മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം201
| ←അധ്യായം200 | മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം രചന: അധ്യായം 201 |
അധ്യായം202→ |
1 [നാരദ]
ശൃണു മേ വിസ്തരേണേമം ഇതിഹാസം പുരാതനം
ഭ്രാതൃഭീഃ സഹിതഃ പാർഥ യഥാവൃത്തം യുധിഷ്ഠിര
2 മഹാസുരസ്യാന്വവായേ ഹിരണ്യകശിപോഃ പുരാ
നികുംഭോ നാമ ദൈത്യേന്ദ്രസ് തേജസ്വീ ബലവാൻ അഭൂത്
3 തസ്യ പുത്രൗ മഹാവീര്യൗ ജാതൗ ഭീമപരാക്രമൗ
സഹാന്യോന്യേന ഭുഞ്ജാതേ വിനാന്യോന്യം ന ഗച്ഛതഃ
4 അന്യോന്യസ്യ പ്രിയകരാവ് അന്യോന്യസ്യ പ്രിയംവദൗ
ഏകശീലസമാചാരൗ ദ്വിധൈവൈകം യഥാ കൃതൗ
5 തൗ വിവൃദ്ധൗ മഹാവീര്യൗ കാര്യേഷ്വ് അപ്യ് ഏകനിശ്ചയൗ
ത്രൈലോക്യവിജയാർഥായ സമാസ്ഥായൈക നിശ്ചയം
6 കൃത്വാ ദീക്ഷാം ഗതൗ വിന്ധ്യം തത്രോഗ്രം തേപതുസ് തപഃ
തൗ തു ദീർഘേണ കാലേന തപോ യുക്തൗ ബഭൂവതുഃ
7 ക്ഷുത്പിപാസാപരിശ്രാന്തൗ ജടാവൽകലധാരിണൗ
മലോപചിത സർവാംഗൗ വായുഭക്ഷൗ ബഭൂവതുഃ
8 ആത്മമാംസാനി ജുഹ്വന്തൗ പാദാംഗുഷ്ഠാഗ്രധിഷ്ഠിതൗ
ഊർധ്വബാഹൂ ചാനിമിഷൗ ദീർഘകാലം ധൃതവ്രതൗ
9 തയോസ് തപഃ പ്രഭാവേണ ദീർഘകാലം പ്രതാപിതഃ
ധൂമം പ്രമുമുചേ വിന്ധ്യസ് തദ് അദ്ഭുതം ഇവാഭവത്
10 തതോ ദേവാഭവൻ ഭീതാ ഉഗ്രം ദൃഷ്ട്വാ തയോസ് തപഃ
തപോ വിഘാതാർഥം അഥോ ദേവാ വിഘ്നാനി ചക്രിരേ
11 രത്നൈഃ പ്രലോഭയാം ആസുഃ സ്ത്രീഭിശ് ചോഭൗ പുനഃ പുനഃ
ന ച തൗ ചക്രതുർ ഭംഗം വ്രതസ്യ സുമഹാവ്രതൗ
12 അഥ മായാം പുനർ ദേവാസ് തയോശ് ചക്രുർ മഹാത്മനോഃ
ഭഗിന്യോ മാതരോ ഭാര്യാസ് തയോഃ പരിജനസ് തഥാ
13 പരിപാത്യമാനാ വിത്രസ്താഃ ശൂലഹസ്തേന രക്ഷസാ
സ്രസ്താഭരണ കേശാന്താ ഏകാന്തഭ്രഷ്ടവാസസഃ
14 അഭിധാവ്യ തതഃ സർവാസ് തൗ ത്രാഹീതി വിചുക്രുശുഃ
ന ച തൗ ചക്രതുർ ഭംഗം വ്രതസ്യ സുമഹാവ്രതൗ
15 യദാ ക്ഷോഭം നോപയാതി നാർതിം അന്യതരസ് തയോഃ
തതഃ സ്ത്രിയസ് താ ഭൂതം ച സർവം അന്തരധീയത
