ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / തൃതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 3) / അദ്ധ്യായം 3

← സ്കന്ധം 3 : അദ്ധ്യായം 2

സ്കന്ധം 3 : അദ്ധ്യായം 4 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / തൃതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 3) / അദ്ധ്യായം 3

ഉദ്ധവ ഉവാച

     തതസ്സ ആഗത്യ പുരം സ്വപിത്രോ-
          ശ്ചികീർഷയാ ശം ബലദേവസംയുതഃ ।
     നിപാത്യ തുങ്ഗാദ്‌രിപുയൂഥനാഥം
          ഹതം വ്യകർഷദ്‌വ്യസുമോജസോർവ്യാം ॥ 1 ॥

സാന്ദീപനേഃ സകൃത്പ്രോക്തം ബ്രഹ്മാധീത്യ സവിസ്തരം ।
തസ്മൈ പ്രാദാദ്വരം പുത്രം മൃതം പഞ്ചജനോദരാത് ॥ 2 ॥

     സമാഹുതാ ഭീഷ്മകകന്യയാ യേ
          ശ്രിയഃ സവർണ്ണേന ബുഭൂഷയൈഷാം ।
     ഗാന്ധർവവൃത്ത്യാ മിഷതാം സ്വഭാഗം
          ജഹ്രേ പദം മൂർദ്ധ്നി ദധത് സുപർണ്ണഃ ॥ 3 ॥

     കകുദ്‌മതോഽവിദ്ധനസോ ദമിത്വാ
          സ്വയംവരേ നാഗ്നജിതീമുവാഹ ।
     തദ്ഭഗ്നമാനാനപി ഗൃധ്യതോഽജ്ഞാൻ
          ജഘ്നേഽക്ഷതഃ ശസ്ത്രഭൃതഃ സ്വശസ്ത്രൈഃ ॥ 4 ॥

     പ്രിയം പ്രഭുർഗ്രാമ്യ ഇവ പ്രിയായാ
          വിധിത്സുരാർച്ഛദ് ദ്യുതരും യദർത്ഥേ ।
     വജ്ര്യാദ്രവത്തം സഗണോ രുഷാന്ധഃ
          ക്രീഡാമൃഗോ നൂനമയം വധൂനാം ॥ 5 ॥

     സുതം മൃധേ ഖം വപുഷാ ഗ്രസന്തം
          ദൃഷ്ട്വാ സുനാഭോൻമഥിതം ധരിത്ര്യാ ।
     ആമന്ത്രിതസ്തത്തനയായ ശേഷം
          ദത്ത്വാ തദന്തഃപുരമാവിവേശ ॥ 6 ॥

     തത്രാഹൃതാസ്താ നരദേവകന്യാഃ
          കുജേന ദൃഷ്ട്വാ ഹരിമാർത്തബന്ധും ।
     ഉത്ഥായ സദ്യോ ജഗൃഹുഃ പ്രഹർഷ-
          വ്വ്രീഡാനുരാഗപ്രഹിതാവലോകൈഃ ॥ 7 ॥

ആസാം മുഹൂർത്ത ഏകസ്മിന്നാനാഗാരേഷു യോഷിതാം ।
സവിധം ജഗൃഹേ പാണീനനുരൂപഃ സ്വമായയാ ॥ 8 ॥

താസ്വപത്യാന്യജനയദാത്മതുല്യാനി സർവ്വതഃ ।
ഏകൈകസ്യാം ദശ ദശ പ്രകൃതേർവ്വിബുഭൂഷയാ ॥ 9 ॥

കാലമാഗധശാല്വാദീനനീകൈ രുന്ധതഃ പുരം ।
അജീഘനത് സ്വയം ദിവ്യം സ്വപുംസാം തേജ ആദിശത് ॥ 10 ॥

ശംബരം ദ്വിവിദം ബാണം മുരം ബല്വലമേവ ച ।
അന്യാംശ്ച ദന്തവക്ത്രാദീനവധീത്കാംശ്ച ഘാതയത് ॥ 11 ॥

അഥ തേ ഭ്രാതൃപുത്രാണാം പക്ഷയോഃ പതിതാന്നൃപാൻ ।
ചചാല ഭൂഃ കുരുക്ഷേത്രം യേഷാമാപതതാം ബലൈഃ ॥ 12 ॥

     സകർണ്ണദുശ്ശാസനസൌബലാനാം
          കുമന്ത്രപാകേന ഹതശ്രിയായുഷം ।
     സുയോധനം സാനുചരം ശയാനം
          ഭഗ്നോരുമുർവ്യാം ന നനന്ദ പശ്യൻ ॥ 13 ॥

