മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 200

1 [ജ്]
     ഏവം സമ്പ്രാപ്യ രാജ്യം തദ് ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥേ തപോധന
     അത ഊർധ്വം മഹാത്മാനഃ കിം അകുർവന്ത പാണ്ഡവാഃ
 2 സർവ ഏവ മഹാത്മാനഃ പൂർവേ മമ പിതാമഹാഃ
     ദ്രൗപദീ ധർമപത്നീ ച കഥം താൻ അന്വവർതത
 3 കഥം വാ പഞ്ച കൃഷ്ണായാം ഏകസ്യാം തേ നരാധിപാഃ
     വർതമാനാ മഹാഭാഗാ നാഭിദ്യന്ത പരസ്പരം
 4 ശ്രോതും ഇച്ഛാമ്യ് അഹം സർവം വിസ്തരേണ തപോധന
     തേഷാം ചേഷ്ടിതം അന്യോന്യം യുക്താനാം കൃഷ്ണയാ തയാ
 5 [വൈ]
     ധൃതരാഷ്ട്രാഭ്യനുജ്ഞാതാഃ കൃഷ്ണയാ സഹ പാണ്ഡവാഃ
     രേമിരേ പുരുഷവ്യാഘ്രാഃ പ്രാപ്തരാജ്യാഃ പരന്തപാഃ
 6 പ്രാപ്യ രാജ്യം മഹാതേജാഃ സത്യസന്ധോ യുധിഷ്ഠിരഃ
     പാലയാം ആസ ധർമേണ പൃഥിവീം ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
 7 ജിതാരയോ മഹാപ്രാജ്ഞാഃ സത്യധർമപരായണാഃ
     മുദം പരമികാം പ്രാപ്താസ് തത്രോഷുഃ പാണ്ഡുനന്ദനാഃ
 8 കുർവാണാഃ പൗരകാര്യാണി സർവാണി പുരുഷർഷഭാഃ
     ആസാം ചക്രുർ മഹാർഹേഷു പാർഥിവേഷ്വ് ആസനേഷു ച
 9 അഥ തേഷൂപവിഷ്ടേഷു സർവേഷ്വ് ഏവ മഹാത്മസു
     നാരദസ് ത്വ് അഥ ദേവർഷിർ ആജഗാമ യദൃച്ഛയാ
     ആസനം രുചിരം തസ്മൈ പ്രദദൗ സ്വം യുധിഷ്ഠിരഃ
 10 ദേവർഷേർ ഉപവിഷ്ടസ്യ സ്വയം അർഘ്യം യഥാവിധി
    പ്രാദാദ് യുധിഷ്ഠിരോ ധീമാൻ രാജ്യം ചാസ്മൈ ന്യവേദയത്
11 പ്രതിഗൃഹ്യ തു താം പൂജാം ഋഷിഃ പ്രീതമനാഭവത്
    ആശീർഭിർ വർധയിത്വാ തു തം ഉവാചാസ്യതാം ഇതി
12 നിഷസാദാഭ്യനുജ്ഞാതസ് തതോ രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
    പ്രേഷയാം ആസ കൃഷ്ണായൈ ഭഗവന്തം ഉപസ്ഥിതം
13 ശ്രുത്വൈവ ദ്രൗപദീ ചാപി ശുചിർ ഭൂത്വാ സമാഹിതാ
    ജഗാമ തത്ര യത്രാസ്തേ നാരദഃ പാണ്ഡവൈഃ സഹ
14 തസ്യാഭിവാദ്യ ചരണൗ ദേവർഷേർ ധർമചാരിണീ
    കൃതാഞ്ജലിഃ സുസംവീതാ സ്ഥിതാഥ ദ്രുപദാത്മജാ
15 തസ്യാശ് ചാപി സ ധർമാത്മാ സത്യവാഗ് ഋഷിസത്തമഃ
    ആശിഷോ വിവിധാഃ പ്രോച്യ രാജപുത്ര്യാസ് തു നാരദഃ
    ഗമ്യതാം ഇതി ഹോവാച ഭഗവാംസ് താം അനിന്ദിതാം
16 ഗതായാം അഥ കൃഷ്ണായാം യുധിഷ്ഠിരപുരോഗമാൻ
    വിവിക്തേ പാണ്ഡവാൻ സർവാൻ ഉവാച ഭഗവാൻ ഋഷിഃ
17 പാഞ്ചാലീ ഭവതാം ഏകാ ധർമപത്നീ യശസ്വിനീ
    യഥാ വോ നാത്ര ഭേദഃ സ്യാത് തഥാ നീതിർ വിധീയതാം
18 സുന്ദോപസുന്ദാവ് അസുരൗ ഭ്രാതരൗ സഹിതാവ് ഉഭൗ
    ആസ്താം അവധ്യാവ് അന്യേഷാം ത്രിഷു ലോകേഷു വിശ്രുതൗ
19 ഏകരാജ്യാവ് ഏകഗൃഹാവ് ഏകശയ്യാസനാശനൗ
    തിലോത്തമായാസ് തൗ ഹേതോർ അന്യോന്യം അഭിജഘ്നതുഃ
20 രക്ഷ്യതാം സൗഹ്രദം തസ്മാദ് അന്യോന്യപ്രതിഭാവികം
    യഥാ വോ നാത്ര ഭേദഃ സ്യാത് തത് കുരുഷ്വ യുധിഷ്ഠിര
21 [യ്]
    സുന്ദോപസുന്ദാവ് അസുരൗ കസ്യ പുത്രൗ മഹാമുനേ
    ഉത്പന്നശ് ച കഥം ഭേദഃ കഥം ചാന്യോന്യം അഘ്നതാം
22 അപ്സരാ ദേവകന്യാ വാ കസ്യ ചൈഷാ തിലോത്തമാ
    യസ്യാഃ കാമേന സംമത്തൗ ജഘ്നതുസ് തൗ പരസ്പരം
23 ഏതത് സർവം യഥാവൃത്തം വിസ്തരേണ തപോധന
    ശ്രോതും ഇച്ഛാമഹേ വിപ്ര പരം കൗതൂഹലം ഹി നഃ