മഹാഭാരതം മൂലം/കർണപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം52

1 [സ്]
     സ കേശവസ്യാ ബീഭത്സുഃ ശ്രുത്വാ ഭാരത ഭാഷിതം
     വിശോകഃ സമ്പ്രഹൃഷ്ടശ് ച ക്ഷണേന സമപദ്യത
 2 തതോ ജ്യാം അനുമൃജ്യാശു വ്യാക്ഷിപദ് ഗാണ്ഡിവം ധനുഃ
     ദധ്രേ കർണ വിനാശായ കേശവം ചാഭ്യഭാഷത
 3 ത്വയാ നാഥേന ഗോവിന്ദ ധ്രുവ ഏഷ ജയോ മമ
     പ്രസന്നോ യസ്യ മേ ഽദ്യ ത്വം ഭൂതഭവ്യ ഭവത് പ്രഭുഃ
 4 ത്വത്സഹായോ ഹ്യ് അഹം കൃഷ്ണ ത്രീംൽ ലോകാൻ വൈ സമാഗതാൻ
     പ്രാപയേയം പരം ലോകം കിം ഉ കർണം മഹാരണേ
 5 പശ്യാമി ദ്രവതീം സേനാം പാഞ്ചാലാനാം ജനാർദന
     പശ്യാമി കർണം സമരേ വിചരന്തം അഭീതവത്
 6 ഭാർഗവാസ്ത്രം ച പശ്യാമി വിചരന്തം സമന്തതഃ
     സൃഷ്ടം കർണേന വാർഷ്ണേയ ശക്രേണേവ മഹാശനിം
 7 അയം ഖലു സ സംഗ്രാമോ യത്ര കൃഷ്ണ മയാ കൃതം
     കഥയിഷ്യന്തി ഭൂതാനി യാവദ് ഭൂമിർ ധരിഷ്യതി
 8 അദ്യ കൃഷ്ണ വികർണാ മേ കർണം നേഷ്യന്തി മൃത്യവേ
     ഗാണ്ഡീവമുക്താഃ ക്ഷിണ്വന്തോ മമ ഹസ്തപ്രചോദിതാഃ
 9 അദ്യ രാജാ ധൃതരാഷ്ട്രഃ സ്വാം ബുദ്ധിം അവമംസ്യതേ
     ദുര്യോധനം അരാജ്യാർഹം യയാ രാജ്യേ ഽഭിഷേചയത്
 10 അദ്യ രാജ്യാത് സുഖാച് ചൈവ ശ്രിയോ രാഷ്ട്രാത് തഥാ പുരാത്
    പുത്രേഭ്യശ് ച മഹാബാഹോ ധൃതരാഷ്ട്രോ വിയോക്ഷ്യതേ
11 അദ്യ ദുര്യോധനോ രാജാ ജീവിതാച് ച നിരാശകഃ
    ഭവിഷ്യതി ഹതേ കർണേ കൃഷ്ണ സത്യം ബ്രവീമി തേ
12 അദ്യ ദൃഷ്ട്വാ മയാ കർണം ശരൈർ വിശകലീകൃതം
    സ്മരതാം തവ വാക്യാനി ശമം പ്രതി ജനേശ്വരഃ
13 അദ്യാസൗ സൗബലഃ കൃഷ്ണ ഗ്ലഹം ജാനാതു വൈ ശരാൻ
    ദുരോദരം ച ഗാണ്ഡീവം മണ്ഡലം ച രഥം മമ
14 യോ ഽസൗ രണേ നരം നാന്യം പൃഥിവ്യാം അഭിമന്യതേ
    തസ്യാദ്യ സൂതപുത്രസ്യ ഭൂമിഃ പാസ്യതി ശോണിതം
    ഗാണ്ഡീവസൃഷ്ടാ ദാസ്യന്തി കർണസ്യ പരമാം ഗതിം
15 അദ്യ തപ്സ്യതി രാധേയഃ പാഞ്ചാലീം യത് തദാബ്രവീത്
    സഭാമധ്യേ വചഃ ക്രൂരം കുത്സയൻ പാണ്ഡവാൻ പ്രതി
16 യേ വൈ ഷണ്ഢതിലാസ് തത്ര ഭവിതാരോ ഽദ്യ തേ തിലാഃ
    ഹതേ വൈകർതനേ കർണേ സൂതപുത്രേ ദുരാത്മനി
17 അഹം വഃ പാണ്ഡുപുത്രേഭ്യസ് ത്രാസ്യാമീതി യദ് അബ്രവീത്
    അനൃതം തത് കരിഷ്യന്തി മാമകാ നിശിതാഃ ശരാഃ
