രാമായണം/സുന്ദരകാണ്ഡം/അധ്യായം17

<രാമായണം‎ | സുന്ദരകാണ്ഡം

            രാമായണം / സുന്ദരകാണ്ഡം
            രചന :വാല്മീകി 
            അദ്ധ്യായം 17

     1
     തതഃ കുമുദഖണ്ഡാഭോ നിർമലം നിർമലോദയഃ.
     പ്രജഗാമ നഭശ്ചന്ദ്രോ ഹംസോ നീലമിവോദകം.
     2
     സാചിവ്യമിവ കുർവ്വൻ സ പ്രഭയാ നിർമലപ്രഭഃ.
     ചന്ദ്രമാ രശ്മിഭിഃ ശീതൈഃ സിഷേവേ പവനാത്മജം.
     3
     സ ദദർശ തതഃ സീതാം പൂർണചന്ദ്രനിഭാനനാം.
     ശോകഭാരൈരിവ ന്യസ്താം ഭാരൈർനാവമിവാമ്ഭസി.
     4
     ദിദൃക്ഷമാണോ വൈദേഹീം ഹനൂമാൻ മാരുതാത്മജഃ .
     സ ദദർശാവിദൂരസ്ഥാ രാക്ഷസീർഘോരദർശനാഃ.
     5
     ഏകാക്ഷീമേകകർണാം ച കർണപ്രാവരണാം തഥാ.
     അകർണാം ശങ്കുകർണാം ച മസ്തകോച്ഛ്വാസനാസികാം. 
     6
     അതികായോത്തമാംഗീം ച തനുദീർഘശിരോധരാം. 
     ധ്വസ്തകേശീം തഥാകേശീം കേശകമ്പലകാരിണീം.
     7
     ലംബകർണലലാടാം ച ലംബോദരപയോധരാം. 
     ലംബോഷ്ഠീം ചിബുകോഷ്ഠീം ച ലംബായാം ലംബജാനുകാം.
     8
     ഹ്രസ്വാം ദീർഘാം ച കുബ്ജാം ച വികടാം വാമനാം തഥാ.
     കരാലാം ഭുഗ്നവക്ത്രാം ച പിംഗാക്ഷീം വികൃതാനനാം.
     9
     വികൃതാഃ പിംഗലാഃ കാലീഃ ക്രോധനാഃ കലഹപ്രിയാഃ.
     കാലായസമഹാശൂലകൂട മുദ്ഗരധാരിണീഃ.
     10
     വരാഹമൃഗശാർദൂലമഹിഷാജശിവാമുഖാഃ.
     ഗജോഷ്ട്രഹയപാദാശ്ച നിഖാതശിരസോപരാഃ.
     11
     ഏകഹസ്തൈകപാദാശ്ച ഖരകർണ്യശ്വകർണികാഃ.
     ഗോകർണീർഹസ്തികർണീശ്ച ഹരികർണീസ്തഥാപരാഃ.
     12
     അതിനാസാശ്ച കാശ്ചിച്ച തിര്യങ്നാസാ അനാസികാഃ.
     ഗജസന്നിഭനാസാശ്ച ലലാടോച്ഛ്വാസനാസികാഃ.
     13
     ഹസ്തിപാദാ മഹാപാദാ ഗോപാദാഃ പാദചൂലികാഃ.
     അതിമാത്രശിരോഗ്രീവാ അതിമാത്രകുചോദരീഃ.
     14
     അതിമാത്രാസ്യനേത്രാശ്ച ദീർഘജിഹ്വാനനാസ്തഥാ.
     അജാമുഖീർഹസ്തിമുഖീർഗോമുഖീഃ സൂകരീമുഖീഃ.
     15
     ഹയോഷ്ട്രഖരവക്ത്രാശ്ച രാക്ഷസീർഘോരദർശനാഃ.
     ശൂലമുദ്ഗരഹസ്താശ്ച ക്രോധനാഃ കലഹപ്രിയാഃ.
     16
     കരാലാ ധൂമ്രകേശിന്യോ രാക്ഷസീർവികൃതാനനാഃ.
     പിബന്തി സതതം പാനം സുരാമാംസസദാപ്രിയാഃ.
     17
     മാംസശോണിതദിഗ്ധാങ്ഗീർമാംസശോണിതഭോജനാഃ.
