ശിവപുരാണം/ഭസ്മമാഹാത്മ്യം

കാമവൈരി ഭഗവാന്റെ ഗാഥ കേട്ടു രമിക്കുന്ന
മാമുനിമാരരുൾ ചെയ്തു മാനസത്തിൽക്കനിവോടെ
ചൊല്ലെടോ ചൊല്ലെടോ സൂത!ചൊല്ലെഴുന്ന കഥാസാരം
വല്ലഭത്വം കലർന്നുള്ള വാമദേവപ്രഭാവങ്ങൾ
വല്ലവർക്കും മനക്കാമ്പിലല്ലൽതീരും ശ്രവിച്ചാകിൽ
കല്യബുദ്ധേ! ശ്രവിച്ചാലും കാലദോഷം ശമിച്ചീടും
എന്നതുകേട്ടുരചെയ്തു ഭക്തിമാനാകിയ സൂതൻ
നന്നെടോ താപസന്മാരേ! നാഥനിൽ ഭക്തിവിശ്വാസം
വിശ്വനാഥൻ മഹാദേവൻ വിശ്വസാക്ഷി മഹാദേവൻ
വിശ്വദേവൻ മഹാദേവൻ വിശ്വജീവൻ മഹാദേവൻ
വിശ്വസിച്ചു വസിക്കുന്ന വിശ്വവാസി ജനങ്ങൾക്കു
വിശ്വസമ്പൽക്കരം ദേവൻ വിശ്വവന്ദ്യൻ വിരൂപാക്ഷൻ
ഭൂതിപുണ്ഡ്രം ധരിക്കുന്ന ഭൂസുരാദി ജനങ്ങൾക്കു
ഭൂതി നൽകുന്നവൻ ദേവൻ ഭൂതനാഥൻ ദയാശീലൻ
ഭൂതി തന്റെ മഹത്വത്തെക്കേട്ടു കൊൾവിൻ ബുധന്മാരേ!
ഭൂതഭവ്യം വർത്തമാനം ത്രിദോഷത്തെ നശിപ്പിക്കും
വാമദേവാഖ്യനായുള്ള യോഗി തന്റെ കഥ കേട്ടാൽ
വാമദേവപ്രസാദംകൊണ്ടാത്മശുദ്ധി ഭവിച്ചീടും
വാമദേവൻ മഹാവീരൻ ചീരധാരീ ജടാ‍ധാരീ
കാമദേവപ്രസാദത്തെ ശങ്കിയാതുള്ളവൻ ദേവൻ
കാമലോഭം മഹാമോഹം ക്രോധതൃഷ്ണം മദം മാനം
കാമിനീരാഗഭോഗാശവൈരമേവം വിധം ദോഷം
ഒന്നുമില്ലാത്തവൻ വിദ്വാൻ ഇന്ദുചൂഡപ്രിയൻ ധീമാ
നിന്നുകാണും പ്രപഞ്ചത്തിൻ ഭ്രാന്തിയില്ലാത്തവൻ ധീരൻ
കാഞ്ചനം ലോഷ്ടാവും തുല്യം കാഞ്ചിയും രജ്ജുവും തുല്യം
വാഞ്ഛയും വൈരിയും തുല്യം ദാരാവും ദാരുവും തുല്യം
ഇത്ഥമത്യുജ്ജാലാത്മാവാം വാമദേവൻ മഹായോഗി
സ്വസ്ഥചിത്തൻ സദാനന്ദൻ സഞ്ചരിച്ചു പലദിക്കും
പുണ്യദേവാലയം തോറും പുണ്യതീർത്ഥങ്ങളും സേവിച്ച-
ന്യചിന്താപരിത്യാഗി ധന്യയോഗിമഹായോഗി
ക്രൌഞ്ചമാം പർവതത്തിന്റെ തുംഗശൃംഗങ്ങളിൽച്ചെന്നു
സഞ്ചരിക്കുന്ന നാളേകം ബ്രഹ്മരക്ഷസ്സിനെക്കണ്ടാൻ
ഭീമരൂപി മഹാപാപി ക്ഷുല്പിപാസാതുരൻ നിത്യം
