മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 211

1 [വൈ]
     തതഃ കതിപയാഹസ്യ തസ്മിൻ രൈവതകേ ഗിരൗ
     വൃഷ്ണ്യന്ധകാനാം അഭവത് സുമഹാൻ ഉത്സവോ നൃപ
 2 തത്ര ദാനം ദദുർ വീരാ ബ്രാഹ്മണാനാം സഹസ്രശഃ
     ഭോജവൃഷ്ണ്യന്ധകാശ് ചൈവ മഹേ തസ്യ ഗിരേസ് തദാ
 3 പ്രസാദൈ രത്നചിത്രൈശ് ച ഗിരേസ് തസ്യ സമന്തതഃ
     സ ദേശഃ ശോഭിതോ രാജൻ ദീപവൃക്ഷൈശ് ച സർവശഃ
 4 വാദിത്രാണി ച തത്ര സ്മ വാദകാഃ സമവാദയൻ
     നനൃതുർ നർതകാശ് ചൈവ ജഗുർ ഗാനാനി ഗായനാഃ
 5 അലങ്കൃതാഃ കുമാരാശ് ച വൃഷ്ണീനാം സുമഹൗജസഃ
     യാനൈർ ഹാടകചിത്രാംഗൈശ് ചഞ്ചൂര്യന്തേ സ്മ സർവശഃ
 6 പൗരാശ് ച പാദചാരേണ യാനൈർ ഉച്ചാവചൈസ് തഥാ
     സദാരാഃ സാനുയാത്രാശ് ച ശതശോ ഽഥ സഹസ്രശഃ
 7 തതോ ഹലധരഃ ക്ഷീബോ രേവതീ സഹിതഃ പ്രഭുഃ
     അനുഗമ്യമാനോ ഗന്ധർവൈർ അചരത് തത്ര ഭാരത
 8 തഥൈവ രാജാ വൃഷ്ണീനാം ഉഗ്രസേനഃ പ്രതാപവാൻ
     ഉപഗീയമാനോ ഗന്ധർവൈഃ സ്ത്രീസഹസ്രസഹായവാൻ
 9 രൗക്മിണേയശ് ച സാംബശ് ച ക്ഷീബൗ സമരദുർമദൗ
     ദിവ്യമാല്യാംബരധരൗ വിജഹ്രാതേ ഽമരാവ് ഇവ
 10 അക്രൂരഃ സാരണശ് ചൈവ ഗദോ ഭാനുർ വിഡൂരഥഃ
    നിശഠശ് ചാരു ദേഷ്ണശ് ച പൃഥുർ വിപൃഥുർ ഏവ ച
11 സത്യകഃ സാത്യകിശ് ചൈവ ഭംഗകാരസഹാചരൗ
    ഹാർദിക്യഃ കൃതവർമാ ച യേ ചാന്യേ നാനുകീർതിതാഃ
12 ഏതേ പരിവൃതാഃ സ്ത്രീഭിർ ഗന്ധർവൈശ് ച പൃഥക് പൃഥക്
    തം ഉത്സവം രൈവതകേ ശോഭയാം ചക്രിരേ തദാ
13 തദാ കോലാഹലേ തസ്മിൻ വർതമാനേ മഹാശുഭേ
    വാസുദേവശ് ച പാർഥശ് ച സഹിതൗ പരിജഗ്മതുഃ
14 തത്ര ചങ്ക്രമ്യമാണൗ തൗ വാസുദേവ സുതാം ശുഭാം
    അലങ്കൃതാം സഖീമധ്യേ ഭദ്രാം ദദൃശതുസ് തദാ
15 ദൃഷ്ട്വൈവ താം അർജുനസ്യ കന്ദർപഃ സമജായത
    തം തഥൈകാഗ്ര മനസം കൃഷ്ണഃ പാർഥം അലക്ഷയത്
16 അഥാബ്രവീത് പുഷ്കരാക്ഷഃ പ്രഹസന്ന് ഇവ ഭാരത
    വനേചരസ്യ കിം ഇദം കാമേനാലോഡ്യതേ മനഃ
17 മമൈഷാ ഭഗിനീ പാർഥ സാരണസ്യ സഹോദരാ
    യദി തേ വർതതേ ബുദ്ധിർ വക്ഷ്യാമി പിതരം സ്വയം
18 [ആർജ്]
    ദുഹിതാ വസുദേവസ്യ വസുദേവസ്യ ച സ്വസാ
    രൂപേണ ചൈവ സമ്പന്നാ കം ഇവൈഷാ ന മോഹയേത്
19 കൃതം ഏവ തു കല്യാണം സർവം മമ ഭവേദ് ധ്രുവം
    യദി സ്യാൻ മമ വാർഷ്ണേയീ മഹിഷീയം സ്വസാ തവ
20 പ്രാപ്തൗ തു ക ഉപായഃ സ്യാത് തദ് ബ്രവീഹി ജനാർദന
    ആസ്ഥാസ്യാമി തഥാ സർവം യദി ശക്യം നരേണ തത്
21 [വാസു]
    സ്വയംവരഃ ക്ഷത്രിയാണാം വിവാഹഃ പുരുഷർഷഭ
    സ ച സംശയിതഃ പാർഥ സ്വഭാവസ്യാനിമിത്തതഃ
22 പ്രസഹ്യ ഹരണം ചാപി ക്ഷത്രിയാണാം പ്രശസ്യതേ
    വിവാഹ ഹേതോഃ ശൂരാണാം ഇതി ധർമവിദോ വിദുഃ
23 സ ത്വം അർജുന കല്യാണീം പ്രസഹ്യ ഭഗിനീം മമ
    ഹര സ്വയംവരേ ഹ്യ് അസ്യാഃ കോ വൈ വേദ ചികീർഷിതം
24 [വൈ]
    തതോ ഽർജുനശ് ച കൃഷ്ണശ് ച വിനിശ്ചിത്യേതികൃത്യതാം
    ശീഘ്രഗാൻ പുരുഷാൻ രാജ്ഞ പ്രേഷയാം ആസതുസ് തദാ
25 ധർമരാജായ തത് സർവം ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥഗതായ വൈ
    ശ്രുത്വൈവ ച മഹാബാഹുർ അനുജജ്ഞേ സ പാണ്ഡവഃ