മഹാഭാരതം മൂലം/കർണപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം3

1 [വൈ]
     ഏതച് ഛ്രുത്വാ മഹാരാജ ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽംബികാ സുതഃ
     ശോകസ്യാന്തം അപശ്യൻ വൈ ഹതം മത്വാ സുയോധനം
     വിഹ്വലഃ പതിതോ ഭൂമൗ നഷ്ടചേതാ ഇവ ദ്വിപഃ
 2 തസ്മിൻ നിപതിതേ ഭൂമൗ വിഹ്വലേ രാജസത്തമേ
     ആർതനാദോ മഹാൻ ആസീത് സ്ത്രീണാം ഭരതസത്തമ
 3 സ ശബ്ദഃ പൃഥിവീം സർവാം പൂരയാം ആസ സർവശഃ
     ശോകാർണവേ മഹാഘോരേ നിമഗ്നാ ഭരത സ്ത്രിയഃ
 4 രാജാനം ച സമാസാദ്യ ഗാന്ധാരീ ഭരതർഷഭ
     നിഃസഞ്ജ്ഞാ പതിതാ ഭൂമൗ സർവാണ്യ് അന്തഃപുരാണി ച
 5 തതസ് താഃ സഞ്ജയോ രാജൻ സമാശ്വാസയദ് ആതുരാഃ
     മുഹ്യമാനാഃ സുബഹുശോ മുഞ്ചന്ത്യോ വാരി നേത്രജം
 6 സമാശ്വസ്താഃ സ്ത്രിയസ് താസ് തു വേപമാനാ മുഹുർ മുഹുഃ
     കദല്യ ഇവ വാതേന ധൂയമാനാഃ സമന്തതഃ
 7 രാജാനം വിദുരശ് ചാപി പ്രജ്ഞാ ചക്ഷുഷം ഈശ്വരം
     ആശ്വാസയാം ആസ തദാ സിഞ്ചംസ് തോയേന കൗരവം
 8 സ ലബ്ധ്വാ ശനകൈഃ സഞ്ജ്ഞാം താശ് ച ദൃഷ്ട്വാ സ്ത്രിയോ നൃപ
     ഉന്മത്ത ഇവ രാജാ സ സ്ഥിതസ് തൂഷ്ണീം വിശാം പതേ
 9 തതോ ധ്യാത്വാ ചിരം കാലം നിഃശ്വസംശ് ച പുനഃ പുനഃ
     സ്വാൻ പുത്രാൻ ഗർഹയാം ആസ ബഹു മേനേ ച പാണ്ഡവാൻ
 10 ഗർഹയിത്വാത്മനോ ബുദ്ധിം ശകുനേഃ സൗബലസ്യ ച
    ധ്യാത്വാ ച സുചിരം കാലം വേപമാനോ മുഹുർ മുഹുഃ
11 സംസ്തഭ്യ ച മനോ ഭൂയോ രാജാ ധൈര്യസമന്വിതഃ
    പുനർ ഗാവൽഗണിം സൂതം പര്യപൃച്ഛത സഞ്ജയം
12 യത് ത്വയാ കഥിതം വാക്യം ശ്രുതം സഞ്ജയ തൻ മയാ
    കച് ചിദ് ദുര്യോധനഃ സൂത ന ഗതോ വൈ യമക്ഷയം
    ബ്രൂഹി സഞ്ജയ തത്ത്വേന പുനർ ഉക്താം കഥാം ഇമാം
13 ഏവം ഉക്തോ ഽബ്രവീത് സൂതോ രാജാനം ജനമേജയ
    ഹതോ വൈകർതനോ രാജൻ സഹ പുത്രൈർ മഹാരഥൈഃ
    ഭ്രാതൃഭിശ് ച മഹേഷ്വാസൈഃ സൂതപുത്രൈസ് തനുത്യജൈഃ
14 ദുഃശാസനശ് ച നിഹതഃ പാണ്ഡവേന യശസ്വിനാ
    പീതം ച രുധിരം കോപാദ് ഭീമസേനേന സംയുഗേ