ഭൂമിഭാഗം തകർത്തുകൊണ്ടാർത്തുവന്നു പുരോഭാഗേ
വാമദേവാഖ്യനാം യോഗിവര്യനെക്കണ്ടതുനേരം
താമസിക്കാതവൻ വായും പിളർന്നു പാഞ്ഞടുത്താശു
ഭക്ഷണത്തിന്നിവൻ കൊള്ളാമിക്ഷണം നമ്മുടെ കുക്ഷി
രക്ഷണം സിദ്ധമെന്നോർത്തു രാക്ഷസൻ നേരിടുന്നേരം
ഏതുമൊന്നും കുലുങ്ങീല യോഗിനാഥന്മഹാദേവൻ
ഏതുമില്ല ഭയത്തിന്നു ദേഹജ സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞാൽ
ബ്രഹ്മതത്ത്വജ്ഞനായുള്ള ദിവ്യയോഗീന്ദ്രനെച്ചെന്നു
ബ്രഹ്മരക്ഷസ്സതുനേരം വേഗമോടേപിടിപെട്ടു
ഭസ്മമംഗേ പിരണ്ടപ്പോൾ തത്ത്വമുള്ളിൽ പ്രകാശിച്ചു
വിസ്മയിച്ചു പുരാവൃത്തം സ്മരിച്ചു രാക്ഷസൻ ചൊന്നാൻ
ആരെടോ നീ മഹാത്മാവേ! നിന്നുടെ ഗാത്രസമ്പർക്കം
കാരണംമേമനോരംഗേ സാരഭൂതം സമുൽഭൂതം
ഇന്നുതൊട്ടിങ്ങിരുപത്തഞ്ചാമതാം മുന്നിലേ ജന്മം
തന്നിലുള്ള പരമാർത്ഥം മുന്നിലുണ്ടു നമുക്കിപ്പോൾ
ദുർജ്ജയനെന്നെനിക്കന്നു നാമമെന്നു ധരിച്ചാലും
ദിഗ്‌ജയം ഞാൻ പലവട്ടം ചെയ്തവൻ കൈതവാധീനൻ
ദുഷ്ടരായയവനന്മാർക്കീശ്വരൻ ഞാൻ മഹാദുഷ്ടൻ
കഷ്ടകർമ്മം പലചെയ്തേനെത്ര കഷ്ടം നിരൂപിച്ചാൽ
നൂതനസ്ത്രീകളുമായിസ്സർവകാലം വിനോദിപ്പാൻ
കൌതുകം പാരമക്കാലം തൃപ്തിയില്ല നമുക്കേതും
ദിക്കിലുള്ള നല്ല നല്ല ബാല സീമന്തിനീവൃന്ദം
ഒക്കവേ ഞാൻ വരുത്തിക്കൊണ്ടന്നു നന്നായ് വിനോദിക്കും
മുഷ്ക്കുകൊണ്ടു വശത്താക്കും മുഗ്ദ്ധനാരീ സമൂഹത്തെ
കൈക്കലായാലുപേക്ഷിപ്പാനൊട്ടുമിങ്ങു മനസ്സില്ല
മുറ്റുമെന്നോടോരുമിച്ചു രമിക്കും നാരിയെപ്പിന്നെ
മറ്റൊരുത്തൻ സ്മരിക്കേണ്ട നമുക്കുമായവൾ വേണ്ട
ഇന്നുസാധിച്ചവളെ ഞാൻ പിറ്റേന്നാൾ നോക്കുമാറില്ല
വന്നതൊന്നും ത്യജിക്കാതെ തടുത്തിട്ടു വലയ്ക്കും ഞാൻ
കൂറുമില്ല നമുക്കേതും നാരിമാർക്കങ്ങൊരുനേരം
ചോറു മാത്രം കൊടുത്തേക്കും മറ്റൊരന്വേഷണം നാസ്തി
നൂറു ചണ്ഡാലിമാരോടും സഹസ്രം ചേടിമാരോടും
