മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 205

1 [വൈ]
     ഏവം തേ സമയം കൃത്വാ ന്യവസംസ് തത്ര പാണ്ഡവാഃ
     വശേ ശസ്ത്രപ്രതാപേന കുർവന്തോ ഽന്യാൻ മഹീക്ഷിതഃ
 2 തേഷാം മനുജസിംഹാനാം പഞ്ചാനാം അമിതൗജസാം
     ബഭൂവ കൃഷ്ണാ സർവേഷാം പാർഥാനാം വശവർതിനീ
 3 തേ തയാ തൈശ് ച സാ വീരൈഃ പതിഭിഃ സഹ പഞ്ചഭിഃ
     ബഭൂവ പരമപ്രീതാ നാഗൈർ ഇവ സരസ്വതീ
 4 വർതമാനേഷു ധർമേണ പാണ്ഡവേഷു മഹാത്മസു
     വ്യവർധൻ കുരവഃ സർവേ ഹീനദോഷാഃ സുഖാന്വിതാഃ
 5 അഥ ദീർഘേണ കാലേന ബ്രാഹ്മണസ്യ വിശാം പതേ
     കസ്യച് ചിത് തസ്കരാഃ കേച് ചിജ് ജഹ്രുർ ഗാ നൃപസത്തമ
 6 ഹ്രിയമാണേ ധനേ തസ്മിൻ ബ്രാഹ്മണഃ ക്രോധമൂർച്ഛിതഃ
     ആഗമ്യ ഖാണ്ഡവ പ്രസ്ഥം ഉദക്രോശത പാണ്ഡവാൻ
 7 ഹ്രിയതേ ഗോധനം ക്ഷുദ്രൈർ നൃശംസൈർ അകൃതാത്മഭിഃ
     പ്രസഹ്യ വോ ഽസ്മാദ് വിഷയാദ് അഭിധാവത പാണ്ഡവാഃ
 8 ബ്രാഹ്മണസ്യ പ്രമത്തസ്യ ഹവിർ ധ്വാങ്ക്ഷൈർ വിലുപ്യതേ
     ശാർദൂലസ്യ ഗുഹാം ശൂന്യാം നീചഃ ക്രോഷ്ടാഭിമർശതി
 9 ബ്രാഹ്മണ സ്വേ ഹൃതേ ചോരൈർ ധർമാർഥേ ച വിലോപിതേ
     രോരൂയമാണേ ച മയി ക്രിയതാം അസ്ത്രധാരണം
 10 രോരൂയമാണസ്യാഭ്യാശേ തസ്യ വിപ്രസ്യ പാണ്ഡവഃ
    താനി വാക്യാനി ശുശ്രാവ കുന്തീപുത്രോ ധനഞ്ജയഃ
11 ശ്രുത്വാ ചൈവ മഹാബാഹുർ മാ ഭൈർ ഇത്യ് ആഹ തം ദ്വിജം
    ആയുധാനി ച യത്രാസൻ പാണ്ഡവാനാം മഹാത്മനാം
    കൃഷ്ണയാ സഹ തത്രാസീദ് ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
12 സ പ്രവേശായ ചാശക്തോ ഗമനായ ച പാണ്ഡവഃ
    തസ്യ ചാർതസ്യ തൈർ വാക്യൈശ് ചോദ്യമാനഃ പുനഃ പുനഃ
    ആക്രന്ദേ തത്ര കൗന്തേയശ് ചിന്തയാം ആസ ദുഃഖിതഃ
13 ഹ്രിയമാണേ ധനേ തസ്മിൻ ബ്രാഹ്മണസ്യ തപസ്വിനഃ
    അശ്രുപ്രമാർജനം തസ്യ കർതവ്യം ഇതി നിശ്ചിതഃ
14 ഉപപ്രേക്ഷണജോ ഽധർമഃ സുമഹാൻ സ്യാൻ മഹീപതേഃ
    യദ്യ് അസ്യ രുദതോ ദ്വാരി ന കരോമ്യ് അദ്യ രക്ഷണം
15 അനാസ്തിക്യം ച സർവേഷാം അസ്മാകം അപി രക്ഷണേ
