മഹാഭാരതം മൂലം/കർണപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം49

1 [സ്]
     ശ്രുത്വാ കർണം കല്യം ഉദാരവീര്യം; ക്രുദ്ധഃ പാർഥഃ ഫൽഗുനസ്യാമിതൗജാഃ
     ധനഞ്ജയം വാക്യം ഉവാച ചേദം; യുധിഷ്ഠിരഃ കർണ ശരാഭിതപ്തഃ
 2 ഇദം യദി ദ്വൈതവനേ ഹ്യ് അവക്ഷ്യഃ; കർണം യോദ്ധും ന പ്രസഹേ നൃപേതി
     വയം തദാ പ്രാപ്തകാലാനി സർവേ; വൃത്താന്യ് ഉപൈഷ്യാമ തദൈവ പാർഥ
 3 മയി പ്രതിശ്രുത്യ വധം ഹി തസ്യ; ബലസ്യ ചാപ്തസ്യ തഥൈവ വീര
     ആനീയ നഃ ശത്രുമധ്യം സ കസ്മാത്; സമുത്ക്ഷിപ്യ സ്ഥണ്ഡിലേ പ്രത്യപിംഷ്ഠാഹ്
 4 അന്വാശിഷ്മ വയം അർജുന ത്വയി; യിയാസവോ ബഹുകല്യാണം ഇഷ്ടം
     തൻ നഃ സർവം വിഫലം രാജപുത്ര; ഫലാർഥിനാം നിചുലേവാതിപുഷ്പഃ
 5 പ്രച്ഛാദിതം ബഡിശം ഇവാമിഷേണ; പ്രച്ഛാദിതോ ഗവയ ഇവാപവാചാ
     അനർഥകം മേ ദർശിതവാൻ അസി ത്വം; രാജ്യാർഥിനോ രാജ്യരൂപം വിനാശം
 6 യത് തത് പൃഥാം വാഗ് ഉവാചാന്തരിക്ഷേ; സപ്താഹ ജാതേ ത്വയി മന്ദബുദ്ധൗ
     ജാതഃ പുത്രോ വാസവ വിക്രമോ ഽയം; സർവാഞ് ശൂരാഞ് ശാത്രവാഞ് ജേഷ്യതീതി
 7 അയം ജേതാ ഖാണ്ഡവേ ദേവസംഘാൻ; സർവാണി ഭൂതാന്യ് അപി ചോത്തമൗജാഃ
     അയം ജേതാ മദ്രകലിംഗകേകയാൻ; അയം കുരൂൻ ഹന്തി ച രാജമധ്യേ
 8 അസ്മാത് പരോ ന ഭവിതാ ധനുർധരോ; ന വൈ ഭൂതഃ കശ് ചന ജാതു ജേതാ
     ഇച്ഛന്ന് ആര്യഃ സർവഭൂതാനി കുര്യാദ്; വശേ വശീസർവസമാപ്ത വിദ്യഃ
 9 കാന്ത്യാ ശശാങ്കസ്യ ജവേന വായോഃ; സ്ഥൈര്യേണ മേരോഃ ക്ഷമയാ പൃഥിവ്യാഃ
     സൂര്യസ്യ ഭാസാ ധനദസ്യ ലക്ഷ്മ്യാ; ശൗര്യേണ ശക്രസ്യ ബ്ബലേന വിഷ്ണോഃ
 10 തുല്യോ മഹാത്മാ തവ കുന്തി പുത്രോ; ജാതോ ഽദിതേർ വിഷ്ണുർ ഇവാരി ഹന്താ
    സ്വേഷാം ജയായ ദ്വിഷതാം വധായ; ഖ്യാതോ ഽമിതൗജാഃ കുലതന്തു കർതാ
11 ഇത്യ് അന്തരിക്ഷേ ശതശൃംഗമൂർധ്നി; തപസ്വിനാം ശൃണ്വതാം വാഗ് ഉവാച
    ഏവംവിധം ത്വാം തച് ച നാഭൂത് തവാദ്യ; ദേവാ ഹി നൂനം അനൃതം വദന്തി
12 തഥാപരേഷാം ഋഷിസത്തമാനാം; ശ്രുത്വാ ഗിരം പൂജയതാം സദൈവ
    ന സംനതിം പ്രൈതി സുയോധനസ്യ; ന ത്വാ ജാനാമ്യ് ആധിരഥേർ ഭയാർതം
13 ത്വഷ്ടാ കൃതം വാഹം അകൂജനാക്ഷം; ശുഭം സമാസ്ഥായ കപിധ്വജം ത്വം
    ഖഡ്ഗം ഗൃഹീത്വാ ഹേമചിത്രം സമിദ്ധം; ധനുശ് ചേദം ഗാണ്ഡിവം താലമാത്രം
    സ കേശവേനോഹ്യമാനഃ കഥം നു; കർണാദ് ഭീതോ വ്യപയാതോ ഽസി പാർഥ
14 ധനുശ് ചൈതത് കേശവായ പ്രദായ; യന്താ ഭവിഷ്യസ് ത്വം രണേ ചേദ് ദുരാത്മൻ
    തതോ ഽഹനിഷ്യത് കേശവഃ കർണം ഉഗ്രം; മരുത്പതിർ വൃത്രം ഇവാത്ത വജ്രഃ
15 മാസേ ഽപതിഷ്യഃ പഞ്ചമേ ത്വം പ്രകൃച്ഛ്രേ; ന വാ ഗർഭോ ഽപ്യ് അഭവിഷ്യഃ പൃഥായാഃ
    തത് തേ ശ്രമോ രാജപുത്രാഭവിഷ്യൻ; ന സംഗ്രാമാദ് അപയാതും ദുരാത്മൻ