മഹാഭാരതം മൂലം/ഭീഷ്മപർവം/അധ്യായം117

മഹാഭാരതം മൂലം/ഭീഷ്മപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം117

1 [സ്]
     തതസ് തേ പാർഥിവാഃ സർവേ ജഗ്മുഃ സ്വാൻ ആലയാൻ പുനഃ
     തൂഷ്ണീംഭൂതേ മഹാരാജേ ഭീഷ്മേ ശന്തനുനന്ദനേ
2 ശ്രുത്വാ തു നിഹതം ഭീഷ്മം രാധേയഃ പുരുഷർഷഭഃ
     ഈഷദ് ആഗതസന്ത്രാസസ് ത്വരയോപജഗാമ ഹ
3 സ ദദർശ മഹാത്മാനം ശരതൽപഗതം തദാ
     ജന്മ ശയ്യാ ഗതം ദേവം കാർത്തികേയം ഇവ പ്രഭും
4 നിമീലിതാക്ഷം തം വീരം സാശ്രുകണ്ഠസ് തദാ വൃഷഃ
     അഭ്യേത്യ പാദയോസ് തസ്യ നിപപാത മഹാദ്യുതിഃ
5 രാധേയോ ഽഹം കുരുശ്രേഷ്ഠ നിത്യം ചാഷ്കി ഗതസ് തവ
     ദ്വേഷ്യോ ഽത്യന്തം അനാഗാഃ സന്ന് ഇതി ചൈനം ഉവാച ഹ
6 തച് ഛ്രുത്വാ കുരുവൃദ്ധഃ സബലാത് സംവൃത്ത ലോചനഃ
     ശനൈർ ഉദ്വീക്ഷ്യ സ സ്നേഹം ഇദം വചനം അബ്രവീത്
7 രഹിതം ധിഷ്ണ്യം ആലോക്യ സമുത്സാര്യ ച രക്ഷിണഃ
     പിതേവ പുത്രം ഗാംഗേയഃ പരിഷ്വജ്യൈക ബാഹുനാ
8 ഏഹ്യ് ഏഹി മേ വിപ്രതീപ സ്പർധസേ ത്വം മയാ സഹ
     യദി മാം നാഭിഗച്ഛേഥാ ന തേ ശ്രേയോ ഭവേദ് ധ്രുവം
9 കൗന്തേയസ് ത്വം ന രാധേയോ വിദിതോ നാരദാൻ മമ
     കൃഷ്ണദ്വൈപായനാച് ചൈവ കേശവാച് ച ന സംശയഃ
10 ന ച ദ്വേഷോ ഽസ്തി മേ താത ത്വയി സത്യം ബ്രവീമി തേ
    തേജോവധനിമിത്തം തു പരുഷാണ്യ് അഹം ഉക്തവാൻ
11 അകസ്മാത് പാണ്ഡവാൻ ഹി ത്വം ദ്വിഷസീതി മതിർ മമ
    യേനാസി ബഹുഷോ രൂക്ഷം ചോദിതഃ സൂര്യനന്ദന
12 ജാനാമി സമരേ വീര്യം ശത്രുഭിർ ദുഃസഹം തവ
    ബ്രഹ്മണ്യതാം ച ശൗര്യം ച ദാനേ ച പരമാം ഗതിം
13 ന ത്വയാ സദൃശഃ കശ് ചിത് പുരുഷേഷ്വ് അമരോപമ
    കുലഭേദം ച മത്വാഹം സദാ പരുഷം ഉക്തവാൻ
14 ഇഷ്വസ്തേ ഭാരസന്ധാനേ ലാഘവേ ഽസ്ത്രബലേ തഥാ
    സദൃശഃ ഫൽഗുനേനാസി കൃഷ്ണേന ച മഹാത്മനാ
15 കർണ രാജപുരം ഗത്വാ ത്വയൈകേന ധനുഷ്മതാ
    തസ്യാർഥേ കുരുരാജസ്യ രാജാനോ മൃദിതാ യുധി
16 തഥാ ച ബലവാൻ രാജാ ജലാ സന്ധോ ദുരാസദഃ
    സമരേ സമരശ്ലാഘീ ത്വയാ ന സദൃശോ ഽഭവത്
17 ബ്രഹ്മണ്യഃ സത്യവാദീ ച തേജസാർക ഇവാപരഃ
    ദേവഗർഭോ ഽജിതഃ സംഖ്യേ മനുഷ്യൈർ അധികോ ഭുവി
