മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം134

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 134

1 [വൈ]
     തതഃ സർവാഃ പ്രകൃതയോ നഗരാദ് വാരണാവതാത്
     സർവമംഗല സംയുക്താ യഥാശാസ്ത്രം അതന്ദ്രിതാഃ
2 ശ്രുത്വാഗതാൻ പാണ്ഡുപുത്രാൻ നാനാ യാനൈഃ സഹസ്രശഃ
     അഭിജഗ്മുർ നരശ്രേഷ്ഠാഞ് ശ്രുത്വൈവ പരയാ മുദാ
3 തേ സമാസാദ്യ കൗന്തേയാൻ വാരണാവതകാ ജനാഃ
     കൃത്വാ ജയാശിഷഃ സർവേ പരിവാര്യോപതസ്ഥിരേ
4 തൈർ വൃതഃ പുരുഷവ്യാഘ്രോ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     വിബഭൗ ദേവസങ്കാശോ വജ്രപാണിർ ഇവാമരൈഃ
5 സത്കൃതാസ് തേ തു പൗരൈശ് ച പൗരാൻ സത്കൃത്യ ചാനഘാഃ
     അലങ്കൃതം ജനാകീർണം വിവിശുർ വാരണാവതം
6 തേ പ്രവിശ്യ പുരം വീരാസ് തൂർണം ജഗ്മുർ അഥോ ഗൃഹാൻ
     ബ്രാഹ്മണാനാം മഹീപാല രതാനാം സ്വേഷു കർമസു
7 നഗരാധികൃതാനാം ച ഗൃഹാണി രഥിനാം തഥാ
     ഉപതസ്ഥുർ നരശ്രേഷ്ഠാ വൈശ്യശൂദ്ര ഗൃഹാൻ അപി
8 അർചിതാശ് ച നരൈഃ പൗരൈഃ പാണ്ഡവാ ഭരതർഷഭാഃ
     ജഗ്മുർ ആവസഥം പശ്ചാത് പുരോചന പുരസ്കൃതാഃ
9 തേഭ്യോ ഭക്ഷ്യാന്നപാനാനി ശയനാനി ശുഭാനി ച
     ആസനാനി ച മുഖ്യാനി പ്രദദൗ സ പുരോചനഃ
10 തത്ര തേ സത്കൃതാസ് തേന സുമഹാർഹ പരിച്ഛദാഃ
    ഉപാസ്യമാനാഃ പുരുഷൈർ ഊഷുഃ പുരനിവാസിഭിഃ
11 ദശരാത്രോഷിതാനാം തു തത്ര തേഷാം പുരോചനഃ
    നിവേദയാം ആസ ഗൃഹം ശിവാഖ്യം അശിവം തദാ
12 തത്ര തേ പുരുഷവ്യാഘ്രാ വിവിശുഃ സപരിച്ഛദാഃ
    പുരോചനസ്യ വചനാത് കൈലാസം ഇവ ഗുഹ്യകാഃ
13 തത് ത്വ് അഗാരം അഭിപ്രേക്ഷ്യ സർവധർമവിശാരദഃ
    ഉവാചാഗ്നേയം ഇത്യ് ഏവം ഭീമസേനം യുധിഷ്ഠിരഃ
    ജിഘ്രൻ സോമ്യ വസാ ഗന്ധം സർപിർ ജതു വിമിശ്രിതം
14 കൃതം ഹി വ്യക്തം ആഗ്നേയം ഇദം വേശ്മ പരന്തപ
    ശണസർജരസം വ്യക്തം ആനീതം ഗൃഹകർമണി
    മുഞ്ജ ബല്വജ വംശാദി ദ്രവ്യം സർവം ഘൃതോക്ഷിതം
15 ശിൽപിഭിഃ സുകൃതം ഹ്യ് ആപ്തൈർ വിനീതൈർ വേശ്മ കർമണി
    വിശ്വസ്തം മാം അയം പാപോ ദഗ്ധകാമഃ പുരോചനഃ
16 ഇമാം തു താം മഹാബുദ്ധിർ വിദുരോ ദൃഷ്ടവാംസ് തദാ
    ഇമാം തു താം മഹാബുദ്ധിർ വിദുരോ ദൃഷ്ടവാൻ പുരാ
17 തേ വയം ബോധിതാസ് തേന ബുദ്ധവന്തോ ഽശിവം ഗൃഹം
    ആചാര്യൈഃ സുകൃതം ഗൂഢൈർ ദുര്യോധന വശാനുഗൈഃ
18 [ഭ്മ്]
    യദ് ഇദം ഗൃഹം ആഗ്നേയം വിഹിതം മന്യതേ ഭവാൻ
    തത്രൈവ സാധു ഗച്ഛാമോ യത്ര പൂർവോഷിതാ വയം
19 [യ്]
    ഇഹ യത് തൈർ നിരാകാരൈർ വസ്തവ്യം ഇതി രോചയേ
    നഷ്ടൈർ ഇവ വിചിന്വദ്ഭിർ ഗതിം ഇഷ്ടാം ധ്രുവാം ഇതഃ
20 യദി വിന്ദേത ചാകാരം അസ്മാകം ഹി പുരോചനഃ
    ശീഘ്രകാരീ തതോ ഭൂത്വാ പ്രസഹ്യാപി ദഹേത നഃ
21 നായം ബിഭേത്യ് ഉപക്രോശാദ് അധർമാദ് വാ പുരോചനഃ
    തഥാ ഹി വർതതേ മന്ദഃ സുയോധന മതേ സ്ഥിതഃ
22 അപി ചേഹ പ്രദഗ്ധേഷു ഭീഷ്മോ ഽസ്മാസു പിതാമഹഃ
    കോപം കുര്യാത് കിമർഥം വാ കൗരവാൻ കോപയേത സഃ
    ധർമ ഇത്യ് ഏവ കുപ്യേത തഥാന്യേ കുരുപുംഗവാഃ
23 വയം തു യദി ദാഹസ്യ ബിഭ്യതഃ പ്രദ്രവേമ ഹി
    സ്പശൈർ നോ ഘാതയേത് സാർവാൻ രാജ്യലുബ്ധഃ സുയോധനഃ
24 അപദസ്ഥാൻ പദേ തിഷ്ഠന്ന് അപക്ഷാൻ പക്ഷസംസ്ഥിതഃ
    ഹീനകോശാൻ മഹാകോശഃ പ്രയോഗൈർ ഘാതയേദ് ധ്രുവം
25 തദ് അസ്മാഭിർ ഇമം പാപം തം ച പാപം സുയോധനം
    വഞ്ചയദ്ഭിർ നിവസ്തവ്യം ഛന്നവാസം ക്വ ചിത് ക്വ ചിത്
26 തേ വയം മൃഗയാ ശീലാശ് ചരാമ വസുധാം ഇമാം
    തഥാ നോ വിദിതാ മാർഗാ ഭവിഷ്യന്തി പലായതാം
27 ഭൗമം ച ബിലം അദ്യൈവ കരവാമ സുസംവൃതം
    ഗൂഢോച്ഛ്വസാൻ ന നസ് തത്ര ഹുതാശഃ സമ്പ്രധക്ഷ്യതി
28 വസതോ ഽത്ര യഥാ ചാസ്മാൻ ന ബുധ്യേത പുരോചനഃ
    പൗരോ വാപി ജനഃ കശ് ചിത് തഥാ കാര്യം അതന്ദ്രിതൈഃ