മഹാഭാരതം മൂലം/ശല്യപർവം/അധ്യായം51

മഹാഭാരതം മൂലം/ശല്യപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം51

1 [ജ്]
     കഥം കുമാരീ ഭഗവംസ് തപോ യുക്താ ഹ്യ് അഭൂത് പുരാ
     കിം അർതഹ്ം ച തപസ് തേപേ കോ വാസ്യാ നിയമോ ഽഭവത്
2 സുദുഷ്കരം ഇദം ബ്രഹ്മംസ് ത്വത്തഃ ശ്രുതം അനുത്തമം
     ആഖ്യാഹി തത്ത്വം അഖിലം യഥാ തപസി സാ സ്ഥിതാ
3 [വൈ]
     ഋഷിർ ആസീൻ മഹാവീര്യഃ കുണിർ ഗാർഗ്യോ മഹായശാഃ
     സ തപ്ത്വാ വിപുലം രാജംസ് തപോ വൈ തപതാം വരഃ
     മാനസീം സ സുതാം സുഭ്രൂം സമുത്പാദിതവാൻ വിഭുഃ
4 താം ച ദൃഷ്ട്വാ ഭൃശം പ്രീതഃ കുണിർ ഗാർഗ്യോ മഹായശാഃ
     ജഗാമ ത്രിദിവം രാജൻ സന്ത്യജ്യേഹ കലേവരം
5 സുഭ്രൂഃ സാ ഹ്യ് അഥ കല്യാണീ പുണ്ഡരീകനിഭേക്ഷണാ
     മഹതാ തപസോഗ്രേണ കൃത്വാശ്രമം അനിന്ദിതാ
6 ഉപവാസൈഃ പൂജയന്തീ പിതൄൻ ദേവംശ് ച സാ പുരാ
     തസ്യാസ് തു തപസോഗ്രേണ മഹാൻ കാതോ ഽത്യഗാൻ നൃപ
7 സാ പിത്രാ ദീയമാനാപി ഭർത്രേ നൈച്ഛദ് അനിന്ദിതാ
     ആത്മനഃ സദൃശം സാ തു ഭർതാരം നാന്വപശ്യത
8 തതഃ സാ തപസോഗ്രേണ പീഡയിത്വാത്മനസ് തനും
     പിതൃദേവാർചന പരാ ബഭൂവ വിജനേ വനേ
9 സാത്മാനം മന്യമാനാപി കൃതകൃത്യം ശ്രമാന്വിതാ
     വാർധകേന ച രാജേന്ദ്ര തപസാ ചൈവ കർശിതാ
10 സാ നാശകദ് യദാ ഗന്തും പദാത് പദം അപി സ്വയം
    ചകാര ഗമനേ ബുദ്ധിം പരലോകായ വൈ തദാ
11 മോക്തു കാമാം തു താം ദൃഷ്ട്വാ ശരീരം നാരദോ ഽബ്രവീത്
    അസംസ്കൃതായാഃ കന്യായാഃ കുതോ ലോകാസ് തവാനഘേ
12 ഏവം ഹി ശ്രുതം അസ്മാഭിർ ദേവലോകേ മഹാവ്രതേ
    തപഃ പരമകം പ്രാപ്തം ന തു ലോകാസ് ത്വയാ ജിതാഃ
13 തൻ നാരദ വചഃ ശ്രുത്വാ സാബ്രവീദ് ഋഷിസംസദി
    തപസോ ഽർധം പ്രയച്ഛാമി പാണിഗ്രാഹസ്യ സത്തമാഃ
14 ഇത്യ് ഉക്തേ ചാസ്യാ ജഗ്രാഹ പാണിം ഗാലവ സംഭവഃ
    ഋഷിഃ പ്രാക് ശൃംഗവാൻ നാമ സമയം ചേദം അബ്രവീത്
15 സമയേന തവാദ്യാഹം പാണിം സ്പ്രക്ഷ്യാമി ശോഭനേ
    യദ്യ് ഏകരാത്രം വസ്തവ്യം ത്വയാ സഹ മയേതി ഹ
16 തഥേതി സാ പ്രതിശ്രുത്യ തസ്മൈ പാണിം ദദൗ തദാ
    ചക്രേ ച പാണിഗ്രഹണം തസ്യോദ്വാഹം ച ഗാലവിഃ
17 സാ രാത്രാവ് അഭവദ് രാജംസ് തരുണീ ദേവവർണിനീ
    ദിവ്യാഭരണവസ്ത്രാ ച ദിവ്യസ്രഗ് അനുലേപനാ
18 താം ദൃഷ്ട്വാ ഗാലവിഃ പ്രീതോ ദീപയന്തീം ഇവാത്മനാ
    ഉവാസ ച ക്ഷപാം ഏകാം പ്രബ്ഭാതേ സാബ്രവീച് ച തം
19 യസ് ത്വയാ സമയോ വിപ്ര കൃതോ മേ തപതാം വര
    തേനോഷിതാസ്മി ഭദ്രം തേ സ്വസ്തി തേ ഽസ്തു വ്രജാമ്യ് അഹം
20 സാനുജ്ഞാതാബ്രവീദ് ഭൂയോ യോ ഽസ്മിംസ് തീർഥേ സമാഹിതഃ
    വത്സ്യതേ രജനീം ഏകാം തർപയിത്വാ ദിവൗകസഃ
21 ചത്വാരിംശതം അഷ്ടൗ ച ദ്വേ ചാഷ്ടൗ സമ്യഗ് ആചരേത്
    യോ ബ്രഹ്മചര്യം വർഷാണി ഫലം തസ്യ ലഭേത സഃ
    ഏവം ഉക്ത്വാ തതഃ സാധ്വീ ദേഹം ത്യക്ത്വാ ദിവം ഗതാ
22 ഋഷിർ അപ്യ് അഭവദ് ദീനസ് തസ്യാ രൂപം വിചിന്തയൻ
    സമയേന തപോ ഽർധം ച കൃച്ഛ്രാത് പ്രതിഗൃഹീതവാൻ
23 സാധയിത്വാ തദാത്മാനം തസ്യാഃ സ ഗതിം അന്വയാത്
    ദുഃഖിതോ ഭരതശ്രേഷ്ഠ തസ്യാ രൂപബലാത് കൃതഃ
    ഏതത് തേ വൃദ്ധകന്യായാ വ്യാഖ്യാതം ചരിതം മഹത്
24 തത്രസ്ഥശ് ചാപി ശുശ്രാവ ഹതം ശല്യം ഹലായുധഃ
    തത്രാപി ദത്ത്വാ ദാനാനി ദ്വിജാതിഭ്യഃ പരന്തപ
    ശുശോച ശല്യം സംഗ്രാമേ നിഹതം പാണ്ഡവൈസ് തദാ
25 സമന്തപഞ്ചക ദ്വാരാത് തതോ നിഷ്ക്രമ്യ മാധവഃ
    പപ്രച്ഛർഷിഗണാൻ രാമഃ കുരുക്ഷേത്രസ്യ യത് ഫലം
26 തേ പൃഷ്ടാ യദുസിംഹേന കുരുക്ഷേത്രഫലം വിഭോ
    സമാചഖ്യുർ മഹാത്മാനസ് തസ്മൈ സർവം യഥാതഥം