മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 132

1 [വൈ]
     ഏവം ഉക്തേഷു രാജ്ഞാ തു പാണ്ഡവേഷു മഹാത്മസു
     ദുര്യോധനഃ പരം ഹർഷം ആജഗാമ ദുരാത്മവാൻ
 2 സ പുരോചനം ഏകാന്തം ആനീയ ഭരതർഷഭ
     ഗൃഹീത്വാ ദക്ഷിണേ പാണൗ സചിവം വാക്യം അബ്രവീത്
 3 മമേയം വസുസമ്പൂർണാ പുരോചന വസുന്ധരാ
     യഥേയം മമ തദ്വത് തേ സ താം രക്ഷിതും അർഹസി
 4 ന ഹി മേ കശ് ചിദ് അന്യോ ഽസ്തി വൈശ്വാസികതരസ് ത്വയാ
     സഹായോ യേന സന്ധായ മന്ത്രയേയം യഥാ ത്വയാ
 5 സംരക്ഷ താത മന്ത്രം ച സപത്നാംശ് ച മമോദ്ധര
     നിപുണേനാഭ്യുപായേന യദ് ബ്രവീമി തഥാ കുരു
 6 പാണ്ഡവാ ധൃതരാഷ്ട്രേണ പ്രേഷിതാ വാരണാവതം
     ഉത്സവേ വിഹരിഷ്യന്തി ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ ശാസനാത്
 7 സ ത്വം രാസഭ യുക്തേന സ്യന്ദനേനാശു ഗാമിനാ
     വാരണാവതം അദ്യൈവ യഥാ യാസി തഥാ കുരു
 8 തത്ര ഗത്വാ ചതുഃശാലം ഗൃഹം പരമസംവൃതം
     ആയുധാഗാരം ആശ്രിത്യ കാരയേഥാ മഹാധനം
 9 ശണസർജരസാദീനി യാനി ദ്രവ്യാണി കാനി ചിത്
     ആഗ്നേയാന്യ് ഉത സന്തീഹ താനി സർവാണി ദാപയ
 10 സർപിഷാ ച സതൈലേന ലാക്ഷയാ ചാപ്യ് അനൽപയാ
    മൃത്തികാം മിശ്രയിത്വാ ത്വം ലേപം കുഡ്യേഷു ദാപയേഃ
11 ശണാൻ വംശം ഘൃതം ദാരു യന്ത്രാണി വിവിധാനി ച
    തസ്മിൻ വേശ്മനി സർവാണി നിക്ഷിപേഥാഃ സമന്തതഃ
12 യഥാ ച ത്വം ന ശങ്കേരൻ പരീക്ഷന്തോ ഽപി പാണ്ഡവാഃ
    ആഗ്നേയം ഇതി തത് കാര്യം ഇതി ചാന്യേ ച മാനവാഃ
13 വേശ്മന്യ് ഏവം കൃതേ തത്ര കൃത്വാ താൻ പരമാർചിതാൻ
    വാസയേഃ പാണ്ഡവേയാംശ് ച കുന്തീം ച സസുഹൃജ്ജനാം
14 തത്രാസനാനി മുഖ്യാനി യാനാനി ശയനാനി ച
    വിധാതവ്യാനി പാണ്ഡൂനാം യഥാ തുഷ്യേത മേ പിതാ
15 യഥാ രമേരൻ വിശ്രബ്ധാ നഗരേ വാരണാവതേ
    തഥാ സർവം വിധാതവ്യം യാവത് കാലസ്യ പര്യയഃ
16 ജ്ഞാത്വാ തു താൻ സുവിശ്വസ്താഞ് ശയാനാൻ അകുതോഭയാൻ
    അഗ്നിസ് തതസ് ത്വയാ ദേയോ ദ്വാരതസ് തസ്യ വേശ്മനഃ
17 ദഗ്ധാൻ ഏവം സ്വകേ ഗേഹേ ദഗ്ധാ ഇതി തതോ ജനാഃ
    ജ്ഞാതയോ വാ വദിഷ്യന്തി പാണ്ഡവാർഥായ കർഹി ചിത്
18 തത് തഥേതി പ്രതിജ്ഞായ കൗരവായ പുരോചനഃ
    പ്രായാദ് രാസഭ യുക്തേന നഗരം വാരണാവതം
19 സ ഗത്വാ ത്വരിതോ രാജൻ ദുര്യോധന മതേ സ്ഥിതഃ
    യഥോക്തം രാജപുത്രേണ സർവം ചക്രേ പുരോചനഃ