രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം25

1 മുനേർ വചനം അക്ലീബം ശ്രുത്വാ നരവരാത്മജഃ
 രാഘവഃ പ്രാഞ്ജലിർ ഭൂത്വാ പ്രത്യുവാച ദൃഢവ്രതഃ
2 പിതുർ വചനനിർദേശാത് പിതുർ വചനഗൗരവാത്
 വചനം കൗശികസ്യേതി കർതവ്യം അവിശങ്കയാ
3 അനുശിഷ്ടോ ഽസ്മ്യ് അയോധ്യായാം ഗുരുമധ്യേ മഹാത്മനാ
 പിത്രാ ദശരഥേനാഹം നാവജ്ഞേയം ച തദ് വചഃ
4 സോ ഽഹം പിതുർ വചഃ ശ്രുത്വാ ശാസനാദ് ബ്രഹ്മ വാദിനഃ
 കരിഷ്യാമി ന സന്ദേഹസ് താടകാവധം ഉത്തമം
5 ഗോബ്രാഹ്മണഹിതാർഥായ ദേശസ്യാസ്യ സുഖായ ച
 തവ ചൈവാപ്രമേയസ്യ വചനം കർതും ഉദ്യതഃ
6 ഏവം ഉക്ത്വാ ധനുർമധ്യേ ബദ്ധ്വാ മുഷ്ടിം അരിന്ദമഃ
 ജ്യാശബ്ദം അകരോത് തീവ്രം ദിശഃ ശബ്ദേന പൂരയൻ
7 തേന ശബ്ദേന വിത്രസ്താസ് താടകാ വനവാസിനഃ
 താടകാ ച സുസങ്ക്രുദ്ധാ തേന ശബ്ദേന മോഹിതാ
8 തം ശബ്ദം അഭിനിധ്യായ രാക്ഷസീ ക്രോധമൂർഛിതാ
 ശ്രുത്വാ ചാഭ്യദ്രവദ് വേഗാദ് യതഃ ശബ്ദോ വിനിഃസൃതഃ
9 താം ദൃഷ്ട്വാ രാഘവഃ ക്രുദ്ധാം വികൃതാം വികൃതാനനാം
 പ്രമാണേനാതിവൃദ്ധാം ച ലക്ഷ്മണം സോ ഽഭ്യഭാഷത
10 പശ്യ ലക്ഷ്മണ യക്ഷിണ്യാ ഭൈരവം ദാരുണം വപുഃ
  ഭിദ്യേരൻ ദർശനാദ് അസ്യാ ഭീരൂണാം ഹൃദയാനി ച
11 ഏനാം പശ്യ ദുരാധർഷാം മായാ ബലസമന്വിതാം
  വിനിവൃത്താം കരോമ്യ് അദ്യ ഹൃതകർണാഗ്രനാസികാം
12 ന ഹ്യ് ഏനാം ഉത്സഹേ ഹന്തും സ്ത്രീസ്വഭാവേന രക്ഷിതാം
  വീര്യം ചാസ്യാ ഗതിം ചാപി ഹനിഷ്യാമീതി മേ മതിഃ
13 ഏവം ബ്രുവാണേ രാമേ തു താടകാ ക്രോധമൂർഛിതാ
  ഉദ്യമ്യ ബാഹൂ ഗർജന്തീ രാമം ഏവാഭ്യധാവത
14 താം ആപതന്തീം വേഗേന വിക്രാന്താം അശനീം ഇവ
  ശരേണോരസി വിവ്യാധ സാ പപാത മമാര ച
15 താം ഹതാം ഭീമസങ്കാശാം ദൃഷ്ട്വാ സുരപതിസ് തദാ
  സാധു സാധ്വ് ഇതി കാകുത്സ്ഥം സുരാശ് ച സമപൂജയൻ
16 ഉവാച പരമപ്രീതഃ സഹസ്രാക്ഷഃ പുരന്ദരഃ
  സുരാശ് ച സർവേ സംഹൃഷ്ടാ വിശ്വാമിത്രം അഥാബ്രുവൻ
17 മുനേ കൗശികേ ഭദ്രം തേ സേന്ദ്രാഃ സർവേ മരുദ്ഗണാഃ
  തോഷിതാഃ കർമണാനേന സ്നേഹം ദർശയ രാഘവേ
18 പ്രജാപതേർ ഭൃശാശ്വസ്യ പുത്രാൻ സത്യപരാക്രമാൻ
  തപോബലഭൃതാൻ ബ്രഹ്മൻ രാഘവായ നിവേദയ
19 പാത്രഭൂതശ് ച തേ ബ്രഹ്മംസ് തവാനുഗമനേ ധൃതഃ
  കർതവ്യം ച മഹത് കർമ സുരാണാം രാജസൂനുനാ
20 ഏവം ഉക്ത്വാ സുരാഃ സർവേ ഹൃഷ്ടാ ജഗ്മുർ യഥാഗതം
  വിശ്വാമിത്രം പൂജയിത്വാ തതഃ സന്ധ്യാ പ്രവർതതേ
21 തതോ മുനിവരഃ പ്രീതിസ് താടകാ വധതോഷിതഃ
  മൂർധ്നി രാമം ഉപാഘ്രായ ഇദം വചനം അബ്രവീത്
22 ഇഹാദ്യ രജനീം രാമ വസേമ ശുഭദർശന
  ശ്വഃ പ്രഭാതേ ഗമിഷ്യാമസ് തദ് ആശ്രമപദം മമ