നൂറുലക്ഷം വേശ്യാനാരീജനത്തോടും രമിച്ചേൻ ഞാൻ
ജാതിഭേദം നമുക്കില്ല ജാതിനാലും നമുക്കിഷ്ടം
പ്രീതിഭംഗം വരാതേ കണ്ടിരുന്നാൽ ചേരുമക്കാലം
കൂട്ടരോടേ വധൂവൃന്ദം കരഞ്ഞാലും പിഴിഞ്ഞാലും
കോട്ടമില്ല നമുക്കേതും കേട്ടിരുന്നു രസിക്കും ഞാൻ
ശുദ്ധിയില്ല നമുക്കേതും ബുദ്ധിപാകമതുമില്ല
ബൌദ്ധന്മാരും മഹാവിപ്രസ്ത്രീകളും ഭേദമില്ലേതും
ഇങ്ങനെ കശ്മലൻ ദുഷ്ടൻ നിഷ്ഠൂരൻ ഞാൻ ദുരാചാരൻ
തിങ്ങിന കൌതുകത്തോടെ കാമലീലയ്ക്കൊരുമ്പെട്ടേൻ
രാജസംകൊണ്ടതിപ്രൌഢസ്ത്രീനിഷേവാമഹാദോഷാൽ
രാജയക്ഷ്മാ പിടിപെട്ടു മരിച്ചേനെന്നതേ വേണ്ടൂ
അന്തകന്റെ പുരം പുക്കേനന്തികേ കിങ്കരന്മാരും
ഹന്ത വന്നു പിടിച്ചെന്നെ വലിച്ചു താഡനം ചെയ്താർ
കല്ലിലും മുള്ളിലുമിട്ടങ്ങിഴച്ചാരത്രയുമല്ല പല്ലുമെല്ലും
മുസലം കൊണ്ടടിച്ചാശു പൊടിപ്പിച്ചാർ
വിക്ലബത്വം കലർന്നേറ്റം കരഞ്ഞീടുന്നൊരു നമ്മെ
ശുക്ലകൂപേപിടിച്ചിട്ടു ശുക്ലപൂരം കുടിപ്പിച്ചാർ
പത്തുനൂറാ‍ായിരം വർഷം ശുക്ലകൂപേ കിടന്നേൻ ഞാൻ
ചിത്തമോഹാലകപ്പെട്ടോരനർത്ഥം നീ ധരിച്ചാലും
പാപശേഷത്തിനാൽപ്പിന്നെ പിശാചായിബ്ഭവിച്ചേൻ ഞാൻ
നൂറുവർഷം കൊണ്ടു നീങ്ങി നമുക്കങ്ങു പിശാചത്വം
കാറശേഷം ശമിക്കുമ്പോളംബരം സ്വച്ഛമാമല്ലോ
അന്നുതൊട്ടിങ്ങിരുപത്തുമൂന്നുജന്മം ജന്തുവായോ
നിന്നു ഞാൻ ബ്രഹ്മരക്ഷസ്സായ് ജനിച്ചേനിങ്ങനെ തത്ത്വം
ക്ഷുത്തുകൊണ്ടു തളർന്നിത്ഥം സഞ്ചരിക്കും വിധൌ നിന്നെ
സത്വരം കൊന്നു ഭക്ഷിപ്പാൻ വന്നു ഞാനെന്നറിഞ്ഞാലും
ദിവ്യമാകും ഭവൽ ഗാത്രം തൊട്ടനേരം നമുക്കിപ്പോൾ
ദിവ്യബോധം സംഭവിച്ചു ദുഷ്കൃതം നീങ്ങുവാൻ ബന്ധം
ചിത്തപത്മം പ്രസാദിച്ചു തത്ത്വമൊക്കെ പ്രകാശിച്ചു
ശുദ്ധിഗാത്രേ വിജൃംഭിച്ചു ശുദ്ധകീർത്തേ! നമസ്കാരം
ദൈവതാനുഗ്രഹം കൊണ്ടോ കേവലം നിൻ തപം കൊണ്ടോ
സേവകൊണ്ടോ മഹാതീർത്ഥ സ്നാനപാനവ്രതം കൊണ്ടോ
