മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 144

1 [വൈ]
     തേ വനേന വനം വീരാ ഘ്നന്തോ മൃഗഗണാൻ ബഹൂൻ
     അപക്രമ്യ യയൂ രാജംസ് ത്വരമാണാ മഹാരഥാഃ
 2 മത്സ്യാംസ് ത്രിഗർതാൻ പാഞ്ചാലാൻ കീചകാൻ അന്തരേണ ച
     രമണീയാൻ വനോദ്ദേശാൻ പ്രേക്ഷമാണാഃ സരാംസി ച
 3 ജടാഃ കൃത്വാത്മനഃ സർവേ വൽകലാജിനവാസസഃ
     സഹ കുന്ത്യാ മഹാത്മാനോ ബിഭ്രതസ് താപസം വപുഃ
 4 ക്വ ചിദ് വഹന്തോ ജനനീം ത്വരമാണാ മഹാരഥാഃ
     ക്വ ചിച് ഛന്ദേന ഗച്ഛന്തസ് തേ ജഗ്മുഃ പ്രസഭം പുനഃ
 5 ബ്രാഹ്മം വേദം അധീയാനാ വേദാംഗാനി ച സാർവശഃ
     നീതിശാസ്ത്രം ച ധാർമജ്ഞാ ദദൃശുസ് തേ പിതാമഹം
 6 തേ ഽഭിവാദ്യ മഹാത്മാനം കൃഷ്ണദ്വൈപായനം തദാ
     തസ്ഥുഃ പ്രാഞ്ജലയഃ സർവേ സഹ മാത്രാ പരന്തപാഃ
 7 [വ്യാസ]
     മയേദം മനസാ പൂർവം വിദിതം ഭരതർഷഭാഃ
     യഥാ സ്ഥിതൈർ അധർമേണ ധാർതരാഷ്ട്രൈർ വിവാസിതാഃ
 8 തദ് വിദിത്വാസ്മി സമ്പ്രാപ്തശ് ചികീർഷുഃ പരമം ഹിതം
     ന വിഷാദോ ഽത്ര കർതവ്യഃ സർവം ഏതത് സുഖായ വഃ
 9 സമാസ് തേ ചൈവ മേ സർവേ യൂയം ചൈവ ന സംശയഃ
     ദീനതോ ബാലതശ് ചൈവ സ്നേഹം കുർവന്തി ബാന്ധവാഃ
 10 തസ്മാദ് അഭ്യധികഃ സ്നേഹോ യുഷ്മാസു മമ സാമ്പ്രതം
    സ്നേഹപൂർവം ചികീർഷാമി ഹിതം വസ് തൻ നിബോധത
11 ഇദം നഗരം അഭ്യാശേ രമണീയം നിരാമയം
    വസതേഹ പ്രതിച്ഛന്നാ മമാഗമനകാങ്ക്ഷിണഃ
12 [വൈ]
    ഏവം സ താൻ സമാശ്വാസ്യ വ്യാസഃ പാർഥാൻ അരിന്ദമാൻ
    ഏകചക്രാം അഭിഗതഃ കുന്തീം ആശ്വാസയത് പ്രഭുഃ
13 ജീവപുത്രി സുതസ് തേ ഽയം ധർമപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
    പൃഥിവ്യാം പാർഥിവാൻ സർവാൻ പ്രശാസിഷ്യതി ധർമരാട്
14 ധർമേണ ജിത്വാ പൃഥിവീം അഖിലാം ധർമവിദ് വശീ
    ഭീമസേനാർജുന ബലാദ് ഭോക്ഷ്യത്യ് അയം അസംശയഃ
15 പുത്രാസ് തവ ച മാദ്ര്യാശ് ച സർവ ഏവ മഹാരഥാഃ
    സ്വരാഷ്ട്രേ വിഹരിഷ്യന്തി സുഖം സുമനസസ് തദാ
16 യക്ഷ്യന്തി ച നരവ്യാഘ്രാ വിജിത്യ പൃഥിവീം ഇമാം
    രാജസൂയാശ്വമേധാദ്യൈഃ ക്രതുഭിർ ഭൂരിദക്ഷിണൈഃ
17 അനുഗൃഹ്യ സുഹൃദ്വർഗം ധനേന ച സുഖേന ച
    പിതൃപൈതാമഹം രാജ്യം ഇഹ ഭോക്ഷ്യന്തി തേ സുതാഃ
18 ഏവം ഉക്ത്വാ നിവേശ്യൈനാൻ ബ്രാഹ്മണസ്യ നിവേശനേ
    അബ്രവീത് പാർഥിവശ്രേഷ്ഠം ഋഷിർ ദ്വൈപായനസ് തദാ
19 ഇഹ മാം സമ്പ്രതീക്ഷധ്വം ആഗമിഷ്യാമ്യ് അഹം പുനഃ
    ദേശകാലൗ വിദിത്വൈവ വേത്സ്യധ്വം പരമാം മുദം
20 സ തൈഃ പ്രാഞ്ജലിഭിഃ സർവൈസ് തഥേത്യ് ഉക്തോ നരാധിപ
    ജഗാമ ഭഗവാൻ വ്യാസോ യഥാകാമം ഋഷിഃ പ്രഭുഃ