മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം46

1 [ഭീസ്മ]
     സാധു പശ്യതി വൈ ദ്രോണഃ കൃപഃ സാധ്വ് അനുപശ്യതി
     കർണസ് തു ക്ഷത്രധർമേണ യഥാവദ് യോദ്ധും ഇച്ഛതി
 2 ആചാര്യോ നാഭിഷക്തവ്യഃ പുരുഷേണ വിജാനതാ
     ദേശകാലൗ തു സമ്പ്രേക്ഷ്യ യോദ്ധവ്യം ഇതി മേ മതിഃ
 3 യസ്യ സൂര്യസമാഃ പഞ്ച സപത്നാഃ സ്യുഃ പ്രഹാരിണഃ
     കഥം അഭ്യുദയേ തേഷാം ന പ്രമുഹ്യേത പണ്ഡിതഃ
 4 സ്വാർഥേ സർവേ വിമുഹ്യന്തി യേ ഽപി ധർമവിദോ ജനാഃ
     തസ്മാദ് രാജൻ ബ്രവീമ്യ് ഏഷ വാക്യം തേ യദി രോചതേ
 5 കർണോ യദ് അഭ്യവോചൻ നസ് തേജഃ സഞ്ജനനായ തത്
     ആചാര്യ പുത്രഃ ക്ഷമതാം മഹത് കാര്യം ഉപസ്ഥിതം
 6 നായം കാലോ വിരോധസ്യ കൗന്തേയേ സമുപസ്ഥിതേ
     ക്ഷന്തവ്യം ഭവതാ സർവം ആചാര്യേണ കൃപേണ ച
 7 ഭവതാം ഹി കൃതാസ്ത്രത്വം യഥാദിത്യേ പ്രഭാ തഥാ
     യഥാ ചന്ദ്രമസോ ലക്ഷ്മ സർവഥാ നാപകൃഷ്യതേ
     ഏവം ഭവത്സു ബ്രാഹ്മണ്യം ബ്രഹ്മാസ്ത്രം ച പ്രതിഷ്ഠിതം
 8 ചത്വാര ഏകതോ വേദാഃ ക്ഷാത്രം ഏകത്ര ദൃശ്യതേ
     നൈതത് സമസ്തം ഉഭയം കശ്മിംശ് ചിദ് അനുശുശ്രുമഃ
 9 അന്യത്ര ഭാരതാചാര്യാത് സപുത്രാദ് ഇതി മേ മതിഃ
     ബ്രഹ്മാസ്ത്രം ചൈവ വേദാശ് ച നൈതദ് അന്യത്ര ദൃശ്യതേ
 10 ആചാര്യ പുത്രഃ ക്ഷമതാം നായം കാലഃ സ്വഭേദനേ
    സർവേ സംഹത്യ യുധ്യാമഃ പാകശാസനിം ആഗതം
11 ബലസ്യ വ്യസനാനീഹ യാന്യ് ഉക്താനി മനീഷിഭിഃ
    മുഖ്യോ ഭേദോ ഹി തേഷാം വൈ പാപിഷ്ഠോ വിദുഷാം മതഃ
12 [അഷ്വത്ഥ്]
    ആചാര്യ ഏവ ക്ഷമതാം ശാന്തിർ അത്ര വിധീയതാം
    അഭിഷജ്യമാനേ ഹി ഗുരൗ തദ്വൃത്തം രോഷകാരിതം
13 [വൈ]
    തതോ ദുര്യോധനോ ദ്രോണം ക്ഷമയാം ആസ ഭാരത
    സഹ കർണേന ഭീഷ്മേണ കൃപേണ ച മഹാത്മനാ
14 [ദ്രോണ]
    യദ് ഏവ പ്രഥമം വാക്യം ഭീഷ്മഃ ശാന്തനവോ ഽബ്രവീത്
    തേനൈവാഹം പ്രസന്നോ വൈ പ്രമം അത്ര വിധീയതാം
15 യഥാ ദുര്യോധനേ ഽയത്തേ നാഗഃ സ്പൃശതി സൈനികാൻ
    സാഹസദ് യദി വാ മോഹാത് തഥാ നീതിർ വിധീയതാം
16 വനവാസേ ഹ്യ് അനിർവൃത്തേ ദർശയേൻ ന ധനഞ്ജയഃ
    ധനം വാലഭമാനോ ഽത്ര നാദ്യ നഃ ക്ഷന്തും അർഹതി
17 യഥാ നായം സമായുജ്യാദ് ധാർതരാഷ്ട്രാൻ കഥം ചന
    യഥാ ച ന പരാജയ്യാത് തഥാ നീതിർ വിധീയതാം
18 ഉക്തം ദുര്യോധനേനാപി പുരസ്താദ് വാക്യം ഈദൃശം
    തദ് അനുസ്മൃത്യ ഗാംഗേയ യഥാവദ് വക്തും അർഹസി