മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം14

1 [വൈ]
     പ്രത്യാഖ്യാതോ രാജപുത്ര്യാ സുദേഷ്ണാം കീചകോ ഽബ്രവീത്
     അമര്യാദേന കാമേന ഘോരേണാഭിപരിപ്ലുതഃ
 2 യഥാ കൈകേയി സൈരന്ധ്ര്യാ സമേയാം തദ് വിധീയതാം
     താം സുദേഷ്ണേ പരീപ്സസ്വ മാഹം പ്രാണാൻ പ്രഹാസിശം
 3 തസ്യ താം ബഹുശഃ ശ്രുത്വാ വാചം വിലപതസ് തദാ
     വിരാട മഹിഷീ ദേവീ കൃപാം ചക്രേ മനസ്വിനീ
 4 സ്വം അർഥം അഭിസന്ധായ തസ്യാർഥം അനുചിന്ത്യ ച
     ഉദ്വേഗം ചൈവ കൃഷ്ണായാഃ സുദേഷ്ണാ സൂതം അബ്രവീത്
 5 പർവിണീം ത്വം സമുദ്ദിഷ്യ സുരാം അന്നം ച കാരയ
     തത്രൈനാം പ്രേഷയിഷ്യാമി സുരാ ഹാരീം തവാന്തികം
 6 തത്ര സമ്പ്രേഷിതാം ഏനാം വിജനേ നിരവഗ്രഹാം
     സാന്ത്വയേഥാ യഥാകാമം സാന്ത്വ്യമാനാ രമേദ് യദി
 7 കീചകസ് തു ഗൃഹം ഗത്വാ ഭഗിന്യാ വചനാത് തദാ
     സുരാം ആഹാരയാം ആസ രാജാർഹാം സുപരിസ്രുതാം
 8 ആജൗരഭ്രം ച സുഭൃശം ബഹൂംശ് ചോച്ചാവചാൻ മൃഗാൻ
     കാരയാം ആസ കുശലൈർ അന്നപാനം സുശോഭനം
 9 തസ്മിൻ കൃതേ തദാ ദേവീ കീചകേനോപമന്ത്രിതാ
     സുദേഷ്ണാ പ്രേഷയാം ആസ സൈരന്ധ്രീം കീചകാലയം
 10 [സുദേസ്ണാ]
    ഉത്തിഷ്ഠ ഗച്ഛ സൈരന്ധിർ കീചകസ്യ നിവേശനം
    പാനം ആനയ കല്യാണി പിപാസാ മാം പ്രബാധതേ
11 [ദ്രൗ]
    ന ഗച്ഛേയം അഹം തസ്യ രാജപുത്രി നിവേശനം
    ത്വം ഏവ രാജ്ഞി ജാനാസി യഥാ സ നിരപത്രപഃ
12 ന ചാഹം അനവദ്യാംഗി തവ വേശ്മനി ഭാമിനി
    കാമവൃത്താ ഭവിഷ്യാമി പതീനാം വ്യഭിചാരിണീ
13 ത്വം ചൈവ ദേവി ജാനാസി യഥാ സ സമയഃ കൃതഃ
    പ്രവിശന്ത്യാ മയാ പൂർവം തവ വേശ്മനി ഭാമിനി
14 കീചകശ് ച സുകേശാന്തേ മൂഢോ മദനദർപിതഃ
    സോ ഽവമംസ്യതി മാം ദൃഷ്ട്വാ ന യാസ്യേ തത്ര ശോഭനേ
15 സന്തി ബഹ്വ്യസ് തവ പ്രേഷ്യാ രാജപുത്രി വശാനുഗാഃ
    അന്യാം പ്രേഷയ ഭദ്രം തേ സ ഹി മാം അവമംസ്യതേ
16 [സുദേസ്ണാ]
    നൈവ ത്വാം ജാതു ഹിംസ്യാത് സ ഇതഃ സമ്പ്രേഷിതാം മയാ
17 [വൈ]
    ഇത്യ് അസ്യാഃ പ്രദദൗ കാംസ്യം സ പിധാനം ഹിരണ്മയം
    സാ ശങ്കമാനാ രുദതീ ദൈവം ശരണം ഈയുഷീ
    പ്രാതിഷ്ഠത സുരാ ഹാരീ കീചകസ്യ നിവേശനം
18 [ദ്രൗ]
    യഥാഹം അന്യം പാണ്ഡുഭ്യോ നാഭിജാനാമി കം ചന
    തേന സത്യേന മാം പ്രാപ്താം കീചകോ മാ വശേ കൃഥാഃ
19 [വൈ]
    ഉപാതിഷ്ഠത സാ സൂര്യം മുഹൂർതം അബലാ തതഃ
    സ തസ്യാസ് തനുമധ്യായാഃ സർവം സൂര്യോ ഽവബുദ്ധവാൻ
20 അന്തർഹിതം തതസ് തസ്യാ രക്ഷോ രക്ഷാർഥം ആദിശത്
    തച് ചൈനാം നാജഹാത് തത്ര സർവാവസ്ഥാസ്വ് അനിന്ദിതാം
21 താം മൃഗീം ഇവ വിത്രസ്താം ദൃഷ്ട്വാ കൃഷ്ണാം സമീപഗാം
    ഉദതിഷ്ഠൻ മുദാ സൂതോ നാവം ലബ്ധ്വേവ പാരഗഃ