മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം76

1 [അർജുന]
     ഉക്തം യുധിഷ്ഠിരേണൈവ യാവദ് വാച്യം ജനാർദന
     തവ വാക്യം തു മേ ശ്രുത്വാ പ്രതിഭാതി പരന്തപ
 2 നൈവ പ്രശമം അത്ര ത്വം മന്യസേ സുകരം പ്രഭോ
     ലോഭാദ് വാ ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ ദൈന്യാദ് വാ സമുപസ്ഥിതാത്
 3 അഫലം മന്യസേ ചാപി പുരുഷസ്യ പരാക്രമം
     ന ചാന്തരേണ കർമാണി പൗരുഷേണ ഫലോദയഃ
 4 തദ് ഇദം ഭാഷിതം വാക്യം തഥാ ച ന തഥൈവ ച
     ന ചൈതദ് ഏവം ദ്രഷ്ടവ്യം അസാധ്യം ഇതി കിം ചന
 5 കിം ചൈതൻ മന്യസേ കൃച്ഛ്രം അസ്മാകം പാപം ആദിതഃ
     കുർവന്തി തേഷാം കർമാണി യേഷാം നാസ്തി ഫലോദയഃ
 6 സമ്പാദ്യമാനം സമ്യക് ച സ്യാത് കർമ സഫലം പ്രഭോ
     സ തഥാ കൃഷ്ണ വർതസ്വ യഥാ ശർമ ഭവേത് പരൈഃ
 7 പാണ്ഡവാനാം കുരൂണാം ച ഭവാൻ പരമകഃ സുഹൃത്
     സുരാണാം അസുരാണാം ച യഥാ വീര പ്രജാപതിഃ
 8 കുരൂണാം പാണ്ഡവാനാം ച പ്രതിപത്സ്വ നിരാമയം
     അസ്മദ്ധിതം അനുഷ്ഠാതും ന മന്യേ തവ ദുഷ്കരം
 9 ഏവം ചേത് കാര്യതാം ഏതി കാര്യം തവ ജനാർദന
     ഗമനാദ് ഏവം ഏവ ത്വം കരിഷ്യസി ന സംശയഃ
 10 ചികീർഷിതം അഥാന്യത് തേ തസ്മിൻ വീര ദുരാത്മനി
    ഭവിഷ്യതി തഥാ സർവം യഥാ തവ ചികീർഷിതം
11 ശർമ തൈഃ സഹ വാ നോ ഽസ്തു തവ വാ യച് ചികീർഷിതം
    വിചാര്യമാണോ യഃ കാമസ് തവ കൃഷ്ണ സ നോ ഗുരുഃ
12 ന സ നാർഹതി ദുഷ്ടാത്മാ വധം സസുത ബാന്ധവഃ
    യേന ധർമസുതേ ദൃഷ്ട്വാ ന സാ ശ്രീർ ഉപമർഷിതാ
13 യച് ചാപ്യ് അപശ്യതോപായം ധർമിഷ്ഠം മധുസൂദന
    ഉപായേന നൃശംസേന ഹൃതാ ദുർദ്യൂത ദേവിനാ
14 കഥം ഹി പുരുഷോ ജാതഃ ക്ഷത്രിയേഷു ധനുർധരഃ
    സമാഹൂതോ നിവർതേത പ്രാണത്യാഗേ ഽപ്യ് ഉപസ്ഥിതേ
15 അധമേണ ജിതാൻ ദൃഷ്ട്വാ വനേ പ്രവ്രജിതാംസ് തഥാ
    വധ്യതാം മമ വാർഷ്ണേയ നിർഗതോ ഽസൗ സുയോധനഃ
16 ന ചൈതദ് അദ്ഭുതം കൃഷ്ണ മിത്രാർഥേ യച് ചികീർഷസി
    ക്രിയാ കഥം നു മുഖ്യാ സ്യാൻ മൃദുനാ വേതരേണ വാ
17 അഥ വാ മന്യസേ ജ്യായാൻ വധസ് തേഷാം അനന്തരം
    തദ് ഏവ ക്രിയതാം ആശു ന വിചാര്യം അതസ് ത്വയാ
18 ജാനാസി ഹി യഥാ തേന ദ്രൗപദീ പാപബുദ്ധിനാ
    പരിക്ലിഷ്ടാ സഭാമധ്യേ തച് ച തസ്യാപി മർഷിതം
19 സ നാമ സമ്യഗ് വർതേത പാണ്ഡവേഷ്വ് ഇതി മാധവ
    ന മേ സഞ്ജായതേ ബുദ്ധിർ ബീജം ഉപ്തം ഇവോഷരേ
20 തസ്മാദ് യൻ മന്യസേ യുക്തം പാണ്ഡവാനാം ച യദ് ധിതം
    തദ് ആശു കുരു വാർഷ്ണേയ യൻ നഃ കാര്യം അനന്തരം