രാമായണം/സുന്ദരകാണ്ഡം/അധ്യായം18

<രാമായണം‎ | സുന്ദരകാണ്ഡം

            രാമായണം / സുന്ദരകാണ്ഡം
            രചന :വാല്മീകി 
            അദ്ധ്യായം 18

    1
    തഥാ വിപ്രേക്ഷമാണസ്യ വനം പുഷ്പിതപാദപം.
    വിചിന്വതശ്ച വൈദേഹീം കിഞ്ചിച്ഛേഷാ നിശാ∫ഭവത്.
    2
    ഷഡംഗവേദവിദുഷാം ക്രതപ്രവരയാജിനാം.
    ശുശ്രാവ ബ്രഹ്മഘോഷാൻ സ വിരാത്രേ ബ്രഹ്മരക്ഷസാം.
    3
    അഥ മംഗലവാദിത്രൈഃ ശബ്ദൈഃ ശ്രോത്രമനോഹരൈഃ.
    പ്രാബോധ്യത മഹാബാഹുർദശഗ്രീവോ മഹാബലഃ.
    4
    വിബുധ്യ തു മഹാബാഹോ രാക്ഷസേന്ദ്രഃ പ്രതാപവാൻ.
    സ്രസ്തമാല്യാംബരധരോ വൈദേഹീമന്വചിന്തയത്. 
    5
    ഭൃശം നിയുക്തസ്തസ്യാം ച മദനേന മദോത്കടഃ.
    ന തു തം രാക്ഷസഃ കാമം ശശാകാത്മനി ഗൂഹിതും.
    6
    സ സർവ്വാഭരണൈർയുക്തോ ബിഭ്രച്ഛ്രിയമനുത്തമാം.
    താം നഗൈർവിവിധൈർജുഷ്ടാം സർവ്വപുഷ്പഫലോപഗൈഃ.
    7
    വൃതാം പുഷ്കരിണീഭിശ്ച നാനാപുഷപോപശോഭിതാം.
    സദാ മത്തൈശ്ച വിഹഗൈർവിചിത്രാം പരമാദ്ഭുതൈഃ.
    8
    ഈഹാമൃഗൈശ്ച വിവിധൈർവൃതാം ദൃഷ്ടിമനോഹരൈഃ.
    വീഥീഃ സംപ്രേക്ഷമാണശ്ച മണികാഞ്ചനതോരണാം.
    9
    നാനാമൃഗഗണാകീർണ്ണാം ഫലൈഃ പ്രപതിതൈർവൃതാം.
    അശോകവനികാമേവ പ്രാവിശത് സംതതദ്രുമാം.
    10
    അംഗനാഃ ശതമാത്രം തു തം വ്രജന്തമനുവ്രജൻ.
    മഹേന്ദ്രമിവ പൌലസ്ത്യം ദേവഗന്ധർവ്വയോഷിതഃ.
    11
    ദീപികാഃ കാഞ്ചനീഃ കാശ്ചിജ്ജഗൃഹുസ്തത്ര യോഷിതഃ.
    വാലവ്യജനഹസ്താശ്ച താലവൃന്താനി ചാപരാഃ.
    12
    കാഞ്ചനൈശ്ചൈവ ഭൃംഗാരൈർജഹ്നുഃ സലിലമഗ്രതഃ.
    മണ്ഡലാഗ്രാ ബൃസീശ്ചൈവ ഗൃഹ്യാന്യാഃ പൃഷ്ഠതോ യയുഃ.
    13
    കാചിദ് രത്നമയീം പാത്രീം പൂർണാം പാനസ്യ ഭ്രാജതീം.
    ദക്ഷിണാ ദക്ഷിണേനൈവ തദാ ജഗ്രാഹ പാണിനാ.
    14
    രാജഹംസപ്രതീകാശം ഛത്രം പൂർണശശിപ്രഭം.
    സൌവർണ്ണദണ്ഡമപരാ ഗൃഹീത്വാ പൃഷ്ഠതോ യയൌ.
    15
    നിദ്രാമദപരീതാക്ഷ്യോ രാവണസ്യോത്തമസ്ത്രിയഃ.
    അനുജഗ്മുഃ പതിം വീരം ഘനം വിദ്യുല്ലതാ ഇവ.
    16
    വ്യാവിദ്ധഹാരകേയൂരാഃ സമാമൃദിതവർണകാഃ.
