മണികർണ്ണികാഷ്ടകം

മണികർണ്ണികാഷ്ടകം രചന:ശങ്കരാചാര്യർ

ത്വത്തീരേ മണികർണികേ ഹരിഹരൗ സായുജ്യമുക്തിപ്രദൗ
വാദന്തൗ കുരുതഃ പരസ്പരമുഭൗ ജന്തോഃ പ്രയാണോത്സവേ
മദ്രൂപോ മനുജോƒയമസ്തു ഹരിണാ പ്രോക്തഃ ശിവസ്തത്ക്ഷണാത്
തന്മധ്യാദ്ഭൃഗുലാഞ്ഛനോ ഗരുഡഗഃ പീതാംബരോ നിർഗതഃ        1

ഇന്ദ്രാദ്യാസ്ത്രിദശാഃ പതന്തി നിയതം ഭോഗക്ഷയേ യേ പുന
ർജായന്തേ മനുജാസ്തതോപി പശവഃ കീടാഃ പതംഗാദയഃ
യേ മാതർമണികർണികേ തവ ജലേ മജ്ജന്തി നിഷ്കൽമഷാഃ
സായുജ്യേƒപി കിരീടകൗസ്തുഭധരാ നാരായണാഃ സ്യുർനരാഃ        2

കാശീ ധന്യതമാ വിമുക്തനഗരീ സാലങ്കൃതാ ഗംഗയാ
തത്രേയം മണികർണികാ സുഖകരീ മുക്തിർഹി തത്കിങ്കരീ
സ്വർലോകസ്തുലിതഃ സഹൈവ വിബുധൈഃ കാശ്യാ സമം ബ്രഹ്മണാ
കാശീ ക്ഷോണിതലേ സ്ഥിതാ ഗുരുതരാ സ്വർഗോ ലഘുത്വം ഗതഃ        3

ഗംഗാതീരമനുത്തമം ഹി സകലം തത്രാപി കാശ്യുത്തമാ
തസ്യാം സാ മണികർണികോത്തമതമാ യേത്രേശ്വരോ മുക്തിദഃ
ദേവാനാമപി ദുർലഭം സ്ഥലമിദം പാപൗഘനാശക്ഷമം
പൂർവോപാർജിതപുണ്യപുഞ്ജഗമകം പുണ്യൈർജനൈഃ പ്രാപ്യതേ        4

ദുഃഖാംഭോധിഗതോ ഹി ജന്തുനിവഹസ്തേഷാം കഥം നിഷ്കൃതിഃ
ജ്ഞാത്വാ തദ്വി വിരിഞ്ചിനാ വിരചിതാ വാരാണസീ ശർമദാ
ലോകാഃസ്വർഗസുഖാസ്തതോƒപി ലഘവോ ഭോഗാന്തപാതപ്രദാഃ
കാശീ മുക്തിപുരീ സദാ ശിവകരീ ധർമാർഥമോക്ഷപ്രദാ        5

ഏകോ വേണുധരോ ധരാധരധരഃ ശ്രീവത്സഭൂഷാധരഃ
യോƒപ്യേകഃ കില ശങ്കരോ വിഷധരോ ഗംഗാധരോ മാധവഃ
യേ മാതർമണികർണികേ തവ ജലേ മജ്ജന്തി തേ മാനവാഃ
രുദ്രാ വാ ഹരയോ ഭവന്തി ബഹവസ്തേഷാം ബഹുത്വം കഥം        6

ത്വത്തീരേ മരണം തു മംഗലകരം ദേവൈരപി ശ്ലാധ്യതേ
ശക്രസ്തം മനുജം സഹസ്രനയനൈർദ്രഷ്ടും സദാ തത്പരഃ
ആയാന്തം സവിതാ സഹസ്രകിരണൈഃ പ്രത്യുഗ്ദതോƒഭൂത്സദാ
പുണ്യോƒസൗ വൃഷഗോƒഥവാ ഗരുഡഗഃ കിം മന്ദിരം യാസ്യതി        7

മധ്യാഹ്നേ മണികർണികാസ്നപനജം പുണ്യം ന വക്തും ക്ഷമഃ
സ്വീയൈരബ്ധശതൈശ്ചതുർമുഖധരോ വേദാർഥദീക്ഷാഗുരുഃ
യോഗാഭ്യാസബലേന ചന്ദ്രശിഖരസ്തത്പുണ്യപാരംഗതഃ
ത്വത്തീരേ പ്രകരോതി സുപ്തപുരുഷം നാരായണം വാ ശിവം        8

കൃച്ഛൈർഃ കോടിശതൈഃ സ്വപാപനിധനം യച്ചാശ്വമേധൈഃ ഫലം
തത്സർവേ മണികർണികാസ്നപനജേ പുണ്യേ പ്രവിഷ്ടം ഭവേത്
സ്നാത്വാ സ്തോത്രമിദം നരഃ പഠതി ചേത്സംസാരപാഥോനിധിം
തീർത്വാ പല്വലവത്പ്രയാതി സദനം തേജോമയം ബ്രഹ്മണഃ