18 ഹന്താഹം പാണ്ഡവാൻ സർവാൻ സപുത്രാൻ ഇതി യോ ഽബ്രവീത്
    തം അദ്യ കർണം ഹന്താസ്മി മിഷതാം സർവധന്വിനാം
19 യസ്യ വീര്യേ സമാശ്വസ്യ ധാർതരാഷ്ട്രോ ബൃഹൻ മനാഃ
    അവാമന്യത ദുർബുദ്ധിർ നിത്യം അസ്മാൻ ദുരാത്മവാൻ
    തം അദ്യ കർണം രാധേയം ഹന്താസ്മി മധുസൂദന
20 അദ്യ കർണേ ഹതേ കൃഷ്ണ ധാർതരാഷ്ട്രാഃ സരാജകാഃ
    വിദ്രവന്തു ദിശോ ഭീതാഃ സിംഹത്രസ്താ മൃഗാ ഇവ
21 അദ്യ ദുര്യോധനോ രാജാ പൃഥിവീം അന്വവേക്ഷതാം
    ഹതേ കർണേ മയാ സംഖ്യേ സപുത്രേ സസുഹൃജ്ജനേ
22 അദ്യ കർണം ഹതം ദൃഷ്ട്വാ ധാർതരാഷ്ട്രോ ഽത്യമർഷണഃ
    ജാനാതു മാം രണേ കൃഷ്ണ പ്രവരം സർവധന്വിനാം
23 അദ്യാഹം അനൃണഃ കൃഷ്ണ ഭവിഷ്യാമിധനുർ ഭൃതാം
    ക്രോധസ്യ ച കുരൂണാം ച ശരാണാം ഗാണ്ഡിവസ്യ ച
24 അദ്യ ദുഃഖം അഹം മോക്ഷ്യേ ത്രയോദശ സമാർജിതം
    ഹത്വാ കർണം രണേ കൃഷ്ണ ശംബരം മഘവാൻ ഇവ
25 അദ്യ കർണേ ഹതേ യുദ്ധേ സോമകാനാം മഹാരഥാഃ
    കൃതം കാര്യം ച മന്യന്താം മിത്രകാര്യേപ്സവോ യുധി
26 ന ജാനേ ച കഥം പ്രീതിഃ ശൈനേയസ്യാദ്യ മാധവ
    ഭവിഷ്യാന്തി ഹതേ കർണേ മയി ചാപി ജയാധികേ
27 അഹം ഹത്വാ രണേ കർണം പുത്രം ചാസ്യ മഹാരഥം
    പ്രീതിം ദാസ്യാമി ഭീമസ്യ യമയോഃ സാത്യകേർ അപി
28 ധൃഷ്ടദ്യുമ്ന ശിഖണ്ഡിഭ്യാം പാഞ്ചാലാനാം ച മാധവ
    അധ്യാനൃണ്യം ഗമിഷ്യാമി ഹത്വാ കർണം മഹാരണേ
29 അദ്യ പശ്യന്തു സംഗ്രാമേ ധനഞ്ജയം അമർഷണം
    യുധ്യന്തം കൗരവാൻ സംഖ്യേ പാതയന്തം ച സൂതജം
    ഭവത് സകാശേ വക്ഷ്യേ ച പുനർ ഏവാത്മ സംസ്തവം
30 ധനുർവേദേ മത്സമോ നാസ്തി ലോകേ; പരാക്രമേ വാ മമ കോ ഽസ്തി തുല്യഃ
    കോ വാപ്യ് അന്യോ മത്സമോ ഽസ്തി ക്ഷമായാം; തഥാ ക്രോധേ സദൃശോ ഽന്യോ ന മേ ഽസ്തി
31 അഹം ധനുഷ്മാൻ അസുരാൻ സുരാംശ് ച; സർവാണി ഭൂതാനി ച സംഗതാനി
    സ്വബാഹുവീര്യാദ് ഗമയേ പരാഭവം; മത്പൗരുഷം വിദ്ധി പരഃ പരേഭ്യഃ
32 ശരാർചിഷാ ഗാണ്ഡിവേനാഹം ഏകഃ; സർവാൻ കുരൂൻ ബാഹ്ലികാംശ് ചാഭിപത്യ
    ഹിമാത്യയേ കക്ഷഗതോ യഥാഗ്നിസ്; തഹാ ദഹേയം സഗണാൻ പ്രസഹ്യ
33 പാണൗ പൃഷത്കാ ലിഖിതാ മമൈതേ; ധനുശ് ച സവ്യേ നിഹിതം സബാണം
    പാദൗ ച മേ സരഥൗ സധ്വജൗ ച; ന മാദൃശം യുദ്ധഗതം ജയന്തി