മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 182

1 [വൈ]
     ഗത്വാ തു താം ഭാർഗവ കർമശാലാം; പാർഥൗ പൃഥാം പ്രാപ്യ മഹാനുഭാവൗ
     താം യാജ്ഞസേനീം പരമപ്രതീതൗ; ഭിക്ഷേത്യ് അഥാവേദയതാം നരാഗ്ര്യൗ
 2 കുടീ ഗതാ സാ ത്വ് അനവേക്ഷ്യ പുത്രാൻ; ഉവാച ഭുങ്ക്തേതി സമേത്യ സർവേ
     പശ്ചാത് തു കുന്തീ പ്രസമീക്ഷ്യ കന്യാം; കഷ്ടം മയാ ഭാഷിതം ഇത്യ് ഉവാച
 3 സാധർമഭീതാ ഹി വിലജ്ജമാനാ; താം യാജ്ഞസേനീം പരമപ്രപ്രീതാം
     പാണൗ ഗൃഹീത്വോപജഗാമ കുന്തീ; യുധിഷ്ഠിരം വാക്യം ഉവാച ചേദം
 4 ഇയം ഹി കന്യാ ദ്രുപദസ്യ രാജ്ഞസ്; തവാനുജാഭ്യാം മയി സംനിസൃഷ്ടാ
     യഥോചിതം പുത്ര മയാപി ചോക്തം; സമേത്യ ഭുങ്ക്തേതി നൃപ പ്രമാദാത്
 5 കഥം മയാ നാനൃതം ഉക്തം അദ്യ; ഭവേത് കുരൂണാം ഋഷഭബ്രവീഹി
     പാഞ്ചാലരാജസ്യ സുതാം അധർമോ; ന ചോപവർതേത നഭൂത പൂർവഃ
 6 മുഹൂർതമാത്രം ത്വ് അനുചിന്ത്യ രാജാ; യുധിഷ്ഠിരോ മാതരം ഉത്തമൗജാ
     കുന്തീം സമാശ്വാസ്യ കുരുപ്രവീരോ; ധനഞ്ജയം വാക്യം ഇദം ബഭാഷേ
 7 ത്വയാ ജിതാ പാണ്ഡവ യാജ്ഞസേനീ; ത്വയാ ച തോഷിഷ്യതി രാജപുത്രീ
     പ്രജ്വാല്യതാം ഹൂയതാം ചാപി വഹ്നിർ; ഗൃഹാണ പാണിം വിധിവത് ത്വം അസ്യാഃ
 8 [ആർജ്]
     മാ മാം നരേന്ദ്ര ത്വം അധർമഭാജം; കൃഥാ ന ധർമോ ഹ്യ് അയം ഈപ്സിതോ ഽന്യൈഃ
     ഭവാൻ നിവേശ്യഃ പ്രഥമം തതോ ഽയം; ഭീമോ മഹാബാഹുർ അചിന്ത്യകർമാ
 9 അഹം തതോ നകുലോ ഽനന്തരം മേ; മാദ്രീ സുതഃ സഹദേവോ ജഘന്യഃ
     വൃകോദരോ ഽഹം ച യമൗ ച രാജന്ന്; ഇയം ച കന്യാ ഭവതഃ സ്മ സർവേ
 10 ഏവംഗതേ യത് കരണീയം അത്ര; ധർമ്യം യശസ്യം കുരു തത് പ്രചിന്ത്യ
    പാഞ്ചാലരാജസ്യ ച യത് പ്രിയം സ്യാത്; തദ് ബ്രൂഹി സർവേ സ്മ വശേ സ്ഥിതാസ് തേ
11 [വൈ]
    തേ ദൃഷ്ട്വാ തത്ര തിഷ്ഠന്തീം സർവേ കൃഷ്ണാം യശസ്വിനീം
    സമ്പ്രേക്ഷ്യാന്യോന്യം ആസീനാ ഹൃദയൈസ് താം അധാരയൻ
12 തേഷാം ഹി ദ്രൗപദീം ദൃഷ്ട്വാ സർവേഷാം അമിതൗജസാം
    സമ്പ്രമഥ്യേന്ദ്രിയ ഗ്രാമം പ്രാദുരാസീൻ മനോ ഭവഃ
13 കാമ്യം രൂപം ഹി പാഞ്ചാല്യാ വിധാത്രാ വിഹിതം സ്വയം
    ബഭൂവാധികം അന്യാഭിഃ സർവഭൂതമനോഹരം
14 തേഷാം ആകാര ഭാവജ്ഞഃ കുന്തീപുത്രോ യുധിഷ്ഠിരഃ
    ദ്വൈപായന വചഃ കൃത്സ്നം സംസ്മരൻ വൈ നരർഷഭ
15 അബ്രവീത് സ ഹി താൻ ഭ്രാതൄൻ മിഥോ ഭേദഭയാൻ നൃപഃ
    സർവേഷാം ദ്രൗപദീ ഭാര്യാ ഭവിഷ്യതി ഹി നഃ ശുഭാ