18 വ്യപനീതോ ഽദ്യ മന്യുർ മേ യസ് ത്വാം പ്രതി പുരാ കൃതഃ
    ദൈവം പുരുഷകാരേണ ന ശക്യം അതിവർതിതും
19 സോദര്യാഃ പാണ്ഡവാ വീരാ ഭ്രാതരസ് തേ ഽരിസൂദന
    സംഗച്ഛ തൈർ മഹാബാഹോ മമ ചേദ് ഇച്ഛസി പ്രിയം
20 മയാ ഭവതു നിർവൃത്തം വൈരം ആദിത്യനന്ദന
    പൃഥിവ്യാം സർവരാജാനോ ഭവന്ത്വ് അദ്യ നിരാമയാഃ
21 [കർണ]
    ജാനാമ്യ് അഹം മഹാപ്രാജ്ഞ സർവം ഏതൻ ന സംശയഃ
    യഥാ വദസി ദുർധർഷ കൗന്തേയോ ഽഹം ന സൂതജഃ
22 അവകീർണസ് ത്വ് അഹം കുന്ത്യാ സൂതേന ച വിവർധിതഃ
    ഭുക്ത്വാ ദുര്യോധനൈശ്വര്യം ന മിഥ്യാ കർതും ഉത്സഹേ
23 വസു ചൈവ ശരീരം ച യദ് ഉദാരം തഥാ യശഃ
    സർവം ദുര്യോധനസ്യാർഥേ ത്യക്തം മേ ഭൂരിദക്ഷിണ
    കോപിതാഃ പാണ്ഡവാ നിത്യം മയാശ്രിത്യ സുയോധനം
24 അവശ്യ ഭാവീ വൈ യോ ഽർഥോ ന സ ശക്യോനിവർതിതും
    ദൈവം പുരുഷകാരേണ കോ നിവർതിതും ഉത്സഹേത്
25 പൃഥിവീ ക്ഷയശംസീനി നിമിത്താനി പിതാമഹ
    ഭവദ്ഭിർ ഉപലബ്ധാനി കഥിതാനി ച സംസദി
26 പാണ്ഡവാ വാസുദേവശ് ച വിദിതാ മമ സർവശഃ
    അജേയാഃ പുരുഷൈർ അന്യൈർ ഇതി താംശ് ചോത്സഹാമഹേ
27 അനുജാനീഷ്വ മാം താത യുദ്ധേ പ്രീതമനാഃ സദാ
    അനുജ്ഞാതസ് ത്വയാ വീര യുധ്യേയം ഇതി മേ മതിഃ
28 ദുരുക്തം വിപ്രതീപം വാ സംരംഭാച് ചാപലാത് തഥാ
    യൻ മയാപകൃതം കിം ചിത് തദ് അനുക്ഷന്തും അർഹസി
29 [ഭ്സ്]
    ന ചേച് ഛക്യം അഥോത്സ്രഷ്ടും വൈരം ഏതത് സുദാരുണം
    അനുജാനാമി കർണ ത്വാം യുധ്യസ്വ സ്വർഗകാമ്യയാ
30 വിമന്യുർ ഗതസംരംഭഃ കുരു കർമ നൃപസ്യ ഹി
    യഥാശക്തി യഥോത്സാഹം സതാം വൃത്തേഷു വൃത്തവാൻ
31 അഹം ത്വാം അനുജാനാമി യദ് ഇച്ഛസി തദ് ആപ്നുഹി
    ക്ഷത്രധർമജിതാംൽ ലോകാൻ സമ്പ്രാപ്സ്യസി ന സംശയഃ
32 യുധ്യസ്വ നിരഹങ്കാരോ ബലവീര്യ വ്യപാശ്രയഃ
    ധർമോ ഹി യുദ്ധാച് ഛ്രേയോ ഽന്യത് ക്ഷത്രിയസ്യ ന വിദ്യതേ
33 പ്രശമേ ഹി കൃതോ യത്നഃ സുചിരാത് സുചിരം മയാ
    ന ചൈവ ശകിതഃ കർതും യതോ ധർമസ് തതോ ജയഃ
34 [സ്]
    ഏവം ബ്രുവന്തം ഗാംഗേയം അഭിവാദ്യ പ്രസാദ്യ ച
    രാധേയോ രഥം ആരുഹ്യ പ്രായാത് തവ സുതം പ്രതി