മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം141

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം141

1 [യ്]
     അന്തർഹിതാനി ഭൂതാനി രക്ഷാംസി ബലവന്തി ച
     അഗ്നിനാ തപസാ ചൈവ ശക്യം ഗന്തും വൃകോദര
2 സംനിവർതയ കൗന്തേയ ക്ഷുത്പിപാസേ ബലാന്വയാത്
     തതോ ബലം ച ദാക്ഷ്യം ച സംശ്രയസ്വ കുരൂദ്വഹ
3 ഋഷേസ് ത്വയാ ശ്രുതം വാക്യം കൈലാസം പർവതം പ്രതി
     ബുദ്ധ്യാ പ്രപശ്യ കൗന്തേയ കഥം കൃഷ്ണാ ഗമിഷ്യതി
4 അഥ വാ സഹദേവേന ധൗമ്യേന ച സഹാഭിഭോ
     സൂദൈഃ പൗരോഗവൈശ് ചൈവ സർവൈശ് ച പരിചാരകൈഃ
5 രഥൈർ അശ്വൈശ് ച യേ ചാന്യേ വിപ്രാഃ ക്ലേശാസഹാ പഥി
     സർവൈസ് ത്വം സഹിതോ ഭീമ നിവർതസ്വായതേക്ഷണ
6 ത്രയോ വയം ഗമിഷ്യാമോ ലഘ്വ് ആഹാരാ യതവ്രതാഃ
     അഹം ച നകുലശ് ചൈവ ലോമശശ് ച മഹാതപാഃ
7 മമാഗമനം ആകാങ്ക്ഷൻ ഗംഗാ ദ്വാരേ സമാഹിതഃ
     വസേഹ ദ്രൗപദീം രക്ഷൻ യാവദാഗമനം മമ
8 [ഭ്മ്]
     രാജപുത്രീ ശ്രമേണാർതാ ദുഃഖാർതാ ചൈവ ഭാരത
     വ്രജത്യ് ഏവ ഹി കല്യാണീ ശ്വേതവാഹദിദൃക്ഷയാ
9 തവ ചാപ്യ് അരതിസ് തീവ്രാ വർധതേ തം അപശ്യതഃ
     കിം പുനഃ സഹദേവം ച മാം ച കൃഷ്ണാം ച ഭാരത
10 രഥാഃ കാമം നിവർതന്താം സർവേ ച പരിചാരകാഃ
    സൂദാഃ പൗരോഗവാശ് ചൈവ മന്യതേ യത്ര നോ ഭവാൻ
11 ന ഹ്യ് അഹം ഹാതും ഇച്ഛാമി ഭവന്തം ഇഹ കർഹി ചിത്
    ശൈലേ ഽസ്മിൻ രാക്ഷസാകീർണേ ദുർഗേഷു വിഷമേഷു ച
12 ഇയം ചാപി മഹാഭാഗാ രാജപുത്രീ യതവ്രതാ
    ത്വാം ഋതേ പുരുഷവ്യാഘ്ര നോത്സഹേദ് വിനിവർതിതും
13 തഥൈവ സഹദേവോ ഽയം സതതം ത്വാം അനുവ്രതഃ
    ന ജാതു വിനിവർതേത മതജ്ഞോ ഹ്യ് അഹം അസ്യ വൈ
14 അപി ചാത്ര മഹാരാജ സവ്യസാചി ദിദൃക്ഷയാ
    സർവേ ലാലസ ഭൂതാഃ സ്മ തസ്മാദ് യാസ്യാമഹേ സഹ
15 യദ്യ് അശക്യോ രഥൈർ ഗന്തും ശൈലോ ഽയം ബഹുകന്ദരഃ
    പദ്ഭിർ ഏവ ഗമിഷ്യാമോ മാ രാജൻ വിമനോ ഭവ
16 അഹം വഹിഷ്യേ പാഞ്ചാലീം യത്ര യത്ര ന ശക്ഷ്യതി
    ഇതി മേ വർതതേ ബുദ്ധിർ മാ രാജൻ വിമനോ ഭവ
17 സുകുമാരൗ തഥാ വീരൗ മാദ്രീ നന്ദികരാവ് ഉഭൗ
    ദുർഗേ സന്താരയിഷ്യാമി യദ്യ് അശക്തൗ ഭവിഷ്യതഃ
18 ഏവം തേ ഭാഷമാണസ്യ ബലം ഭീമാഭിവർധതാം
    യസ് ത്വം ഉത്സഹസേ വോഢും ദ്രൗപദീം വിപുലേ ഽധ്വനി
19 യമജൗ ചാപി ഭദ്രം തേ നൈതദ് അന്യത്ര വിദ്യതേ
    ബലം ച തേ യശശ് ചൈവ ധർമഃ കീർതിശ് ച വർധതാം
20 യസ് ത്വം ഉത്സഹസേ നേതും ഭ്രാതരൗ സഹ കൃഷ്ണയാ
    മാ തേ ഗ്ലാനിർ മഹാബാഹോ മാ ച തേ ഽസ്തു പരാഭവഃ
21 തതഃ കൃഷ്ണാബ്രവീദ് വാക്യം പ്രഹസന്തീ മനോരമാ
    ഗമിഷ്യാമി ന സന്താപഃ കാര്യോ മാം പ്രതി ഭാരത
22 തപസാ ശക്യതേ ഗന്തും പർവതോ ഗന്ധമാദനഃ
    തപസാ ചൈവ കൗന്തേയ സർവേ യോക്ഷ്യാമഹേ വയം
23 നകുലഃ സഹദേവശ് ച ഭീമസേനശ് ച പാർഥിവ
    അഹം ച ത്വം ച കൗന്തേയ ദ്രക്ഷ്യാമഹ്യ് ശ്വേതവാഹനം
24 ഏവം സംഭാഷമാണാസ് തേ സുബാഹോർ വിഷയം മഹത്
    ദദൃശുർ മുദിതാ രാജൻ പ്രഭൂതഗജവാജിമത്
25 കിരാത തംഗണാകീർണം കുണിന്ദ ശതസങ്കുലം
    ഹിമവത്യ് അമരൈർ ജുഷ്ടം ബഹ്വാശ്ചര്യസമാകുലം
26 സുബാഹുശ് ചാപി താൻ ദൃഷ്ട്വാ പൂജയാ പ്രത്യഗൃഹ്ണത
    വിഷയാന്തേ കുണിന്ദാനാം ഈശ്വരഃ പ്രീതിപൂർവകം
27 തത്ര തേ പൂജിതാസ് തേന സർവ ഏവ സുഖോഷിതാഃ
    പ്രതസ്ഥുർ വിമലേ സൂര്യേ ഹിമവന്തം ഗിരിം പ്രതി
28 ഇന്ദ്രസേന മുഖാംശ് ചൈവ ഭൃത്യാൻ പൗരോഗവാംസ് തഥാ
    സൂദാംശ് ച പരിബർഹം ച ദ്രൗപദ്യാഃ സർവശോ നൃപ
29 രാജ്ഞഃ കുണിന്ദാധിപതേഃ പരിദായ മഹാരഥാഃ
    പദ്ഭിർ ഏവ മഹാവീര്യാ യയുഃ കൗരവനന്ദനാഃ
30 തേ ശനൈഃ പ്രാദ്രവൻ സർവേ കൃഷ്ണയാ സഹ പാണ്ഡവാഃ
    തസ്മാദ് ദേശാത് സുസംഹൃഷ്ടാ ദ്രഷ്ടുകാമാ ധനഞ്ജയം