     കിയാൻഭുവോഽയം ക്ഷപിതോരുഭാരോ
          യദ്ദ്രോണഭീഷ്മാർജ്ജുനഭീമമൂലൈഃ ।
     അഷ്ടാദശാക്ഷൌഹിണികോ മദംശൈ-
          രാസ്തേ ബലം ദുർവിഷഹം യദൂനാം ॥ 14 ॥

     മിഥോ യദൈഷാം ഭവിതാ വിവാദോ
          മധ്വാമദാതാമ്രവിലോചനാനാം ।
     നൈഷാം വധോപായ ഇയാനതോഽന്യോ
          മയ്യുദ്യതേഽന്തർദ്ദധതേ സ്വയം സ്മ ॥ 15 ॥

ഏവം സഞ്ചിന്ത്യ ഭഗവാൻസ്വരാജ്യേ സ്ഥാപ്യ ധർമ്മജം ।
നന്ദയാമാസ സുഹൃദഃ സാധൂനാം വർത്മ ദർശയൻ ॥ 16 ॥

ഉത്തരായാം ധൃതഃ പൂരോർവംശഃ സാധ്വഭിമന്യുനാ ।
സ വൈ ദ്രൌണ്യസ്ത്രസംച്ഛിന്നഃ പുനർഭഗവതാ ധൃതഃ ॥ 17 ॥

അയാജയദ്ധർമ്മസുതമശ്വമേധൈസ്ത്രിഭിർവിഭുഃ ।
സോഽപി ക്ഷ്മാമനുജൈ രക്ഷൻ രേമേ കൃഷ്ണമനുവ്രതഃ ॥ 18 ॥

ഭഗവാനപി വിശ്വാത്മാ ലോകവേദപഥാനുഗഃ ।
കാമാൻ സിഷേവേ ദ്വാർവത്യാമസക്തഃ സാംഖ്യമാസ്ഥിതഃ ॥ 19 ॥

സ്നിഗ്ദ്ധസ്മിതാവലോകേന വാചാ പീയൂഷകൽപയാ ।
ചരിത്രേണാനവദ്യേന ശ്രീനികേതേന ചാത്മനാ ॥ 20 ॥

ഇമം ലോകമമും ചൈവ രമയൻ സുതരാം യദൂൻ ।
രേമേ ക്ഷണദയാ ദത്തക്ഷണസ്ത്രീക്ഷണസൌഹൃദഃ ॥ 21 ॥

തസ്യൈവം രമമാണസ്യ സംവത്സരഗണാൻ ബഹൂൻ ।
ഗൃഹമേധേഷു യോഗേഷു വിരാഗഃ സമജായത ॥ 22 ॥

ദൈവാധീനേഷു കാമേഷു ദൈവാധീനഃ സ്വയം പുമാൻ ।
കോ വിസ്രംഭേത യോഗേന യോഗേശ്വരമനുവ്രതഃ ॥ 23 ॥

പുര്യാം കദാചിത്ക്രീഡദ്ഭിർ യദുഭോജകുമാരകൈഃ ।
കോപിതാ മുനയഃ ശേപുർഭഗവൻമതകോവിദാഃ ॥ 24 ॥

തതഃ കതിപയൈർമ്മാസൈർവൃഷ്ണിഭോജാന്ധകാദയഃ ।
യയുഃ പ്രഭാസം സംഹൃഷ്ടാ രഥൈർദ്ദേവവിമോഹിതാഃ ॥ 25 ॥

തത്ര സ്നാത്വാ പിതൄൻ ദേവാൻ ഋഷീംശ്ചൈവ തദംഭസാ ।
തർപ്പയിത്വാഥ വിപ്രേഭ്യോ ഗാവോ ബഹുഗുണാ ദദുഃ ॥ 26 ॥

ഹിരണ്യം രജതം ശയ്യാം വാസാംസ്യജിനകംബളാൻ ।
യാനം രഥാനിഭാൻകന്യാ ധരാം വൃത്തികരീമപി ॥ 27 ॥

അന്നം ചോരുരസം തേഭ്യോ ദത്ത്വാ ഭഗവദർപ്പണം ।
ഗോവിപ്രാർത്ഥാസവഃ ശൂരാഃ പ്രണേമുർഭുവി മൂർദ്ധഭിഃ ॥ 28 ॥