മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം295

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം295

1 [ജനം]
     ഏവം ഹൃതായാം കൃഷ്ണായാം പ്രാപ്യ ക്ലേശം അനുത്തമം
     പ്രതിലഭ്യ തതഃ കൃഷ്ണാം കിം അകുർവന്ത പാണ്ഡവാഃ
2 [വൈ]
     ഏവം ഹൃതായാം കൃഷ്ണായാം പ്രാപ്യ ക്ലേശം അനുത്തമം
     വിഹായ കാമ്യകം രാജാ സഹ ഭ്രാതൃഭിർ അച്യുതഃ
3 പുനർ ദ്വൈതവനം രമ്യം ആജഗാമ യുധിഷ്ഠിരഃ
     സ്വാദുമൂലഫലം രമ്യം മാർകണ്ഡേയാശ്രമം പ്രതി
4 അനുഗുപ്ത ഫലാഹാരാഃ സർവ ഏവ മിതാശനാഃ
     ന്യവസൻ പാണ്ഡവാസ് തത്ര കൃഷ്ണയാ സഹ ഭാരത
5 വസൻ ദ്വൈതവനേ രാജാ കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     ഭീമസേനോ ഽർജുനശ് ചൈവ മാദ്രീപുത്രൗ ച പാണ്ഡവൗ
6 ബ്രാഹ്മണാർഥേ പരാക്രാന്താ ധർമാത്മാനോ യതവ്രതാഃ
     ക്ലേശം ആർഛന്ത വിപുലം സുഖോദർകം പരന്തപാഃ
7 അജാതശത്രും ആസീനം ഭ്രതൃഭിഃ സഹിതം വനേ
     ആഗമ്യ ബ്രാഹ്മണസ് തൂർണം സന്തപ്ത ഇദം അബ്രവീത്
8 അരണീ സഹിതം മഹ്യം സമാസക്തം വനസ്പതൗ
     മൃഗസ്യ ഘർഷമാണസ്യ വിഷാണേ സമസജ്ജത
9 തദ് ആദായ ഗതോ രാജംസ് ത്വരമാണോ മഹാമൃഗഃ
     ആശ്രമാത് ത്വരിതഃ ശീഘ്രം പ്ലവമാനോ മഹാജവഃ
10 തസ്യ ഗത്വാ പദം ശീഘ്രം ആസാദ്യ ച മഹാമൃഗം
    അഗ്നിഹോത്രം ന ലുപ്യേത തദ് ആനയത പാണ്ഡവാഃ
11 ബ്രാഹ്മണസ്യ വചോ ശ്രുത്വാ സന്തപ്തോ ഽഥ യുധിഷ്ഠിരഃ
    ധനുർ ആദായ കൗന്തേയഃ പ്രാദ്രവദ് ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
12 സന്നദ്ധാ ധന്വിനഃ സർവേ പ്രാദ്രവൻ നരപുംഗവാഃ
    ബ്രാഹ്മണാർഥേ യതന്തസ് തേ ശീഘ്രം അന്വഗമൻ മൃഗം
13 കർണിനാലീകനാരാചാൻ ഉത്സൃജന്തോ മഹാരഥാഃ
    നാവിധ്യൻ പാണ്ഡവാസ് തത്ര പശ്യന്തോ മൃഗം അന്തികാത്
14 തേഷാം പ്രയതമാനാനാം നാദൃശ്യത മഹാമൃഗഃ
    അപശ്യന്തോ മൃഗം ശ്രാന്താ ദുഃഖം പ്രാപ്താ മനസ്വിനഃ
15 ശീതലഛായം ആസാദ്യ ന്യഗ്രോധം ഗഹനേ വനേ
    ക്ഷുത്പിപാസാപരീതാംഗാഃ പാണ്ഡവാഃ സമുപാവിശൻ
16 തേഷാം സമുപവിഷ്ടാനാം നകുലോ ദുഃഖിതസ് തദാ
    അബ്രവീദ് ഭ്രാതരം ജ്യേഷ്ഠം അമർഷാത് കുരുസത്തമ
17 നാസ്മിൻ കുലേ ജാതു മമജ്ജ ധർമോ; ന ചാലസ്യാദ് അർഥലോപോ ബഭൂവ
    അനുത്തരാഃ സർവഭൂതേഷു ഭൂയഃ; സമ്പ്രാപ്താഃ സ്മഃ സംശയം കേന രാജൻ