മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം136

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം136

1 [വ്]
     കുന്ത്യാസ് തു വചനം ശ്രുത്വാ ഭീഷ്മദ്രോണൗ മഹാരഥൗ
     ദുര്യോധനം ഇദം വാക്യം ഊചതുഃ ശാസനാതിഗം
2 ശ്രുതം തേ പുരുഷവ്യാഘ്ര കുന്ത്യാഃ കൃഷ്ണസ്യ സംനിധൗ
     വാക്യം അർഥവദ് അവ്യഗ്രം ഉക്തം ധർമ്യം അനുത്തമം
3 തത് കരിഷ്യന്തി കൗന്തേയാ വാസുദേവസ്യ സംമതം
     ന ഹി തേ ജാതു ശാമ്യേരന്ന് ഋതേ രാജ്യേന കൗരവ
4 ക്ലേശിതാ ഹി ത്വയാ പാർഥാ ധർമപാശസിതാസ് തദാ
     സഭായാം ദ്രൗപദീ ചൈവ തൈശ് ച തൻ മർഷിതം തവ
5 കൃതാസ്ത്രം ഹ്യ് അർജുനം പ്രാപ്യ ഭീമം ച കൃതനിശ്രമം
     ഗാണ്ഡീവം ചേഷുധീ ചൈവ രഥം ച ധ്വജം ഏവ ച
     സഹായം വാസുദേവം ച ന ക്ഷംസ്യതി യുധിഷ്ഠിരഃ
6 പ്രത്യക്ഷം തേ മഹാബാഹോ യഥാ പാർഥേന ധീമതാ
     വിരാടനഗരേ പൂർവം സർവേ സ്മ യുധി നിർജിതാഃ
7 ദാനവാൻ ഘോരകർമാണോ നിവാതകവചാൻ യുധി
     രൗദ്രം അസ്ത്രം സമാധായ ദഗ്ധവാൻ അസ്ത്രവഹ്നിനാ
8 കർണപ്രഭൃതയശ് ചേമേ ത്വം ചാപി കവചീ രഥീ
     മോക്ഷിതാ ഘോഷയാത്രായാം പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
9 പ്രശാമ്യ ഭരതശ്രേഷ്ഠ ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ പാണ്ഡവൈഃ
     രക്ഷേമാം പൃഥിവീം സർവാം മൃത്യോർ ദംഷ്ട്രാന്തരം ഗതാം
10 ജ്യേഷ്ഠോ ഭ്രാതാ ധർമശീലോ വത്സലഃ ശ്ലക്ഷ്ണവാക് ശുചിഃ
    തം ഗച്ഛ പുരുഷവ്യാഘ്രം വ്യപനീയേഹ കിൽബിഷം
11 ദൃഷ്ടശ് ചേത് ത്വം പാണ്ഡവേന വ്യപനീതശരാസനഃ
    പ്രസന്നഭ്രുകുടിഃ ശ്രീമാൻ കൃതാ ശാന്തിഃ കുലസ്യ നഃ
12 തം അഭ്യേത്യ സഹാമാത്യഃ പരിഷ്വജ്യ നൃപാത്മജം
    അഭിവാദയ രാജാനം യഥാപൂർവം അരിന്ദമ
13 അഭിവാദയമാനം ത്വാം പാണിഭ്യാം ഭീമ പൂർവജഃ
    പ്രതിഗൃഹ്ണാതു സൗഹാർദാത് കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
14 സിംഹസ്കന്ധോരു ബാഹുസ് ത്വാം വൃത്തായതമഹാഭുജഃ
    പരിഷ്വജതു ബാഹുഭ്യാം ഭീമഃ പ്രഹരതാം വരഃ
15 സിംഹഗ്രീവോ ഗുഡാകേശസ് തതസ് ത്വാം പുഷ്കരേക്ഷണഃ
    അഭിവാദയതാം പാർഥഃ കുന്തീപുത്രോ ധനഞ്ജയഃ
16 ആശ്വിനേയൗ നരവ്യാഘ്രൗ രൂപേണാപ്രതിമൗ ഭുവി
    തൗ ച ത്വാം ഗുരുവത് പ്രേമ്ണാ പൂജയാ പ്രത്യുദീയതാം
17 മുഞ്ചന്ത്വ് ആനന്ദജാശ്രൂണി ദാശാർഹ പ്രമുഖാ നൃപാഃ
    സംഗച്ഛ ഭ്രാതൃഭിഃ സാർധം മാനം സന്ത്യജ്യ പാർഥിവ
18 പ്രശാധി പൃഥിവീം കൃത്സ്നാം തതസ് തം ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
    സമാലിംഗ്യ ച ഹർഷേണ നൃപാ യാന്തു പരസ്പരം
19 അലം യുദ്ധേന രാജേന്ദ്ര സുഹൃദാം ശൃണു കാരണം
    ധ്രുവം വിനാശോ യുദ്ധേ ഹി ക്ഷത്രിയാണാം പ്രദൃശ്യതേ
20 ജ്യോതീംഷി പ്രതികൂലാനി ദാരുണാ മൃഗപക്ഷിണഃ
    ഉത്പാതാ വിവിധാ വീര ദൃശ്യന്തേ ക്ഷത്രനാശനാഃ
21 വിശേഷത ഇഹാസ്മാകം നിമിത്താനി വിനാശനേ
    ഉൽകാഭിർ ഹി പ്രദീപ്താഭിർ വധ്യതേ പൃതനാ തവ
22 വാഹനാന്യ് അപ്രഹൃഷ്ടാനി രുദന്തീവ വിശാം പതേ
    ഗൃധ്രാസ് തേ പര്യുപാസന്തേ സൈന്യാനി ച സമന്തതഃ
23 നഗരം ന യഥാപൂർവം തഥാ രാജനിവേശനം
    ശിവാശ് ചാശിവ നിർഘോഷാ ദീപ്താം സേവന്തി വൈ ദിശം
24 കുരു വാക്യം പിതുർ മാതുർ അസ്മാകം ച ഹിതൈഷിണാം
    ത്വയ്യ് ആയത്തോ മഹാബാഹോ ശമോ വ്യായാമ ഏവ ച
25 ന ചേത് കരിഷ്യസി വചഃ സുഹൃദാം അരികർശന
    തപ്സ്യസേ വാഹിനീം ദൃഷ്ട്വാ പാർഥ ബാണപ്രപീഡിതാം
26 ഭീമസ്യ ച മഹാനാദം നദതഃ ശുഷ്മിണോ രണേ
    ശ്രുത്വാ സ്മർതാസി മേ വാക്യം ഗാണ്ഡീവസ്യ ച നിസ്വനം
    യദ്യ് ഏതദ് അപസവ്യം തേ ഭവിഷ്യതി വചോ മമ