മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം67

1 [ധൃ]
     കഥം ത്വം മാധവം വേത്ഥ സർവലോകമഹേശ്വരം
     കഥം ഏനം ന വേദാഹം തൻ മമാചക്ഷ്വ സഞ്ജയ
 2 വിദ്യാ രാജൻ ന തേ വിദ്യാ മമ വിദ്യാ ന ഹീയതേ
     വിദ്യാ ഹീനസ് തമോ ധ്വസ്തോ നാഭിജാനാതി കേശവം
 3 വിദ്യയാ താത ജാനാമി ത്രിയുഗം മധുസൂദനം
     കർതാരം അകൃതം ദേവം ഭൂതാനാം പ്രഭവാപ്യയം
 4 ഗാവൽഗണേ ഽത്ര കാ ഭക്തിർ യാ തേ നിത്യാ ജനാർദനേ
     യയാ ത്വം അഭിജാനാസി ത്രിയുഗം മധുസൂദനം
 5 മായാം ന സേവേ ഭദ്രം തേ ന വൃഥാധർമം ആചരേ
     ശുദ്ധഭാവം ഗതോ ഭക്ത്യാ ശാസ്ത്രാദ് വേദ്മി ജനാർദനം
 6 ദുര്യോധന ഹൃഷീകേശം പ്രപദ്യസ്വ ജനാർദനം
     ആപ്തോ നഃ സഞ്ജയസ് താത ശരണം ഗച്ഛ കേശവം
 7 ഭഗവാൻ ദേവകീപുത്രോ ലോകം ചേൻ നിഹനിഷ്യതി
     പ്രവദന്ന് അർജുനേ സഖ്യം നാഹം ഗച്ഛേ ഽദ്യ കേശവം
 8 [ത്ഢൃ]
     അവാഗ് ഗാന്ധാരി പുത്രാസ് തേ ഗച്ഛത്യ് ഏഷ സുദുർമതിഃ
     ഈർഷ്യുർ ദുരാത്മാ മാനീ ച ശ്രേയസാം വചനാതിഗഃ
 9 [ഗ്]
     ഐശ്വര്യകാമദുഷ്ടാത്മൻ വൃദ്ധാനാം ശാസനാതിഗ
     ഐശ്വര്യജീവിതേ ഹിത്വാ പിതരം മാം ച ബാലിശ
 10 വർധയൻ ദുർഹൃദാം പ്രീതിം മാം ച ശോകേന വർധയൻ
    നിഹതോ ഭീമസേനേന സ്മർതാസി വചനം പിതുഃ
11 ദയിതോ ഽസി രാജൻ കൃഷ്ണസ്യ ധൃതരാഷ്ട്ര നിബോധ മേ
    യസ്യ തേ സഞ്ജയോ ദൂതോ യസ് ത്വാം ശ്രേയസി യോക്ഷ്യതേ
12 ജാനാത്യ് ഏഷ ഹൃഷീകേശം പുരാണം യച് ച വൈ നവം
    ശുശ്രൂഷമാണം ഏകാഗ്രം മോക്ഷ്യതേ മഹതോ ഭയാത്
13 വൈചിത്രവീര്യ പുരുഷാഃ ക്രോധഹർഷതമോ വൃതാഃ
    സിതാ ബഹുവിധൈഃ പാശൈർ യേ ന തുഷ്ടാഃ സ്വകൈർ ധനൈഃ
14 യമസ്യ വശം ആയാന്തി കാമമൂഢാഃ പുനഃ പുനഃ
    അന്ധനേത്രാ യഥൈവാന്ധാ നീയമാനാഃ സ്വകർമഭിഃ
15 ഏഷ ഏകായനഃ പന്ഥാ യേന യാന്തി മനീഷിണഃ
    തം ദൃഷ്ട്വാ മൃത്യും അത്യേതി മഹാംസ് തത്ര ന സജ്ജതേ
16 അംഗസഞ്ജയ മേ ശംസ പന്ഥാനം അകുതോഭയം
    യേന ഗത്വാ ഹൃഷീകേശം പ്രാപ്നുയാം ശാന്തിം ഉത്തമാം
17 നാകൃതാത്മാ കൃതാത്മാനം ജാതു വിദ്യാജ് ജനാർദനം
    ആത്മനസ് തു ക്രിയോപായോ നാന്യത്രേന്ദ്രിയ നിഗ്രഹാത്
18 ഇന്ദ്രിയാണാം ഉദീർണാനാം കാമത്യാഗോ ഽപ്രമാദതഃ
    അപ്രമാദോ ഽവിഹിംസാ ച ജ്ഞാനയോനിർ അസംശയം
19 ഇന്ദ്രിയാണാം യമേ യത്തോ ഭവ രാജന്ന് അതന്ദ്രിതഃ
    ബുദ്ധിശ് ച മാ തേ ച്യവതു നിയച്ഛൈതാം യതസ് തതഃ
20 ഏതജ് ജ്ഞാനം വിദുർ വിപ്രാ ധ്രുവം ഇന്ദ്രിയധാരണം
    ഏതജ് ജ്ഞാനം ച പന്ഥാശ് ച യേന യാന്തി മനീഷിണഃ
21 അപ്രാപ്യഃ കേശവോ രാജന്ന് ഇന്ദ്രിയൗർ അജിതൈർ നൃഭിഃ
    ആഗമാധിഗതോ യോഗാദ് വശീതത്ത്വേ പ്രസീദതി