മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം171

1 ഭീഷ്മ ഉവാച
     തതോ ഽഹം ഭരതശ്രേഷ്ഠ മാതരം വീരമാതരം
     അഭിഗമ്യോപസംഗൃഹ്യ ദാശേയീം ഇദം അബ്രുവം
 2 ഇമാഃ കാശിപതേഃ കന്യാ മയാ നിർജിത്യ പാർഥിവാൻ
     വിചിത്രവീര്യസ്യ കൃതേ വീര്യശുൽകാ ഉപാർജിതാഃ
 3 തതോ മൂർധന്യ് ഉപാഘ്രായ പര്യശ്രുനയനാ നൃപ
     ആഹ സത്യവതീ ഹൃഷ്ടാ ദിഷ്ട്യാ പുത്ര ജിതം ത്വയാ
 4 സത്യവത്യാസ് ത്വ് അനുമതേ വിവാഹേ സമുപസ്ഥിതേ
     ഉവാച വാക്യം സവ്രീഡാ ജ്യേഷ്ഠാ കാശിപതേഃ സുതാ
 5 ഭീഷ്മ ത്വം അസി ധർമജ്ഞഃ സർവശാസ്ത്രവിശാരദഃ
     ശ്രുത്വാ ച ധർമ്യം വചനം മഹ്യം കർതും ഇഹാർഹസി
 6 മയാ ശാല്വപതിഃ പൂർവം മനസാഭിവൃതോ വരഃ
     തേന ചാസ്മി വൃതാ പൂർവം രഹസ്യ് അവിദിതേ പിതുഃ
 7 കഥം മാം അന്യകാമാം ത്വം രാജഞ് ശാസ്ത്രം അധീത്യ വൈ
     വാസയേഥാ ഗൃഹേ ഭീഷ്മ കൗരവഃ സൻ വിശേഷതഃ
 8 ഏതദ് ബുദ്ധ്യാ വിനിശ്ചിത്യ മനസാ ഭരതർഷഭ
     യത് ക്ഷമം തേ മഹാബാഹോ തദ് ഇഹാരബ്ധും അർഹസി
 9 സ മാം പ്രതീക്ഷതേ വ്യക്തം ശാല്വരാജോ വിശാം പതേ
     കൃപാം കുരു മഹാബാഹോ മയി ധർമഭൃതാം വര
     ത്വം ഹി സത്യവ്രതോ വീര പൃഥിവ്യാം ഇതി നഃ ശ്രുതം