മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം122

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം122

1 [ൽ]
     ഭൃഗോർ മഹർഷേഃ പുത്രോ ഽഭൂച് ച്യവനോ നാമ ഭാർഗവഃ
     സമീപേ സരസഃ സോ ഽസ്യ തപസ് തേപേ മഹാദ്യുതിഃ
2 സ്ഥാണുഭൂതോ മഹാതേജാ വീര സ്ഥാനേന പാണ്ഡവ
     അതിഷ്ഠത് സുബഹൂൻ കാലാൻ ഏകദേശേ വിശാം പതേ
3 സ വൽമീകോ ഽഭവദ് ഋഷിർ ലതാഭിർ അഭിസംവൃതഃ
     കാലേന മഹതാ രാജൻ സമാകീർണഃ പിപീലികൈഃ
4 തഥാ സ സംവൃതോ ധീമാൻ മൃത് പിണ്ഡ ഇവ സർവശഃ
     തപ്യതി സ്മ തപോ രാജൻ വൽമീകേന സമാവൃതഃ
5 അഥ ദീർഘസ്യ കാലസ്യ ശര്യാതിർ നാമ പാർഥിവഃ
     ആജഗാമ സരോ രമ്യം വിഹർതും ഇദം ഉത്തമം
6 തസ്യ സ്ത്രീണാം സഹസ്രാണി ചത്വാര്യ് ആസൻ പരിഗ്രഹഃ
     ഏകൈവ ച സുതാ ശുഭ്രാ സുകന്യാ നാമ ഭാരത
7 സാ സഖീഭിഃ പരിവൃതാ സർവാഭരണഭൂഷിതാ
     ചങ്ക്രമ്യമാണാ വൽമീകം ഭാർഗവസ്യ സമാസദത്
8 സാ ചൈവ സുദതീ തത്ര പശ്യമാനാ മനോരമാൻ
     വനസ്പതീൻ വിചിന്വന്തീ വിജഹാര സഖീ വൃതാ
9 രൂപേണ വയസാ ചൈവ മദനേന മദേന ച
     ബഭഞ്ജ വനവൃക്ഷാണാം ശാഖാഃ പരമപുഷ്പിതാഃ
10 താം സഖീ രഹിതാം ഏകാം ഏകവസ്ത്രാം അലം കൃതാം
    ദദർശ ഭാർഗവോ ധീമാംശ് ചരന്തീം ഇവ വിദ്യുതം
11 താം പശ്യമാനോ വിജനേ സ രേമേ പരമദ്യുതിഃ
    ക്ഷാമ കണ്ഠശ് ച ബ്രഹ്മർഷിസ് തപോബലസമന്വിതഃ
    താം ആബഭാഷേ കല്യാണീം സാ ചാസ്യ ന ശൃണോതി വൈ
12 തതഃ സുകന്യാ വൽമീകേ ദൃഷ്ട്വാ ഭാർഗവ ചക്ഷുഷീ
    കൗതൂഹലാത് കണ്ടകേന ബുദ്ധിമോഹബലാത് കൃതാ
13 കിം നു ഖല്വ് ഇദം ഇത്യ് ഉക്ത്വാ നിർബിഭേദാസ്യ ലോചനേ
    അക്രുധ്യത് സ തയാ വിദ്ധേ നേത്രേ പരമമന്യുമാൻ
    തതഃ ശര്യാതി സൈന്യസ്യ ശകൃൻ മൂത്രം സമാവൃണോത്
14 തതോ രുദ്ധേ ശകൃൻ മൂത്രേ സൈന്യം ആനാഹ ദുഃഖിതം
    തഥാഗതം അഭിപ്രേക്ഷ്യ പര്യപൃച്ഛത് സ പാർഥിവഃ
15 തപോനിത്യസ്യ വൃദ്ധസ്യ രോഷണസ്യ വിശേഷതഃ
    കേനാപകൃതം അദ്യേഹ ഭാർഗവസ്യ മഹാത്മനഃ
    ജ്ഞാതം വാ യദി വാജ്ഞാതം തദ് ഋതം ബ്രൂത മാചിരം
16 തം ഊചുഃ സൈനികാഃ സർവേ ന വിദ്മോ ഽപകൃതം വയം
    സർവോപായൈർ യഥാകാമം ഭവാംസ് തദ് അധിഗച്ഛതു
17 തതഃ സ പൃഥിവീപാലഃ സാമ്നാ ചോഗ്രേണ ച സ്വയം
    പര്യപൃച്ഛത് സുഹൃദ്വർഗം പ്രത്യജാനൻ ന ചൈവ തേ
18 ആനാഹാർതം തതോ ദൃഷ്ട്വാ തത് സൈന്യം അസുഖാർദിതം
    പിതരം ദുഃഖിതം ചാപി സുകന്യേദം അഥാബ്രവീത്
19 മയാടന്ത്യേഹ വൽമീകേ ദൃഷ്ടം സത്ത്വം അഭിജ്വലത്
    ഖദ്യോതവദ് അഭിജ്ഞാതം തൻ മയാ വിദ്ധം അന്തികാത്
20 ഏതച് ഛ്രുത്വാ തു ശര്യാതിർ വൽമീകം തൂർണം ആദ്രവത്
    തത്രാപശ്യത് തപോവൃദ്ധം വയോവൃദ്ധം ച ഭാർഗവം
21 അയാചദ് അഥ സൈന്യാർഥം പ്രാഞ്ജലിഃ പൃഥിവീപതിഃ
    അജ്ഞാനാദ് ബാലയാ യത് തേ കൃതം തത് ക്ഷന്തും അർഹസി
22 തതോ ഽബ്രവീൻ മഹീപാലം ച്യവനോ ഭാർഗവസ് തദാ
    രൂപൗദാര്യസമായുക്താം ലോഭമോഹബലാത് കൃതാം
23 താം ഏവ പ്രതിഗൃഹ്യാഹം രാജൻ ദുഹിതരം തവ
    ക്ഷമിഷ്യാമി മഹീപാല സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
24 ഋഷേർ വചനം ആജ്ഞായ ശര്യാതിർ അവിചാരയൻ
    ദദൗ ദുഹിതരം തസ്മൈ ച്യവനായ മഹാത്മനേ
25 പ്രതിഗൃഹ്യ ച താം കന്യാം ച്യവനഃ പ്രസസാദ ഹ
    പ്രാപ്തപ്രസാദോ രാജാ സ സസൈന്യഃ പുനർ ആവ്രജത്
26 സുകന്യാപി പതിം ലബ്ധ്വാ തപസ്വിനം അനിന്ദിതാ
    നിത്യം പര്യചരത് പ്രീത്യാ തപസാ നിയമേന ച
27 അഗ്നീനാം അതിഥീനാം ച ശുശ്രൂഷുർ അനസൂയികാ
    സമാരാധയത ക്ഷിപ്രം ച്യവനം സാ ശുഭാനനാ