മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം210

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 210

1 [വൈ]
     സോ ഽപരാന്തേഷു തീർഥാനി പുണ്യാന്യ് ആയതനാനി ച
     സർവാണ്യ് ഏവാനുപൂർവ്യേണ ജഗാമാമിത വിക്രമഃ
2 സമുദ്രേ പശ്ചിമേ യാനി തീർഥാന്യ് ആയതനാനി ച
     താനി സർവാണി ഗത്വാ സ പ്രഭാസം ഉപജഗ്മിവാൻ
3 പ്രഭാസ ദേശം സമ്പ്രാപ്തം ബീഭത്സും അപരാജിതം
     തീർഥാന്യ് അനുചരന്തം ച ശുശ്രാവ മധുസൂദനഃ
4 തതോ ഽഭ്യഗച്ഛത് കൗന്തേയം അജ്ഞാതോ നാമ മാധവഃ
     ദദൃശാതേ തദാന്യോന്യം പ്രഭാസേ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
5 താവ് അന്യോന്യം സമാശ്ലിഷ്യ പൃഷ്ട്വാ ച കുശലം വനേ
     ആസ്താം പ്രിയസഖായൗ തൗ നരനാരായണാവ് ഋഷീ
6 തതോ ഽർജുനം വാസുദേവസ് താം ചര്യാം പര്യപൃച്ഛത
     കിമർഥം പാണ്ഡവേമാനി തീർഥാന്യ് അനുചരസ്യ് ഉത
7 തതോ ഽർജുനോ യഥാവൃത്തം സർവം ആഖ്യാതവാംസ് തദാ
     ശ്രുത്വോവാച ച വാർഷേണ്യ ഏവം ഏതദ് ഇതി പ്രഭുഃ
8 തൗ വിഹൃത്യ യഥാകാമം പ്രഭാസേ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
     മഹീധരം രൈവതകം വാസായൈവാഭിജഗ്മതുഃ
9 പൂർവം ഏവ തു കൃഷ്ണസ്യ വചനാത് തം മഹീധരം
     പുരുഷാഃ സമലഞ്ചക്രുർ ഉപജഹ്രുശ് ച ഭോജനം
10 പ്രതിഗൃഹ്യാർജുനഃ സർവം ഉപഭുജ്യ ച പാണ്ഡവഃ
    സഹൈവ വാസുദേവേന ദൃഷ്ടവാൻ നടനർതകാൻ
11 അഭ്യനുജ്ഞാപ്യ താൻ സർവാൻ അർചയിത്വാ ച പാണ്ഡവഃ
    സത്കൃതം ശയനം ദിവ്യം അഭ്യഗച്ഛൻ മഹാദ്യുതിഃ
12 തീർഥാനാം ദർശനം ചൈവ പർവതാനാം ച ഭാരത
    ആപഗാനാം വനാനാം ച കഥയാം ആസ സാത്വതേ
13 സ കഥാഃ കഥയന്ന് ഏവ നിദ്രയാ ജനമേജയ
    കൗന്തേയോ ഽപഹൃതസ് തസ്മിഞ് ശയനേ സ്വർഗസംമിതേ
14 മധുരേണ സ ഗീതേന വീണാ ശബ്ദേന ചാനഘ
    പ്രബോധ്യമാനോ ബുബുധേ സ്തുതിഭിർ മംഗലൈസ് തഥാ
15 സ കൃത്വാവശ്യ കാര്യാണി വാർഷ്ണേയേനാഭിനന്ദിതഃ
    രഥേന കാഞ്ചനാംഗേന ദ്വാരകാം അഭിജഗ്മിവാൻ
16 അലങ്കൃതാ ദ്വാരകാ തു ബഭൂവ ജനമേജയ
    കുന്തീസുതസ്യ പൂജാർഥം അപി നിഷ്കുടകേഷ്വ് അപി
17 ദിദൃക്ഷവശ് ച കൗന്തേയം ദ്വാരകാവാസിനോ ജനാഃ
    നരേന്ദ്രമാർഗം ആജഗ്മുസ് തൂർണം ശതസഹസ്രശഃ
18 അവലോകേഷു നാരീണാം സഹസ്രാണി ശതാനി ച
    ഭോജവൃഷ്ണ്യന്ധകാനാം ച സമവായോ മഹാൻ അഭൂത്
19 സ തഥാ സത്കൃതഃ സർവൈർ ഭോജവൃഷ്ണ്യന്ധകാത്മജൈഃ
    അഭിവാദ്യാഭിവാദ്യാംശ് ച സൂര്യൈശ് ച പ്രതിനന്ദിതഃ
20 കുമാരൈഃ സർവശോ വീരഃ സത്കരേണാഭിവാദിതഃ
    സമാനവയസഃ സർവാൻ ആശ്ലിഷ്യ സ പുനഃ പുനഃ
21 കൃഷ്ണസ്യ ഭവനേ രമ്യേ രത്നഭോജ്യ സമാവൃതേ
    ഉവാസ സഹ കൃഷ്ണേന ബഹുലാസ് തത്ര ശർവരീഃ