| ←അധ്യായം13 | രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം രചന: അധ്യായം14 |
അധ്യായം15→ |
1 മേധാവീ തു തതോ ധ്യാത്വാ സ കിം ചിദ് ഇദം ഉത്തമം
ലബ്ധസഞ്ജ്ഞസ് തതസ് തം തു വേദജ്ഞോ നൃപം അബ്രവീത്
2 ഇഷ്ടിം തേ ഽഹം കരിഷ്യാമി പുത്രീയാം പുത്രകാരണാത്
അഥർവശിരസി പ്രോക്തൈർ മന്ത്രൈഃ സിദ്ധാം വിധാനതഃ
3 തതഃ പ്രാക്രമദ് ഇഷ്ടിം താം പുത്രീയാം പുത്ര കാരണാത്
ജുഹാവ ചാഗ്നൗ തേജസ്വീ മന്ത്രദൃഷ്ടേന കർമണാ
4 തതോ ദേവാഃ സഗന്ധർവാഃ സിദ്ധാശ് ച പരമർഷയഃ
ഭാഗപ്രതിഗ്രഹാർഥം വൈ സമവേതാ യഥാവിധി
5 താഃ സമേത്യ യഥാന്യായം തസ്മിൻ സദസി ദേവതാഃ
അബ്രുവംൽ ലോകകർതാരം ബ്രഹ്മാണം വചനം മഹത്
6 ഭഗവംസ് ത്വത്പ്രസാദേന രാവണോ നാമ രാക്ഷസഃ
സർവാന്നോ ബാധതേ വീര്യാച് ഛാസിതും തം ന ശക്നുമഃ
7 ത്വയാ തസ്മൈ വരോ ദത്തഃ പ്രീതേന ഭഗവൻ പുരാ
മാനയന്തശ് ച തം നിത്യം സർവം തസ്യ ക്ഷമാമഹേ
8 ഉദ്വേജയതി ലോകാംസ് ത്രീൻ ഉച്ഛ്രിതാൻ ദ്വേഷ്ടി ദുർമതിഃ
ശക്രം ത്രിദശരാജാനം പ്രധർഷയിതും ഇച്ഛതി
9 ഋഷീൻ യക്ഷാൻ സഗന്ധർവാൻ അസുരാൻ ബ്രാഹ്മണാംസ് തഥാ
അതിക്രാമതി ദുർധർഷോ വരദാനേന മോഹിതഃ
10 നൈനം സൂര്യഃ പ്രതപതി പാർശ്വേ വാതി ന മാരുതഃ
ചലോർമിമാലീ തം ദൃഷ്ട്വാ സമുദ്രോ ഽപി ന കമ്പതേ
11 തൻ മനൻ നോ ഭയം തസ്മാദ് രാക്ഷസാദ് ഘോരദർശനാത്
വധാർഥം തസ്യ ഭഗവന്ന് ഉപായം കർതും അർഹസി
12 ഏവം ഉക്തഃ സുരൈഃ സർവൈശ് ചിന്തയിത്വാ തതോ ഽബ്രവീത്
ഹന്തായം വിഹിതസ് തസ്യ വധോപായോ ദുരാത്മനഃ
13 തേന ഗന്ധർവയക്ഷാണാം ദേവദാനവരക്ഷസാം
അവധ്യോ ഽസ്മീതി വാഗ് ഉക്താ തഥേത്യ് ഉക്തം ച തൻ മയാ
14 നാകീർതയദ് അവജ്ഞാനാത് തദ് രക്ഷോ മാനുഷാംസ് തദാ
തസ്മാത് സ മാനുഷാദ് വധ്യോ മൃതുർ നാന്യോ ഽസ്യ വിദ്യതേ
15 ഏതച് ഛ്രുത്വാ പ്രിയം വാക്യം ബ്രഹ്മണാ സമുദാഹൃതം
ദേവാ മഹർഷയഃ സർവേ പ്രഹൃഷ്ടാസ് തേ ഽഭവംസ് തദാ
16 ഏതസ്മിന്ന് അന്തരേ വിഷ്ണുർ ഉപയാതോ മഹാദ്യുതിഃ
ബ്രഹ്മണാ ച സമാഗമ്യ തത്ര തസ്ഥൗ സമാഹിതഃ
17 തം അബ്രുവൻ സുരാഃ സർവേ സമഭിഷ്ടൂയ സംനതാഃ
ത്വാം നിയോക്ഷ്യാമഹേ വിഷ്ണോ ലോകാനാം ഹിതകാമ്യയാ
18 രാജ്ഞോ ദശരഥസ്യ ത്വം അയോധ്യാധിപതേർ വിഭോ
ധർമജ്ഞസ്യ വദാന്യസ്യ മഹർഷിസമതേജസഃ
തസ്യ ഭാര്യാസു തിസൃഷു ഹ്രീശ്രീകീർത്യുപമാസു ച
വിഷ്ണോ പുത്രത്വം ആഗച്ഛ കൃത്വാത്മാനം ചതുർവിധം
19 തത്ര ത്വം മാനുഷോ ഭൂത്വാ പ്രവൃദ്ധം ലോകകണ്ടകം
അവധ്യം ദൈവതൈർ വിഷ്ണോ സമരേ ജഹി രാവണം
20 സ ഹി ദേവാൻ സഗന്ധർവാൻ സിദ്ധാംശ് ച ഋഷിസത്തമാൻ
രാക്ഷസോ രാവണോ മൂർഖോ വീര്യോത്സേകേന ബാധതേ
21 തദ് ഉദ്ധതം രാവണം ഋദ്ധതേജസം; പ്രവൃദ്ധദർപം ത്രിദശേശ്വരദ്വിഷം
വിരാവണം സാധു തപസ്വികണ്ടകം; തപസ്വിനാം ഉദ്ധര തം ഭയാവഹം