മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം140

1 [സമ്ജയ]
     കർണസ്യ വചനം ശ്രുത്വാ കേശവഃ പരവീരഹാ
     ഉവാച പ്രഹസൻ വാക്യം സ്മിതപൂർവം ഇദം തദാ
 2 അപി ത്വാം ന തപേത് കർണ രാജ്യലാഭോപപാദനാ
     മയാ ദത്താം ഹി പൃഥിവീം ന പ്രശാസിതും ഇച്ഛസി
 3 ധ്രുവോ ജയഃ പാണ്ഡവാനാം ഇതീദം; ന സംശയഃ കശ് ചന വിദ്യതേ ഽത്ര
     ജയ ധ്വജോ ദൃശ്യതേ പാണ്ഡവസ്യ; സമുച്ഛ്രിതോ വാനരരാജ ഉഗ്രഃ
 4 ദിവ്യാ മായാവിഹിതാ ഭൗവനേന; സമുച്ഛ്രിതാ ഇന്ദ്രകേതുപ്രകാശാ
     ദിവ്യാനി ഭൂതാനി ഭയാവഹാനി; ദൃശ്യന്തി ചൈവാത്ര ഭയാനകാനി
 5 ന സജ്ജതേ ശൈലവനസ്പതിഭ്യ; ഊർധ്വം തിര്യഗ് യോജനമാത്രരൂപഃ
     ശ്രീമാൻ ധ്വജഃ കർണ ധനഞ്ജയസ്യ; സമുച്ഛ്രിതഃ പാവകതുല്യരൂപഃ
 6 യദാ ദ്രക്ഷ്യസി സംഗ്രാമേ ശ്വേതാശ്വം കൃഷ്ണസാരഥിം
     ഐന്ദ്രം അസ്ത്രം വികുർവാണം ഉഭേ ചൈവാഗ്നിമാരുതേ
 7 ഗാണ്ഡീവസ്യ ച നിർഘോഷം വിസ്ഫൂർജിതം ഇവാശനേഃ
     ന തദാ ഭവിതാ ത്രേതാ ന കൃതം ദ്വാപരം ന ച
 8 യദാ ദ്രക്ഷ്യസി സംഗ്രാമേ കുന്തീപുത്രം യുധിഷ്ഠിരം
     ജപഹോമസമായുക്തം സ്വാം രക്ഷന്തം മഹാചമൂം
 9 ആദിത്യം ഇവ ദുർധർഷം തപന്തം ശത്രുവാഹിനീം
     ന തദാ ഭവിതാ ത്രേതാ ന കൃതം ദ്വാപരം ന ച
 10 യദാ ദ്രക്ഷ്യസി സംഗ്രാമേ ഭീമസേനം മഹാബലം
    ദുഃശാസനസ്യ രുധിരം പീത്വാ നൃത്യന്തം ആഹവേ
11 പ്രഭിന്നം ഇവ മാതംഗം പ്രതിദ്വിരദഘാതിനം
    ന തദാ ഭവിതാ ത്രേതാ ന കൃതം ദ്വാപരം ന ച
12 യദാ ദ്രക്ഷ്യസി സംഗ്രാമേ മാദ്രീപുത്രൗ മഹാരഥൗ
    വാഹിനീം ധാർതരാഷ്ട്രാണാം ക്ഷോഭയന്തൗ ഗജാവ് ഇവ
13 വിഗാഢേ ശസ്ത്രസമ്പാതേ പരവീര രഥാ രുജൗ
    ന തദാ ഭവിതാ ത്രേതാ ന കൃതം ദ്വാപരം ന ച
14 യദാ ദ്രക്ഷ്യസി സംഗ്രാമേ ദ്രോണം ശാന്തനവം കൃപം
    സുയോധനം ച രാജാനം സൈന്ധവം ച ജയദ്രഥം
15 യുദ്ധായാപതതസ് തൂർണം വാരിതാൻ സവ്യസാചിനാ
    ന തദാ ഭവിതാ ത്രേതാ ന കൃതം ദ്വാപരം ന ച
16 ബ്രൂയാഃ കർണ ഇതോ ഗത്വാ ദ്രോണം ശാന്തനവം കൃപം
    സൗമ്യോ ഽയം വർതതേ മാസഃ സുപ്രാപ യവസേന്ധനഃ
17 പക്വൗഷധി വനസ്ഫീതഃ ഫലവാൻ അൽപമക്ഷികഃ
    നിഷ്പങ്കോ രസവത് തോയോ നാത്യുഷ്ണ ശിശിരഃ സുഖഃ
18 സപ്തമാച് ചാപി ദിവസാദ് അമാവാസ്യാ ഭവിഷ്യതി
    സംഗ്രാമം യോജയേത് തത്ര താം ഹ്യ് ആഹുഃ ശക്ര ദേവതാം
19 തഥാ രാജ്ഞോ വദേഃ സർവാൻ യേ യുദ്ധായാഭ്യുപാഗതാഃ
    യദ് വോ മനീഷിതം തദ് വൈ സർവം സമ്പാദയാമി വഃ
20 രാജാനോ രാജപുത്രാശ് ച ദുര്യോധന വശാനുഗാഃ
    പ്രാപ്യ ശസ്ത്രേണ നിധനം പ്രാപ്സ്യന്തി ഗതിം ഉത്തമാം