മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 135

1 [വൈ]
     വിദുരസ്യ സുഹൃത് കശ് ചിത് ഖനകഃ കുശലഃ ക്വ ചിത്
     വിവിക്തേ പാണ്ഡവാൻ രാജന്ന് ഇദം വചനം അബ്രവീത്
 2 പ്രഹിതോ വിദുരേണാസ്മി ഖനകഃ കുശലോ ഭൃശം
     പാണ്ഡവാനാം പ്രിയം കാര്യം ഇതി കിം കരവാണി വഃ
 3 പ്രച്ഛന്നം വിദുരേണോക്തഃ ശ്രേയസ് ത്വം ഇഹ പാണ്ഡവാൻ
     പ്രതിപാദയ വിശ്വാസാദ് ഇതി കിം കരവാണി വഃ
 4 കൃഷ്ണപക്ഷേ ചതുർദശ്യാം രാത്രാവ് അസ്യ പുരോചനഃ
     ഭവനസ്യ തവ ദ്വാരി പ്രദാസ്യതി ഹുതാശനം
 5 മാത്രാ സഹ പ്രദഗ്ധവ്യാഃ പാണ്ഡവാഃ പുരുഷർഷഭാഃ
     ഇതി വ്യവസിതം പാർഥ ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ മേ ശ്രുതം
 6 കിം ചിച് ച വിദുരേണോക്തോ മ്ലേച്ഛ വാചാസി പാണ്ഡവ
     ത്വയാ ച തത് തഥേത്യ് ഉക്തം ഏതദ് വിശ്വാസകാരണം
 7 ഉവാച തം സത്യധൃതിഃ കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     അഭിജാനാമി സൗമ്യ ത്വാം സുഹൃദം വിദുരസ്യ വൈ
 8 ശുചിം ആപ്തം പ്രിയം ചൈവ സദാ ച ദൃഢഭക്തികം
     ന വിദ്യതേ കവേഃ കിം ചിദ് അഭിജ്ഞാനപ്രയോജനം
 9 യഥാ നഃ സ തഥാ നസ് ത്വം നിർവിശേഷാ വയം ത്വയി
     ഭവതഃ സ്മ യഥാ തസ്യ പാലയാസ്മാൻ യഥാ കവിഃ
 10 ഇദം ശരണം ആഗ്നേയം മദർഥം ഇതി മേ മതിഃ
    പുരോചനേന വിഹിതം ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ ശാസനാത്
11 സ പാപഃ കോശവാംശ് ചൈവ സസഹായശ് ച ദുർമതിഃ
    അസ്മാൻ അപി ച ദുഷ്ടാത്മാ നിത്യകാലം പ്രബാധതേ
12 സ ഭവാൻ മോക്ഷയത്വ് അസ്മാൻ യത്നേനാസ്മാദ് ധുതാശനാത്
    അസ്മാസ്വ് ഇഹ ഹി ദഗ്ധേഷു സകാമഃ സ്യാത് സുയോധനഃ
13 സമൃദ്ധം ആയുധാഗാരം ഇദം തസ്യ ദുരാത്മനഃ
    വപ്രാന്തേ നിഷ്പ്രതീകാരം ആശ്ലിഷ്യേദം കൃതം മഹത്
14 ഇദം തദ് അശുഭം നൂനം തസ്യ കർമ ചികീർഷിതം
    പ്രാഗ് ഏവ വിദുരോ വേദ തേനാസ്മാൻ അന്വബോധയത്
15 സേയം ആപദ് അനുപ്രാപ്താ ക്ഷത്താ യാം ദൃഷ്ടവാൻ പുരാ
    പുരോചനസ്യാവിദിതാൻ അസ്മാംസ് ത്വം വിപ്രമോചയ
16 സ തഥേതി പ്രതിശ്രുത്യ ഖനകോ യത്നം ആസ്ഥിതഃ
    പരിഖാം ഉത്കിരൻ നാമ ചകാര സുമഹദ് ബിലം
17 ചക്രേ ച വേശ്മനസ് തസ്യ മധ്യേ നാതിമഹൻ മുഖം
    കപാടയുക്തം അജ്ഞാതം സമം ഭൂമ്യാ ച ഭാരത
18 പുരോചന ഭയാച് ചൈവ വ്യദധാത് സംവൃതം മുഖം
    സ തത്ര ച ഗൃഹദ്വാരി വസത്യ് അശുഭ ധീഃ സദാ
19 തത്ര തേ സായുധാഃ സർവേ വസന്തി സ്മ ക്ഷപാം നൃപ
    ദിവാ ചരന്തി മൃഗയാം പാണ്ഡവേയാ വനാദ് വനം
20 വിശ്വസ്തവദ് അവിശ്വസ്താ വഞ്ചയന്തഃ പുരോചനം
    അതുഷ്ടാസ് തുഷ്ടവദ് രാജന്ന് ഊഷുഃ പരമദുഃഖിതാഃ
21 ന ചൈനാൻ അന്വബുധ്യന്ത നരാ നഗരവാസിനഃ
    അന്യത്ര വിദുരാമാത്യാത് തസ്മാത് ഖനക സത്തമാത്