16 തതഃ പിതാ മഹഃ സാക്ഷാദ് അഭിഗമ്യ മഹാസുരൗ
വരേണ ഛന്ദയാം ആസ സർവലോകപിതാമഹഃ
17 തതഃ സുന്ദോപസുന്ദൗ തൗ ഭ്രാതരൗ ദൃഢവിക്രമൗ
ദൃഷ്ട്വാ പിതാമഹം ദേവം തസ്ഥതുഃ പ്രാഞ്ജലീതദാ
18 ഊചതുശ് ച പ്രഭും ദേവം തതസ് തൗ സഹിതൗ തദാ
ആവയോസ് തപസാനേന യദി പ്രീതഃ പിതാമഹഃ
19 മായാവിദാവ് അസ്ത്രവിദൗ ബലിനൗ കാമരൂപിണൗ
ഉഭാവ് അപ്യ് അമരൗ സ്യാവഃ പ്രസന്നോ യദി നോ പ്രഭുഃ
20 [പിതാമഹ]
ഋതേ ഽമരത്വം അന്യദ് വാം സർവം ഉക്തം ഭവിഷ്യതി
അന്യദ് വൃണീതാം മൃത്യോശ് ച വിധാനം അമരൈഃ സമം
21 കരിഷ്യാവേദം ഇതി യൻ മഹദ് അഭ്യുത്ഥിതം തപഃ
യുവയോർ ഹേതുനാനേന നാമരത്വം വിധീയതേ
22 ത്രൈലോക്യവിജയാർഥായ ഭവദ്ഭ്യാം ആസ്ഥിതം തപഃ
ഹേതുനാനേന ദൈത്യേന്ദ്രൗ ന വാം കാമം കരോമ്യ് അഹം
23 [സുന്ദൗപസുന്ദാവ്]
ത്രിഷു ലോകേഷു യദ് ഭൂതം കിം ചിത് സ്ഥാവരജംഗമം
സർവസ്മാൻ നൗ ഭയം ന സ്യാദ് ഋതേ ഽന്യോന്യം പിതാമഹ
24 [പിതാമഹ]
യത് പ്രാർഥിതം യഥോക്തം ച കാമം ഏതദ് ദദാനി വാം
മൃത്യോർ വിധാനം ഏതച് ച യഥാവദ് വാം ഭവിഷ്യതി
25 [നാരദ]
തതഃ പിതാമഹോ ദാത്ത്വാ വരം ഏതത് തദാ തയോഃ
നിവർത്യ തപസസ് തൗ ച ബ്രഹ്മലോകം ജഗാമ ഹ
26 ലബ്ധ്വാ വരാണി സർവാണി ദൈത്യേന്ദ്രാവ് അപി താവ് ഉഭൗ
അവധ്യൗ സർവലോകസ്യ സ്വം ഏവ ഭവനം ഗതൗ
27 തൗ തു ലബ്ധവരൗ ദൃഷ്ട്വാ കൃതകാമൗ മഹാസുരൗ
സർവഃ സുഹൃജ്ജനസ് താഭ്യാം പ്രമോദം ഉപജഗ്മിവാൻ
28 തതസ് തൗ തു ജടാ ഹിത്വാ മൗലിനൗ സംബഭൂവതുഃ
മഹാർഹാഭരണോപേതൗ വിരജോഽംബരധാരിണൗ
29 അകാലകൗമുദീം ചൈവ ചക്രതുഃ സാർവകാമികീ
ദൈത്യേന്ദ്രൗ പരമപ്രീതൗ തയോശ് ചൈവ സുഹൃജ്ജനഃ
30 ഭക്ഷ്യതാം ഭുജ്യതാം നിത്യം രമ്യതാം ഗീയതാം ഇതി
പീയതാം ദീയതാം ചേതി വാച ആസൻ ഗൃഹേ ഗൃഹേ
31 തത്ര തത്ര മഹാപാനൈർ ഉത്കൃഷ്ടതലനാദിതൈഃ
ഹൃഷ്ടം പ്രമുദിതം സർവം ദൈത്യാനാം അഭവത് പുരം
32 തൈസ് തൈർ വിഹാരൈർ ബഹുഭിർ ദൈത്യാനാം കാമരൂപിണാം
സമാഃ സങ്ക്രീഡതാം തേഷാം അഹർ ഏകം ഇവാഭവത്