മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം/അധ്യായം5
| ←അധ്യായം4 | മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം രചന: അധ്യായം5 |
അധ്യായം6→ |
1 [വൈ]
തതോ യയുർ ദാരുകഃ കേശവശ് ച; ബഭ്രുശ് ച രാമസ്യ പദം പതന്തഃ
അഥാപശ്യൻ രാമം അനന്തവീര്യം; വൃക്ഷേ സ്ഥിതം ചിന്തയാനം വിവിക്തേ
2 തതഃ സമാസാദ്യ മഹാനുഭാവഃ; കൃഷ്ണസ് തദാ ദാരുകം അന്വശാസത്
ഗത്വാ കുരൂഞ് ശീഘ്രം ഇമം മഹാന്തം; പാർഥായ ശംസസ്വ വധം യദൂനാം
3 തതോ ഽർജുനഃ ക്ഷിപ്രം ഇഹോപയാതു; ശ്രുത്വാ മൃതാൻ യാദവാൻ ബ്രഹ്മശാപാത്
ഇത്യ് ഏവം ഉക്തഃ സാ യയൗ രഥേന; കുരൂംസ് തദാ ദാരുകോ നഷ്ടചേതാഃ
4 തതോ ഗതേ ദാരുകേ കേശവോ ഽഥ; ദൃഷ്ട്വാന്തികേ ബഭ്രും ഉവാച വാക്യം
സ്ത്രിയോ ഭവാൻ രക്ഷതു യാതു ശീഘ്രം; നൈതാ ഹിംസ്യുർ ദസ്യവോ വിത്തലോഭാത്
5 സാ പ്രസ്ഥിതഃ കേശവേനാനുശിഷ്ടോ; മദാതുരോ ജ്ഞാതിവധാർദിതശ് ച
തം വൈ യാന്തം സംനിധൗ കേശവസ്യ; ത്വരന്തം ഏകം സഹസൈവ ബഭ്രും
ബ്രഹ്മാനുശപ്തം അവധീൻ മഹദ് വൈ; കൂടോന്മുക്തം മുസലം ലുബ്ധകസ്യ
6 തതോ ദൃഷ്ട്വാ നിഹതം ബഭ്രും ആഹ; കൃഷ്ണോ വാക്യം ഭ്രാതരം അഗ്രജം തു
ഇഹൈവ ത്വം മാം പ്രതീക്ഷസ്വ രാമ; യാവത് സ്ത്രിയോ ജ്ഞാതിവശാഃ കരോമി
7 തതഃ പുരീം ദ്വാരവതീം പ്രവിശ്യ; ജനാർദനഃ പിതരം പ്രാഹ വാക്യം
സ്ത്രിയോ ഭവാൻ രക്ഷതു നഃ സമഗ്രാ; ധനഞ്ജയസ്യാഗമനം പ്രതീക്ഷൻ
രാമോ വനാന്തേ പ്രതിപാലയൻ മാം; ആസ്തേ ഽദ്യാഹം തേന സമാഗമിഷ്യേ
8 ദൃഷ്ടം മയേദം നിധനം യദൂനാം; രാജ്ഞാം ച പൂർവം കുരുപുംഗവാനാം
നാഹം വിനാ യദുഭിർ യാദവാനാം; പുരീം ഇമാം ദ്രഷ്ടും ഇഹാദ്യ ശക്തഃ
9 തപശ് ചരിഷ്യാമി നിബോധ തൻ മേ; രാമേണ സാർധം വനം അഭ്യുപേത്യ
ഇതീദം ഉക്ത്വാ ശിരസാസ്യ പാദൗ; സംസ്പൃശ്യ കൃഷ്ണസ് ത്വരിതോ ജഗാമ
10 തതോ മഹാൻ നിനദഃ പ്രാദുരാസീത്; സസ്ത്രീ കുമാരസ്യ പുരസ്യ തസ്യ
അഥാബ്രവീത് കേശവഃ സംനിവർത്യ; ശബ്ദാം ശ്രുത്വാ യോഷിതാം ക്രോശതീനാം
11 പുരീം ഇമാം ഏഷ്യതി സാവ്യ സാചീ; സ വോ ദുഃഖാൻ മോചയിതാ നരാഗ്ര്യഃ
തതോ ഗത്വാ കേശവസ് തം ദദർശ; രാമം വനേ സ്ഥിതം ഏകം വിവിക്തേ
12 അഥാപശ്യദ് യോഗയുക്തസ്യ തസ്യ; നാഗം മുഖാൻ നിഃസാരന്തം മഹാന്തം
ശ്വേതം യയൗ സ തതഃ പ്രേക്ഷ്യമാണോ; മഹാർണവോ യേന മഹാനുഭാവഃ