    പ്രതിതിഷ്ഠേത ലോകേ ഽസ്മിന്ന് അധർമശ് ചൈവ നോ ഭവേത്
16 അനാപൃച്ഛ്യ ച രാജാനം ഗതേ മയി ന സംശയഃ
    അജാതശത്രോർ നൃപതേർ മമ ചൈവാപ്രിയം ഭവേത്
17 അനുപ്രവേശേ രാജ്ഞസ് തു വനവാസോ ഭവേൻ മമ
    അധർമോ വാ മഹാൻ അസ്തു വനേ വാ മരണം മമ
    ശരീരസ്യാപി നാശേന ധർമ ഏവ വിശിഷ്യതേ
18 ഏവം വിനിശ്ചിത്യ തതഃ കുന്തീപുത്രോ ധനഞ്ജയഃ
    അനുപ്രവിശ്യ രാജാനം ആപൃച്ഛ്യ ച വിശാം പതേ
19 ധനുർ ആദായ സംഹൃഷ്ടോ ബ്രാഹ്മണം പ്രത്യഭാഷത
    ബ്രാഹ്മണാഗമ്യതാം ശീഘ്രം യാവത് പരധനൈഷിണഃ
20 ന ദൂരേ തേ ഗതാഃ ക്ഷുദ്രാസ് താവദ് ഗച്ഛാമഹേ സഹ
    യാവദ് ആവർതയാമ്യ് അദ്യ ചോരഹസ്താദ് ധനം തവ
21 സോ ഽനുസൃത്യ മഹാബാഹുർ ധന്വീ വർമീ രഥീ ധ്വജീ
    ശരൈർ വിധ്വംസിതാംശ് ചോരാൻ അവജിത്യ ച തദ് ധനം
22 ബ്രാഹ്മണസ്യ ഉപാഹൃത്യ യശഃ പീത്വാ ച പാണ്ഡവഃ
    ആജഗാമ പുരം വീരഃ സവ്യസാചീ പരന്തപഃ
23 സോ ഽഭിവാദ്യ ഗുരൂൻ സർവാംസ് തൈശ് ചാപി പ്രതിനന്ദിതഃ
    ധർമരാജം ഉവാചേദം വ്രതം ആദിശ്യതാം മമ
24 സമയഃ സമതിക്രാന്തോ ഭവത് സന്ദർശനാൻ മയാ
    വനവാസം ഗമിഷ്യാമി സമയോ ഹ്യ് ഏഷ നഃ കൃതഃ
25 ഇത്യ് ഉക്തോ ധർമരാജസ് തു സഹസാ വാക്യം അപ്രിയം
    കഥം ഇത്യ് അബ്രവീദ് വാചാ ശോകാർതഃ സജ്ജമാനയാ
    യുധിഷ്ഠിരോ ഗുഡാ കേശം ഭ്രാതാ ഭ്രാതരം അച്യുതം
26 പ്രമാണം അസ്മി യദി തേ മത്തഃ ശൃണു വചോ ഽനഘ
    അനുപ്രവേശേ യദ് വീര കൃതവാംസ് ത്വം മമാപ്രിയം
    സർവം തദ് അനുജാനാമി വ്യലീകം ന ച മേ ഹൃദി
27 ഗുരോർ അനുപ്രവേശോ ഹി നോപഘാതോ യവീയസഃ
    യവീയസോ ഽനുപ്രവേശോ ജ്യേഷ്ഠസ്യ വിധിലോപകഃ
28 നിവർതസ്വ മഹാബാഹോ കുരുഷ്വ വചനം മമ
    ന ഹി തേ ധർമലോപോ ഽസ്തി ന ച മേ ധർഷണാ കൃതാ
29 [ആർജ്]
    ന വ്യാജേന ചരേദ് ധർമം ഇതി മേ ഭവതഃ ശ്രുതം
    ന സത്യാദ് വിചലിഷ്യാമി സത്യേനായുധം ആലഭേ
30 [വൈ]
    സോ ഽഭ്യനുജ്ഞാപ്യ രാജാനം ബ്രഹ്മചര്യായ ദീക്ഷിതഃ
    വനേ ദ്വാദശ വർഷാണി വാസായോപജഗാമ ഹ