മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം9

1 [വ്യ്]
     ധൃതരാഷ്ട്ര മഹാപ്രാജ്ഞ നിബോധ വചനം മമ
     വക്ഷ്യാമി ത്വാ കൗരവാണാം സർവേഷാം ഹിതം ഉത്തമം
 2 ന മേ പ്രിയം മഹാബാഹോ യദ് ഗതാഃ പാണ്ഡവാ വനം
     നികൃത്യാ നിർജിതാശ് ചൈവ ദുര്യോധന വശാനുഗൈഃ
 3 തേ സ്മരന്തഃ പരിക്ലേശാൻ വർഷേ പൂർണേ ത്രയോദശേ
     വിമോക്ഷ്യന്തി വിഷം ക്രുദ്ധാഃ കരവേയേഷു ഭാരത
 4 തദ് അയം കിം നു പാപാത്മാ തവ പുത്രഃ സുമന്ദധീഃ
     പാണ്ഡവാൻ നിത്യസങ്ക്രുദ്ധോ രാജ്യഹേതോർ ജിഘാംസതി
 5 വാര്യതാം സാധ്വ് അയം മൂഢഃ ശമം ഗച്ഛതു തേ സുതഃ
     വനസ്ഥാംസ് താൻ അയം ഹന്തും ഇച്ഛൻ പ്രാണൈർ വിമോക്ഷ്യതേ
 6 യഥാഹ വിദുരഃ പ്രാജ്ഞോ യഥാ ഭീഷ്മോ യഥാ വയം
     യഥാ കൃപശ് ച ദ്രോണശ് ച തഥാ സാധു വിധീയതാം
 7 വിഗ്രഹോ ഹി മഹാപ്രാജ്ഞ സ്വജനേന വിഗർഹിതഃ
     അധാർമ്യം അയശസ്യം ച മാ രാജൻ പ്രതിപദ്യഥാഃ
 8 സമീക്ഷാ യാദൃശീ ഹ്യ് അസ്യ പാണ്ഡവാൻ പ്രതി ഭാരത
     ഉപേക്ഷ്യമാണാ സാ രാജൻ ഹമാന്തം അനയം സ്പൃശേത്
 9 അഥ വായം സുമന്ദാത്മാ വനം ഗച്ഛതു തേ സുതഃ
     പാണ്ഡവൈഃ സഹിതോ രാജന്ന് ഏക ഏവാസഹായ വാൻ
 10 തതഃ സംസർഗജഃ സ്നേഹഃ പുത്രസ്യ തവ പാണ്ഡവൈഃ
    യദി സ്യാത് കൃതകാര്യോ ഽദ്യ ഭവേസ് ത്വം മനുജേശ്വര
11 അഥ വാ ജായമാനസ്യ യച് ഛീലം അനുജായതേ
    ശ്രൂയതേ തൻ മഹാരാജ നാമൃതസ്യ് അപസർപതി
12 കഥം വാ മന്യതേ ഭീഷ്മോ ദ്രോണോ വാ വിദുരോ ഽപി വാ
    ഭവാൻ വാത്ര ക്ഷമം കാര്യം പുരാ ചാർഥോ ഽതിവർതതേ