13 സഹസ്രശീർഷഃ പർവതാഭോഗവർഷ്മാ; രക്താനനഃ സ്വാം തനും താം വിമുച്യ
സമ്യക് ച തം സാഗരഃ പ്രത്യഗൃഹ്ണാൻ; നാഗദിവ്യാഃ സരിതശ് ചൈവ പുണ്യാഃ
14 കർകോടകോ വസുകിസ് തക്ഷകശ് ച; പൃഥുശ്രവാ വരുണഃ കുഞ്ജരശ് ച
മിശ്രീ ശംഖഃ കുമുദഃ പുണ്ഡരീകസ്; തഥാ നാഗോ ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹാത്മാ
15 ഹ്രാദഃ ക്രാഥഃ ശിതികണ്ഠോ ഽഗ്രതേജാസ്; തഥാ നാഗൗ ചക്രമന്ദാതിഷാണ്ഡൗ
നാഗശ്രേഷ്ഠോ ദുർമുഖശ് ചാംബരീഷഃ; സ്വയം രാജാ വരുണശ് ചാപി രാജൻ
പ്രത്യുദ്ഗമ്യ സ്വാഗതേനാഭ്യനന്ദംസ്; തേ ഽപൂജയംശ് ചാർഘ്യ പാദ്യ ക്രിയാഭിഃ
16 തതോ ഗതേ ഭ്രാതരി വാസുദേവോ; ജാനൻ സർവാ ഗതയോ ദിവ്യദൃഷ്ടിഃ
വനേ ശൂന്യേ വിചരംശ് ചിന്തയാനോ; ഭൂമൗ തതഃ സംവിവേശാഗ്ര്യ തേജാഃ
17 സർവം ഹി തേന പ്രാക് തദാ വിത്തം ആസീദ്; ഗാന്ധാര്യാ യദ് വാക്യം ഉക്തഃ സ പൂർവം
ദുർവാസസാ പായസോച്ഛിഷ്ട ലിപ്തേ; യച് ചാപ്യ് ഉക തച് ച സസ്മാര കൃഷ്ണഃ
18 സ ചിന്തയാനോ ഽന്ധകവൃഷ്ണിനാശം; കുരു ക്ഷയം ചൈവ മഹാനുഭാവഃ
മേനേ തതഃ സങ്ക്രമണസ്യ കാലം; തതശ് ചകാരേന്ദ്രിയ സംനിരോധം
19 സ സംനിരുദ്ധേന്ദ്രിയ വാൻ മനാസ് തു; ശിശ്യേ മഹായോഗം ഉപേത്യ കൃഷ്ണഃ
ജരാഥ തം ദേശം ഉപാജഗാമ; ലുബ്ധസ് തദാനീം മൃഗലിപ്സുർ ഉഗ്രഃ
20 സ കേശവം യോഗയുക്തം ശയാനം; മൃഗാശങ്കീ ലുബ്ധകഃ സായകേന
ജരാവിധ്യത് പാദതലേ ത്വരാവാംസ്; തം ചാഭിതസ് തജ് ജിഘൃക്ഷുർ ജഗാമ
അഥാപശ്യത് പുരുഷം യോഗയുക്തം; പീതാംബരം ലുബ്ധകോ ഽനേകബാഹും
21 മത്വാത്മാനം അപരാധം സ തസ്യ; ജഗ്രാഹ പാദൗ ശിരസാ ചാർതരൂപഃ
ആശ്വാസയത് തം മഹാത്മാ തദാനീം; ഗച്ഛന്ന് ഊർധ്വം രോദസീ വ്യാപ്യ ലക്ഷ്മ്യാ
22 ദിവം പ്രാപ്തം വാസവോ ഽഥാശ്വിനൗ ച; രുദ്രാദിത്യാ വസവശ് ചാഥ വിശ്വേ
പ്രത്യുദ്യയുർ മുനയശ് ചാപി സിദ്ധാ; ഗന്ധർവമുഖ്യാശ് ച സഹാപ്സരോഭിഃ
23 തതോ രാജൻ ഭഗവാൻ ഉഗ്രതേജാ; നാരായണഃ പ്രഭവശ് ചാവ്യയശ് ച
യോഗാചാര്യോ രോദസീ വ്യാപ്യ ലക്ഷ്മ്യാ; സ്ഥാനം പ്രാപ സ്വം മഹാത്മാപ്രമേയം
24 തതോ ദേവൈർ ഋഷിഭിശ് ചാപി കൃഷ്ണഃ; സമഗതശ് ചാരണൈശ് ചൈവ രാജൻ
ഗന്ധർവാഗ്ര്യൈർ അപ്സരോഭിർ വരാഭിഃ; സിദ്ധൈഃ സാധ്യൈശ് ചാനതൈഃ പൂജ്യമാനഃ
25 തേ വൈ ദേവാഃ പ്രത്യനന്ദന്ത രാജൻ; മുനിശ്രേഷ്ഠാ വാഗ്ഭിർ ആനർചുർ ഈശം
ഗന്ധർവാശ് ചാപ്യ് ഉപതസ്ഥുഃ സ്തുവന്തഃ; പ്രീത്യാ ചൈനം പുരുഹൂതോ ഽഭ്യനന്ദത്