യാഗമാർഗ്ഗങ്ങളെക്കൊണ്ടോ മന്ത്രസേവാബലം കൊണ്ടോ
നാഗഹാരം ധരിക്കുന്ന ദേവനിൽ ഭാവന കൊണ്ടോ
എന്തുകൊണ്ടു ഭവാനിപ്പോളിപ്രഭാവം വഹിക്കുന്നു
ശാന്തബുദ്ധേ! പറഞ്ഞാലും നിൻപദത്തെ വണങ്ങുന്നേൻ
എന്നതുകേട്ടരുൾ ചെയ്തു വാമദേവന്മഹായോഗി
എന്നുടെ ഭസ്മപുണ്ഡ്രത്താൽ നിന്നുടേ കൽമഷം തീർന്നു
ഭസ്മപുണ്ഡ്രപ്രഭാവത്തിനന്തമില്ലെന്നറിഞ്ഞാലും
വിസ്മയം പണ്ടൊരു വിപ്രൻ ഭസ്മനാ മുക്തനായല്ലോ
ദ്രമിളന്മാരുടെ നാട്ടിൽ ജനിച്ചാനങ്ങൊരു വിപ്രൻ
കമനിമാരുടെ ചൊൽക്കീഴമർന്നുമേവിനാൻ മൂഢൻ
കൃത്യമെല്ലാമുപേക്ഷിച്ചു കാമലീലയ്ക്കൊരുമ്പെട്ടു
നിത്യവും വേശ്യമാർ വീട്ടിൽ തൊട്ടുതിന്നു കിടക്കുന്നു
ഒട്ടുസന്ധ്യമയങ്ങുമ്പോൾ പുറപ്പെട്ടു പരദ്രവ്യം
കട്ടുകൊണ്ടന്നവൻ വേണ്ടും നാരിമാരെപ്പുലർത്തുന്നു
ശൂദ്രവീട്ടിൽക്കുലംകൂടി ശൂദ്രകർമ്മങ്ങളും ചെയ്തു
ശൂദ്രനോടു വെട്ടുകൊണ്ടുമരിച്ചു കാലനൂർ പുക്കാൻ
വീട്ടിലുള്ള പുരുഷന്മാർ ഭൂസുരന്റെ ശവം മെല്ലെ
കാട്ടിലാക്കിത്തിരിച്ചിങ്ങു പോന്നിതുരാത്രിയിൽത്തന്നെ
വെണ്ണുനീറ്റിൽക്കിടക്കുന്ന പട്ടി ചെന്നു ശവം തൊട്ടു
പുണ്യമാം ഭസ്മമംഗത്തിൽപ്പിരണ്ടു ദൈവയോഗാൽ
ഘോരമാകും നരകത്തിൽക്കിടക്കും വിപ്രനെച്ചെന്നു
മാരവൈരികിങ്കരന്മാരെടുത്താശു തേരിലേറ്റി
ദിവ്യമാകും വിമാനത്തിൽ വിളങ്ങും വിപ്രനെക്കണ്ടു
ഭവ്യനാകും ധർമ്മരാജാവരുൾ ചെയ്തു ദൂതരോടു
എന്തെടോ കിങ്കരന്മാരേ! ദുഷ്ടനാം വിപ്രനെച്ചെന്നു
ചന്തമേറും വിമാനത്തിലേടുവാനെന്തൊരുമൂലം
ജാതികൃഠ്യം ത്യജിച്ചോരോ നീചകർമ്മങ്ങളും ചെയ്തു
വീതശങ്കം നടന്നോരു വിപ്രനിപ്പോളിതോ യോഗ്യം?
ഉത്തരമങ്ങുരചെയ്തു ശങ്കരന്റെ കിങ്കരന്മാർ
ഉത്തമൻ ഭൂസുര ശ്രേഷ്ഠൻ നരകത്തിൽക്കിടക്കാമോ
നെറ്റിമേലും ശവത്തിന്റെ തോളിലും മാറിലും ഭസ്മം
പറ്റിമുറ്റിവിളങ്ങുന്നു നിങ്ങളാരും ഗ്രഹിച്ചീലേ?