    സമാഗലിതകേശാന്താഃ സസ്വേദവദനാസ്തഥാ.
    17
    ഘൂർണന്ത്യോ മദശേഷേണ നിദ്രയാ ച ശുഭാനനാഃ.
    സ്വേദക്ലിഷ്ടാംഗകുസുമാഃ സമാല്യാകുലമൂർധജാഃ
    18
    പ്രയാന്തം നൈർ ഋതപതിം നാര്യോ മദിരലോചനാഃ.
    ബഹുമാനാച്ച കാമാച്ച പ്രിയഭാര്യാസ്തമന്വയുഃ.
    19
    സ ച കാമപരാധീനഃ പതിസ്താസാം മഹാബലഃ.
    സീതാസക്തമനാ മന്ദോ മന്ദാഞ്ചിതഗതിർബഭൌ.
    20
    തതഃ കാഞ്ചീനിനാദം ച നൂപുരാണാം ച നിഃസ്വനം.
    ശുശ്രാവ പരമസ്ത്രീണാം കപിർമാരുതനന്ദനഃ.
    21
    തം ചാപ്രതികർമാണാമചിന്ത്യബലപൌരുഷം.
    ദ്വാരദേശമനുപ്രാപ്തം ദദർശ ഹനുമാൻ കപിഃ.
    22
    ദീപികാഭിരനേകാഭിഃ സമന്താദവഭാസിതം.
    ഗന്ധതൈലാവസിക്താഭിർധ്രിയമാണാഭിരഗ്രതഃ.
    23
    കാമദർപമദൈർയുക്തം ജിഹ്വതാമ്രായതേക്ഷണം.
    സമക്ഷമിവ കന്ദർപമപവിദ്ധശരാസനം.
    24
    മഥിതാമൃതഫേനാഭമരജോവസ്ത്രമുത്തമം.
    സപുഷ്പമവകർഷന്തം വിമുക്തം സക്തമംഗദേ.
    25
    തം പത്രവിടപേ ലീനഃ പത്രപുഷ്പശതാവൃതഃ.
    സമീപമുപസംക്രാന്തം വിജ്ഞാതുമുപചക്രമേ.
    26
    അവേക്ഷമാണസ്തു തദാ ദദർശ കപികുഞ്ജരഃ.
    രൂപയൌവനസമ്പന്നാ രാവണസ്യ വരസ്ത്രിയഃ.
    27
    താഭിഃ പരിവൃതോ രാജാ സുരൂപാഭിർമഹായശാഃ.
    തൻമൃഗദ്വിജസംഘുഷ്ടം പ്രവിഷ്ടഃ പ്രമദാവനം.
    28
    ക്ഷീബോ വിചിത്രാഭരണഃ ശങകുകർണ്ണോ മഹാബലഃ.
    തേന വിശ്രവസഃ പുത്രഃ സ ദൃഷ്ടോ രാക്ഷസാധിപഃ.
    29
    വൃതഃ പരമനാരീഭിസ്താരാഭിരിവ ചന്ദ്രമാഃ.
    തം ദദർശ മഹാതേജാസ്തേജോവന്തം മഹാകപിഃ.
    30
    രാവണോയം മഹാബാഹുരിതി സംചിന്ത്യ വാനരഃ.
    സോ∫യമിവ പുരാ ശേതേ പിരമധ്യേ ഗൃഹോത്തമേ.
    അവപ്ലുതോ മഹാതേജാ ഹനൂമാൻ മാരുതാത്മജഃ
    31
    സ തഥാപ്യുഗ്രതേജാഃ സ നിർധൂതസ്തസ്യ തേജസാ.
    പത്രേ ഗുഹ്യാന്തരേ സക്തോ മതിമാൻ സംവൃതോ∫ഭവത്.
    32
    സ താമസിതകേശാന്താം സുശ്രോണീം സംഹതസ്തനീം.
    ദിദൃക്ഷുരസിതാപാംഗീമുപാവർത്തത രാവണഃ.

ഇതി ശ്രീമദ് രാമായണേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ അഷ്ടാദശഃ സർഗ്ഗഃ