രാഗപരാഗം/വസന്താഗമം
വസന്താഗമം
മുറ്റത്തെ മുല്ലകളൊക്കെപ്പൂത്തൂ
കറ്റക്കിടാവിന്റെ കൺ കുളിർത്തൂ.
ആയവനാശിച്ചിട്ടില്ലെന്നിരിക്കുകി-
ലാഗമിച്ചീടുമോ പുഷ്പകാലം?-അവൻ
സ്വാഗതമോതുമോ സാനുകൂലം?
പൂത്തപൂവല്ലികൾ പുൽകിപ്പുൽകി-
ത്താർത്തെന്നലങ്ങിങ്ങു സഞ്ചരിച്ചു.
എന്മകനാനന്ദമേകുവാനല്ലെങ്കി-
ലെന്തിനാ വല്ലികൾ നൃത്തമാടി?-അതി-
ലെന്തിനളികളുമൊത്തുകൂടി?
മാകന്ദത്തോപ്പിങ്കലാകമാനം
കാകളി തൂകിനാർ കോകിലങ്ങൾ.
കണ്മണിക്കുഞ്ഞിനു കേൾക്കുവാനല്ലെങ്കി-
ലിമ്മട്ടിലെന്തിനു പാട്ടുപാടി-അവർ
തേന്മയമാക്കിയപ്പുഷ്പവാടി?
താമര പൂത്തു മണം പരന്നു
മാമരച്ചാർത്തും മതിമറന്നു.
എന്നോമൽപ്പൈതലിനല്ലാതെയാർക്കതി-
ലുന്നതഹർഷമുദിപ്പതാവോ-ചുണ്ടിൽ
ചിന്നുന്നതെന്തൊരു പൂനിലാവോ!
തങ്കമേ വിണ്ണിൻ വിശുദ്ധിമാത്രം
തങ്ങുന്നു നിന്നുടെ കണ്ണിണയിൽ
കാകോളം കല്ലോലംതല്ലുമീലോകത്തിൽ
കാലുഷ്യം കാണുവാൻ ശക്തമല്ല-അതു
കാലത്തിൻ വീർപ്പാൽ കലങ്ങുകില്ല!
ഈ വസന്തത്തിലൊളിച്ചിരിക്കും
ഭീമനാം വേനൽ ചിരിച്ചിരിക്കും.
ഓമനേ, നിന്റെ കുതൂഹലം നോക്കിയി-
പ്പൂക്കാലമേറെനാൾ നിൽക്കയില്ല-നിന്റെ-
നേർക്കനുകമ്പയതിങ്കലില്ല!
ഹാ, ലോകനായകാ ഞങ്ങളെല്ലാം
ബാലചാപല്യങ്ങൾ കാട്ടിയേക്കാം.
ഞാനീക്കിടാവിനോടോതുമ്പോൾ നീയുമ-
ജ്ഞാനികൾ ഞങ്ങളിൽ പൂർണ്ണരാഗം-സത്യ-
ദീപം കൊളുത്തിടുകാത്തവേഗം!