     താ ദദർശ കപിശ്രേഷ്ഠോ രോമഹർഷണദർശനാഃ.
     18
     സ്കന്ധവന്തമുപാസീനാഃ പരിവാര്യ വനസ്പതിം.
     തസ്യാധസ്താച്ച താം ദേവീം രാജപുത്രീമനിന്ദിതാം.
     19
     ലക്ഷയാമാസ ലക്ഷ്മീവാൻ ഹനൂമാഞ്ജനകാത്മജാം.
     നിഷ്പ്രഭാം ശോകസംതപ്താം മലസങ്കുലമൂർധജാം.
     20
     ക്ഷീണപുണ്യാം ച്യുതാം ഭൂമൌ താരാം നിപതിതാമിവ.
     ചാരിത്രവ്യപദേശാഢ്യാം ഭർതൃദർശനദുർഗതാം.
     21
     ഭൂഷണൈരുത്തമൈർഹീനാം ഭർതൃവാത്സല്യഭൂഷിതാം.
     രാക്ഷസാധിപസംരുദ്ധാം ബന്ധുഭിശ്ച വിനാകൃതാം.
     22
     വിയൂഥാം സിംഹസംരുദ്ധാം ബദ്ധാം ഗജവധൂമിവ.
     ചന്ദ്രരേഖാം പയോദാന്തേ ശാരദാഭ്രൈരിവാവൃതാം.
     23
     ക്ലിഷ്ടരൂപാമസംസ്പർശാദയുക്താമിവ വല്ലകീം.
     സ താം ഭർതൃഹിതേ യുക്താമയുക്താം രക്ഷസാം വശേ.
     24
     അശോകവനികാമധ്യേ ശോകസാഗരമാപ്ലുതാം.
     താഭിഃ പരിവൃതാം തത്ര സഗ്രഹാമിവ രോഹിണീം.
     25
     ദദർശ ഹനുമാനസ്തത്ര ലതാമകുസുമാമിവ.
     സാ മലേന ച ദിഗ്ധാംഗീ വപുഷാ ചാപ്യലങ്കൃതാ
     മൃണാലീ പങ്കദിഗ്ധേവ വിഭാതി ച ന ഭാതി ച.
     26
     മലിനേന തു വസ്ത്രേണ പരിക്ലിഷ്ടേന ഭാമിനീം.
     സംവൃതാം മൃഗശാവാക്ഷീം ദദർശ ഹനുമാൻ കപിഃ.
     26
     മലിനേന തു വസ്ത്രേണ പരിക്ലിഷ്ടേന ഭാമിനീം.
     സംവൃതാം മൃഗശാവാക്ഷീം ദദർശ ഹനുമാൻ കപിഃ.
     27
     താം ദേവീം ദീനവദനാമദീനാം ഭർതൃതേജസാ.
     രക്ഷിതാം സ്വേന ശീലേന സീതാമസിതലോചനാം.
     28
     താം ദൃഷ്ട്വാ ഹനുമാൻ സീതാം മൃഗശാവനിഭേക്ഷണാം.
     മൃഗകന്യാമിവ ത്രസ്താം വീക്ഷമാണാം സമന്തതഃ.
     29
     ദഹന്തീമിവ നിശ്വാസൈർവൃക്ഷാൻ പല്ലവധാരിണഃ.
     സംഘാതമിവ ശോകാനാം ദുഃഖസ്യോർമിമിവോത്ഥിതാം.
     30
     താം ക്ഷമാം സുവിഭക്തൈാംഗീം വിനാഭരണശോഭിനീം
     പ്രഹർഷമതുലം ലേഭേ മാരുതിഃ പ്രേക്ഷ്യ മൈഥിലീം.
     31
     ഹർഷജാനി ച സോ∫ശ്രൂണി താം ദൃഷ്ട്വാ മദിരേക്ഷണാം.
     മുമോച ഹനുമാൻ തത്ര നമശ്ചക്രേ ച രാഘവം. 
     32
     നമസ്കൃത്വാഥ രാമായ ലക്ഷ്മണായ ച വീര്യവാൻ.
     സീതാദർശനസംഹൃഷ്ടോ ഹനുമാൻ സംവൃതോ∫ഭവത്.

ഇതി ശ്രീമദ് രാമായണേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ സപ്തദശഃ സർഗ്ഗഃ.