രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം18

1 തച് ഛ്രുത്വാ രാജസിംഹസ്യ വാക്യം അദ്ഭുതവിസ്തരം
 ഹൃഷ്ടരോമാ മഹാതേജാ വിശ്വാമിത്രോ ഽഭ്യഭാഷത
2 സദൃശം രാജശാർദൂല തവൈതദ് ഭുവി നാന്യതഃ
 മഹാവംശപ്രസൂതസ്യ വസിഷ്ഠവ്യപദേശിനഃ
3 യത് തു മേ ഹൃദ്ഗതം വാക്യം തസ്യ കാര്യസ്യ നിശ്ചയം
 കുരുഷ്വ രാജശാർദൂല ഭവ സത്യപ്രതിശ്രവഃ
4 അഹം നിയമം ആതിഷ്ഠ സിദ്ധ്യർഥം പുരുഷർഷഭ
 തസ്യ വിഘ്നകരൗ ദ്വൗ തു രാക്ഷസൗ കാമരൂപിണൗ
5 വ്രതേ മേ ബഹുശശ് ചീർണേ സമാപ്ത്യാം രാക്ഷസാവ് ഇമൗ
 മാരീചശ് ച സുബാഹുശ് ച വീര്യവന്തൗ സുശിക്ഷിതൗ
 തൗ മാംസരുധിരൗഘേണ വേദിം താം അഭ്യവർഷതാം
6 അവധൂതേ തഥാ ഭൂതേ തസ്മിൻ നിയമനിശ്ചയേ
 കൃതശ്രമോ നിരുത്സാഹസ് തസ്മാദ് ദേശാദ് അപാക്രമേ
7 ന ച മേ ക്രോധം ഉത്സ്രഷ്ടും ബുദ്ധിർ ഭവതി പാർഥിവ
 തഥാഭൂതാ ഹി സാ ചര്യാ ന ശാപസ് തത്ര മുച്യതേ
8 സ്വപുത്രം രാജശാർദൂല രാമം സത്യപരാക്രമം
 കാകപക്ഷധരം ശൂരം ജ്യേഷ്ഠം മേ ദാതും അർഹസി
9 ശക്തോ ഹ്യ് ഏഷ മയാ ഗുപ്തോ ദിവ്യേന സ്വേന തേജസാ
 രാക്ഷസാ യേ വികർതാരസ് തേഷാം അപി വിനാശനേ
10 ശ്രേയശ് ചാസ്മൈ പ്രദാസ്യാമി ബഹുരൂപം ന സംശയഃ
  ത്രയാണാം അപി ലോകാനാം യേന ഖ്യാതിം ഗമിഷ്യതി
11 ന ച തൗ രാമം ആസാദ്യ ശക്തൗ സ്ഥാതും കഥം ചന
  ന ച തൗ രാഘവാദ് അന്യോ ഹന്തും ഉത്സഹതേ പുമാൻ
12 വീര്യോത്സിക്തൗ ഹി തൗ പാപൗ കാലപാശവശം ഗതൗ
  രാമസ്യ രാജശാർദൂല ന പര്യാപ്തൗ മഹാത്മനഃ
13 ന ച പുത്രകൃതം സ്നേഹം കർതും അർഹസി പാർഥിവ
  അഹം തേ പ്രതിജാനാമി ഹതൗ തൗ വിദ്ധി രാക്ഷസൗ
14 അഹം വേദ്മി മഹാത്മാനം രാമം സത്യപരാക്രമം
  വസിഷ്ഠോ ഽപി മഹാതേജാ യേ ചേമേ തപസി സ്ഥിതാഃ
15 യദി തേ ധർമലാഭം ച യശശ് ച പരമം ഭുവി
  സ്ഥിരം ഇച്ഛസി രാജേന്ദ്ര രാമം മേ ദാതും അർഹസി
16 യദ്യ് അഭ്യനുജ്ഞാം കാകുത്സ്ഥ ദദതേ തവ മന്ത്രിണഃ
  വസിഷ്ഠ പ്രമുഖാഃ സർവേ തതോ രാമം വിസർജയ
17 അഭിപ്രേതം അസംസക്തം ആത്മജം ദാതും അർഹസി
  ദശരാത്രം ഹി യജ്ഞസ്യ രാമം രാജീവലോചനം
18 നാത്യേതി കാലോ യജ്ഞസ്യ യഥായം മമ രാഘവ
  തഥാ കുരുഷ്വ ഭദ്രം തേ മാ ച ശോകേ മനഃ കൃഥാഃ
19 ഇത്യ് ഏവം ഉക്ത്വാ ധർമാത്മാ ധർമാർഥസഹിതം വചഃ
  വിരരാമ മഹാതേജാ വിശ്വാമിത്രോ മഹാമുനിഃ
20 ഇതി ഹൃദയമനോവിദാരണം; മുനിവചനം തദ് അതീവ ശുശ്രുവാൻ
  നരപതിർ അഗമദ് ഭയം മഹദ്; വ്യഥിതമനാഃ പ്രചചാല ചാസനാത്