ഞങ്ങളോടരുൾ ചെയ്തു കൊണ്ടു ചെൽ‌വാൻ മഹാദേവൻ
നിങ്ങളെപ്പേടിയില്ലേതും ഞങ്ങൾ കൊണ്ടു തിരിക്കുന്നു
കിങ്കരന്മാരിത്രമാത്രമുരചെയ്തുവിപ്രനെത്താൻ
ശങ്കരന്റെ തിരുമുമ്പിൽക്കൊണ്ടുചെന്നു വസിപ്പിച്ചു
അത്രയുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാലും ഭസ്മസംഗപ്രഭാവങ്ങൾ
ഇത്രനന്നല്ലൊരുവസ്തു ശ്രീമഹേശൻ പ്രസാദിപ്പാൻ
നിത്യവും ഞാൻ മുടങ്ങാതെ ഭസ്മപുണ്ഡ്രം ധരിക്കുന്നേൻ
കൃത്തിവാസസ്സതുകൊണ്ടു നിത്യമെങ്കൽ പ്രസാദിച്ചു
ഏവനെന്നാകിലും ഭസ്മം മുടങ്ങാതെ ധരിച്ചാകിൽ
ശൈവലോകം ഗമിക്കാമെന്നേതുമേസംശയംവേണ്ടാ
ബ്രഹ്മരക്ഷസ്സുരചെയ്തു വാമദേവ! നമുക്കിപ്പോൾ
ബ്രഹ്മതത്ത്വം ഗ്രഹിപ്പാനും മോക്ഷമാശു ഭവിപ്പാനും
കർമ്മയോഗം വരുമെന്നു ശങ്കയുണ്ടു മനക്കാമ്പിൽ
ധർമ്മബുദ്ധേ! ഭവാനോടു സംഗമം വന്നതുമൂലം
ബൌദ്ധനായിട്ടിരിക്കും നാളൊന്നുമാത്രം ഗുണം ചെയ്തേൻ
ശുദ്ധനാം വിപ്രനു പണ്ടു ഭൂമി മാത്രം കൊടുത്തേൻ ഞാൻ
അത്രമാത്രം ഗുണം ചെയ്തേനതുകൊണ്ടു ധർമ്മരാജ-
ന്മാത്രമെന്നോടാരുൾ ചെയ്തു മേലിൽ മോക്ഷം നിനക്കുണ്ടാം
യോഗിനാഥൻ വന്നു നിന്നെ തത്ത്വമൊന്നു ഗ്രഹിപ്പിക്കും
വേഗമോടേ തവമോക്ഷം സംഭവിക്കും ക്ഷമിച്ചാലും
എന്നു ധർമ്മൻ കനിവോടൊന്നരുൾ ചെയ്തു കിടക്കുന്നു
ഇന്നു നാം തങ്ങളിൽ കാണ്മാൻ സംഗതി വന്നിതല്ലോ താൻ
എങ്കിലെന്റെ ദുരിതങ്ങൾ നീങ്ങുവാൻ വന്നിതോ കാലം
ശങ്കര! പാർവതീകാന്ത! ചന്ദ്രചൂഡ! നമസ്കാരം
യോഗിനാഥാ പറഞ്ഞാലും ഭസ്മമെപ്പോൾ ധരിക്കേണ്ടൂ
ഭാഗധേയം വരുത്തുന്ന മന്ത്രമേതു ജപിക്കേണ്ടൂ
സ്ഥാനഭേദങ്ങളും പിന്നെദ്ധ്യാനഭേദങ്ങളും ചൊൽക
ഞാനിതാ നിന്നുടെ ശിഷ്യൻ പാദപത്മേ പതിക്കുന്നേൻ
രാക്ഷസന്റെ ഗിരം കേട്ടു പറഞ്ഞാശു വാമദേവൻ
രൂക്ഷഭാവം ശമിപ്പാൻ നീ ഭസ്മപുണ്ഡ്രം ധരിക്കേണം
രുദ്രദേവനരുൾ ചെയ്തു തല്പ്രകാരം സുരന്മാരോ-
ടദ്രികന്യാസഹായൻ താൻ മന്ദരാദ്രൌ വസിക്കുമ്പോൾ
ശുദ്ധഭസ്മത്രിപുണ്ഡ്രത്തെദ്ധരിച്ചാലപ്പൊഴേപാപം
ദഗ്ദ്ധമാമേവനെന്നാലും നാലുജാതിക്കുമാംതാനും
ഗോമയം ചുട്ട ഭസ്മം താനുത്തമം സത്തമന്മാരേ!
