മഹാഭാരതം മൂലം/അശ്വമേധികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം14

1 [വ്]
     ഏവം ബഹുവിധൈർ വാക്യൈർ മുനിഭിസ് തൈസ് തപോധനൈഃ
     സമാശ്വസ്യത രാജർഷിർ ഹതബന്ധുർ യുധിഷ്ഠിരഃ
 2 സോ ഽനുനീതോ ഭഗവതാ വിഷ്ടര ശ്രവസാ സ്വയം
     ദ്വൈപായനേന കൃഷ്ണേന ദേവസ്ഥാനേന ചാഭിഭൂഃ
 3 നാരദേനാഥ ഭീമേന നകുലേന ച പാർഥിവഃ
     കൃഷ്ണയാ സഹദേവേന വിജയേന ച ധീമതാ
 4 അന്യൈശ് ച പുരുഷവ്യാഘ്രൈർ ബ്രാഹ്മണൈഃ ശാസ്ത്രദൃഷ്ടിഭിഃ
     വ്യജഹാച് ഛോകജം ദുഃഖം സന്താപം ചൈവ മാനസം
 5 അർചയാം ആസ ദേവാംശ് ച ബ്രാഹ്മണാംശ് ച യുധിഷ്ഠിര
     കൃത്വാഥ പ്രേതകാര്യാണി ബന്ധൂനാം സ പുനർ നൃപഃ
     അന്വശാസത ധർമാത്മാ പൃഥിവീം സാഗരാംബരാം
 6 പ്രശാന്തചേതാഃ കൗരവ്യഃ സ്വരാജ്യം പ്രാപ്യ കേവലം
     വ്യാസം ച നാരദം ചൈവ താംശ് ചാന്യാൻ അബ്രവീൻ നൃപഃ
 7 ആശ്വാസിതോ ഽഹം പ്രാഗ് വൃദ്ധൈർ ഭവദ്ഭിർ മുനിപുംഗവൈഃ
     ന സൂക്ഷ്മം അപി മേ കിം ചിദ് വ്യലീകം ഇഹ വിദ്യതേ
 8 അർഥശ് ച സുമഹാൻ പ്രാപ്തോ യേന യക്ഷ്യാമി ദേവതാഃ
     പുരസ്കൃത്യേഹ ഭവതഃ സമാനേഷ്യാമഹേ മഖം
 9 ഹിമവന്തം ത്വയാ ഗുപ്താ ഗമിഷ്യാമഃ പിതാമഹ
     ബഹ്വാശ്ചര്യോ ഹി ദേശഃ സ ശ്രൂയതേ ദ്വിജസത്തമ
 10 തഥാ ഭഗവതാ ചിത്രം കല്യാണം ബഹുഭാഷിതം
    ദേവർഷിണാ നാരദേന ദേവസ്ഥാനേന ചൈവ ഹ
11 നാഭാഗധേയഃ പുരുഷഃ കശ് ചിദ് ഏവംവിധാൻ ഗുരൂൻ
    ലഭതേ വ്യസനം പ്രാപ്യ സുഹൃദഃ സാധു സംമതാൻ
12 ഏവം ഉക്താസ് തു തേ രാജ്ഞാ സർവ ഏവ മഹർഷയഃ
    അഭ്യനുജ്ഞാപ്യ രാജാനം തഥോഭൗ കൃഷ്ണ ഫൽഗുനൗ
    പശ്യതാം ഏവ സർവേഷാം തത്രൈവാദർശനം യയുഃ
13 തതോ ധർമസുതോ രാജാ തത്രൈവോപാവിശത് പ്രഭുഃ
    ഏവം നാതിമഹാൻ കാലഃ സ തേഷാം അഭ്യവർതത
14 കുർവതാം ശൗചകർമാണി ഭീഷ്മസ്യ നിധനേ തദാ
    മഹാദാനാനി വിപ്രേഭ്യോ ദദതാം ഔർധ്വദൈഹികം
15 ഭീഷ്മ കർണ പുരോഗാണാം കുരൂണാം കുരുനന്ദന
    സഹിതോ ധൃതരാഷ്ട്രേണ പ്രദദാവ് ഔർധ്വദൈഹികം
16 തതോ ദത്ത്വാ ബഹുധനം വിപ്രേഭ്യഃ പാണ്ഡവർഷഭഃ
    ധൃതരാഷ്ട്രം പുരസ്കൃത്യ വിവേശ ഗജസാഹ്വയം
17 സ സമാശ്വാസ്യ പിതരം പ്രജ്ഞാ ചക്ഷുഷം ഈശ്വരം
    അന്വശാദ് വൈ സ ധർമാത്മാ പൃഥിവീം ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