മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 131

1 [വൈ]
     തതോ ദുര്യോധനോ രാജാ സർവാസ് താഃ പ്രകൃതീഃ ശനൈഃ
     അർഥമാനപ്രദാനാഭ്യാം സഞ്ജഹാര സഹാനുജഃ
 2 ധൃതരാഷ്ട്ര പ്രയുക്താസ് തു കേ ചിത് കുശലമന്ത്രിണഃ
     കഥയാം ചക്രിരേ രമ്യം നഗരം വാരണാവതം
 3 അയം സമാജഃ സുമഹാൻ രമണീയതമോ ഭുവി
     ഉപസ്ഥിതഃ പശുപതേർ നഗരേ വാരണാവതേ
 4 സർവരത്നസമാകീർണേ പുംസാം ദേശേ മനോരമേ
     ഇത്യ് ഏവം ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ വചനാച് ചക്രിരേ കഥാഃ
 5 കഥ്യമാനേ തഥാ രമ്യേ നഗരേ വാരണാവതേ
     ഗമനേ പാണ്ഡുപുത്രാണാം ജജ്ഞേ തത്ര മതിർ നൃപ
 6 യദാ ത്വ് അമന്യത നൃപോ ജാതകൗതൂഹലാ ഇതി
     ഉവാചൈനാൻ അഥ തദാ പാണ്ഡവാൻ അംബികാ സുതഃ
 7 മമേമേ പുരുഷാ നിത്യം കഥയന്തി പുനഃ പുനഃ
     രമണീയതരം ലോകേ നഗരം വാരണാവതം
 8 തേ താത യദി മന്യധ്വം ഉത്സവം വാരണാവതേ
     സഗണാഃ സാനുയാത്രാശ് ച വിഹരധ്വം യഥാമരാഃ
 9 ബ്രാഹ്മണേഭ്യശ് ച രത്നാനി ഗായനേഭ്യശ് ച സർവശഃ
     പ്രയച്ഛധ്വം യഥാകാമം ദേവാ ഇവ സുവർചസഃ
 10 കം ചിത് കാലം വിഹൃത്യൈവം അനുഭൂയ പരാം മുദം
    ഇദം വൈ ഹാസ്തിനപുരം സുഖിനഃ പുനർ ഏഷ്യഥ
11 ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ തം കാമം അനുബുദ്ധ്വാ യുധിഷ്ഠിരഃ
    ആത്മനശ് ചാസഹായത്വം തഥേതി പ്രത്യുവാച തം
12 തതോ ഭീഷ്മം മഹാപ്രാജ്ഞം വിദുരം ച മഹാമതിം
    ദ്രോണം ച ബാഹ്ലികം ചൈവ സോമദത്തം ച കൗരവം
13 കൃപം ആചാര്യ പുത്രം ച ഗാന്ധാരീം ച യശസ്വിനീം
    യുധിഷ്ഠിരഃ ശനൈർ ദീനം ഉവാചേദം വചസ് തദാ
14 രമണീയേ ജനാകീർണേ നഗരേ വാരണാവതേ
    സഗണാസ് താത വത്സ്യാമോ ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ ശാസനാത്
15 പ്രസന്നമനസഃ സർവേ പുണ്യാ വാചോ വിമുഞ്ചത
    ആശീർഭിർ വർധിതാൻ അസ്മാൻ ന പാപം പ്രസഹിഷ്യതി
16 ഏവം ഉക്താസ് തു തേ സർവേ പാണ്ഡുപുത്രേണ കൗരവാഃ
    പ്രസന്നവദനാ ഭൂത്വാ തേ ഽഭ്യവർതന്ത പാണ്ഡവാൻ
17 സ്വസ്ത്യ് അസ്തു വഃ പഥി സദാ ഭൂതേഭ്യശ് ചൈവ സർവശഃ
    മാ ച വോ ഽസ്ത്വ് അശുഭം കിം ചിത് സർവതഃ പാണ്ഡുനന്ദനാഃ
18 തതഃ കൃതസ്വസ്ത്യ് അയനാ രാജ്യലാഭായ പാണ്ഡവാഃ
    കൃത്വാ സർവാണി കാര്യാണി പ്രയയുർ വാരണാവതം