ആമയം കൽമഷം ദുസ്വപ്നാദിയും ശാന്തമായീടും
ദോര്യുഗാന്തലേലലാടാന്തേഭസ്മപുണ്ഡ്രം ധരിക്കേണം
ആയുരാരോഗ്യവും ശ്രീയും മൂന്നുരേഖാഫലം പ്രോക്തം
കണ്ഠദേശേ ബാഹുമൂലേ നാഭിമീതേയുരോഭാഗേ
രണ്ടു പാർശ്വോജാനുയുഗ്മേ വേണ്ടു ഭസ്മാനുലേപങ്ങൾ
സൂര്യദേവനുദിക്കുമ്പോൾ ജലംകൂട്ടിദ്ധരിക്കേണം
സൂര്യനങ്ങസ്തമിക്കുമ്പോൾ ജലം കൂട്ടാതെയും വേണം
ശൈവ പഞ്ചാക്ഷരം മന്ത്രം സർവസാധാരണപ്രോക്തം
ദൈവകാരുണ്യമുണ്ടാവാനുത്തമകാരണം ഭസ്മം
അന്നു ചെയ്യും ദുരിതങ്ങളന്നു തന്നെ ശമിച്ചീടും
എന്നതല്ലന്യജന്മത്തിൽ ചെയ്തതും ശാന്തമായീടും
പുത്രസൌഖ്യം മിത്രയോഗം ദ്രവ്യലാഭം ദീർഘഭോഗം
ഗാത്രസൌഖ്യം കീർത്തിലാഭം മുക്തിയും സിദ്ധമാം നൂനം
രുദ്രവാക്യം മനക്കാമ്പിൽ ഭദ്രമായി ഗ്രഹിച്ചാലും
രുദ്രപാദങ്ങളെബ്ഭക്ത്യാ സർവകാലം സ്മരിച്ചാലും
എന്നുരചെയ്തുടൻ യോഗിവാമദേവൻ ദയാശീലൻ
തന്നുടെ ശിഷ്യനാം ബ്രഹ്മരാക്ഷസന്റെ ശുഭത്തിന്നായ്
ശുദ്ധഭസ്മം ജപിച്ചാശു കൊടുത്തുരാക്ഷസൻ മേടി-
ച്ചുത്തമാംഗേ ധരിച്ചപ്പോൾ ദിവ്യരൂപം പ്രകാശിച്ചു
ദിവ്യമാകും വിമാനത്തിൽ പ്രീതിയോടേ കരേറിക്കൊ-
ണ്ടവ്യയാനന്ദമാം ലോകം പ്രവേശിച്ചു സുഖം വാണാൻ
വാമദേവൻ താനുമപ്പോളെത്രയും കൌതുകത്തോടെ
വാമദേവാർച്ചനം ചെയ്തു തന്നുടെ ദേശികാദേശം
ഇക്കഥാകർണ്ണനം ചെയ്താലാശു പാപം ശമിച്ചീടും
പ്രക്രമങ്ങൾക്കനുരൂപം സർവസൌഖ്യം ലഭിച്ചീടും
ഭൂതിമാഹാത്മ്യവൃത്താന്തം ഭക്തിയോടേ സ്മരിച്ചാകിൽ
ഭൂതിയും ഖ്യാതിയും ചിത്തപ്രീതിയും നീതിയും സിദ്ധം
അലിവോടു മനക്കോട്ടുവാഴുമാനന്ദവാനാകും
ബാലരാമൻ മഹാധീരൻ നീലകണ്ഠപ്രിയൻ വീരൻ
ശൈലകന്യാരമണന്റെ നല്ല നല്ല കഥാസാരം
ചാലവേ കേട്ടുകൊള്ളേണം ശൈവഭക്ത്യാ ജപിക്കേണം

ഭസ്മമാഹാത്മ്യം സമാപ്തം