മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം212
| ←അധ്യായം211 | മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം രചന: അധ്യായം 212 |
അധ്യായം213→ |
1 [വൈ]
തതഃ സംവാദിതേ തസ്മിന്ന് അനുജ്ഞാതോ ധനഞ്ജയഃ
ഗതാം രൈവതകേ കന്യാം വിദിത്വാ ജനമേജയ
വാസുദേവാഭ്യനുജ്ഞാതഃ കഥയിത്വേതികൃത്യതാം
2 കൃഷ്ണസ്യ മതം ആജ്ഞായ പ്രയയൗ ഭരതർഷഭഃ
3 രഥേന കാഞ്ചനാംഗേന കൽപിതേന യഥാവിധി
സൈന്യസുഗ്രീവ യുക്തേന കിങ്കിണീജാലമാലിനാ
4 സർവശസ്ത്രോപപന്നേന ജീമൂതരവനാദിനാ
ജ്വലിതാഗ്നിപ്രകാശേന ദ്വിഷതാം ഹർഷഘാതിനാ
5 സംനദ്ധഃ കവചീ ഖഡ്ഗീ ബദ്ധഗോധാംഗുലിത്രവാൻ
മൃഗയാ വ്യപദേശേന യൗഗപദ്യേന ഭാരത
6 സുഭദ്രാ ത്വ് അഥ ശൈലേന്ദ്രം അഭ്യർച്യ സഹ രൈവതം
ദൈവതാനി ച സർവാണി ബ്രാഹ്മണാൻ സ്വസ്തി വാച്യ ച
7 പ്രദക്ഷിണം ഗിരിം കൃത്വാ പ്രയയൗ ദ്വാരകാം പ്രതി
താം അഭിദ്രുത്യ കൗന്തേയഃ പ്രസഹ്യാരോപയദ് രഥം
8 തതഃ സ പുരുഷവ്യാഘ്രസ് താം ആദായ ശുചിസ്മിതാം
രഥേനാകാശഗേനൈവ പ്രയയൗ സ്വപുരം പ്രതി
9 ഹ്രിയമാണാം തു താം ദൃഷ്ട്വാ സുഭദ്രാം സൈനികോ ജനഃ
വിക്രോശൻ പ്രാദ്രവത് സർവോ ദ്വാരകാം അഭിതഃ പുരീം
10 തേ സമാസാദ്യ സഹിതാഃ സുധർമാം അഭിതഃ സഭാം
സഭാ പാലസ്യ തത് സർവം ആചഖ്യുഃ പാർഥ വിക്രമം
11 തേഷാം ശ്രുത്വാ സഭാ പാലോ ഭേരീം സാമ്നാഹികീം തതഃ
സമാജഘ്നേ മഹാഘോഷാം ജാംബൂനദപരിഷ്കൃതാം
12 ക്ഷുബ്ധാസ് തേനാഥ ശബ്ദേന ഭോജവൃഷ്ണ്യന്ധകാസ് തദാ
അന്നപാനം അപാസ്യാഥ സമാപേതുഃ സഭാം തതഃ
13 തതോ ജാംബൂനദാംഗാനി സ്പർധ്യാസ്തരണവന്തി ച
മണിവിദ്രുമ ചിത്രാണി ജ്വലിതാഗ്നിപ്രഭാണി ച
14 ഭേജിരേ പുരുഷവ്യാഘ്രാ വൃഷ്ണ്യന്ധകമഹാരഥാഃ
സിംഹാസനാനി ശതശോ ധിഷ്ണ്യാനീവ ഹുതാശനാഃ
15 തേഷാം സമുപവിഷ്ടാനാം ദേവാനാം ഇവ സംനയേ
ആചഖ്യൗ ചേഷ്ടിതം ജിഷ്ണോഃ സഭാ പാലഃ സഹാനുഗഃ
16 തച് ഛ്രുത്വാ വൃഷ്ണിവീരാസ് തേ മദരക്താന്ത ലോചനാഃ
അമൃഷ്യമാണാഃ പാർഥസ്യ സമുത്പേതുർ അഹം കൃതാഃ
17 യോജയധ്വം രഥാൻ ആശു പ്രാസാൻ ആഹരതേതി ച
ധനൂംഷി ച മഹാർഹാണി കവചാനി ബൃഹന്തി ച
18 സൂതാൻ ഉച്ചുക്രുശുഃ കേച് ചിദ് രഥാൻ യോജയതേതി ച
സ്വയം ച തുരഗാൻ കേ ചിൻ നിന്യുർ ഹേമവിഭൂഷിതാൻ
19 രഥേഷ്വ് ആനീയമാനേഷു കവചേഷു ധ്വജേഷു ച
അഭിക്രന്ദേ നൃവീരാണാം തദാസീത് സങ്കുലം മഹത്
20 വനമാലീ തതഃ ക്ഷീബഃ കൈലാസശിഖരോപമഃ
നീലവാസാ മദോത്സിക്ത ഇദം വചനം അബ്രവീത്
21 കിം ഇദം കുരുഥാപ്രജ്ഞാസ് തൂഷ്ണീംഭൂതേ ജനാർദനേ
അസ്യ ഭാവം അവിജ്ഞായ സങ്ക്രുദ്ധാ മോഘഗർജിതാഃ
22 ഏഷ താവദ് അഭിപ്രായം ആഖ്യാതു സ്വം മഹാമതിഃ
യദ് അസ്യ രുചിതം കർതും തത് കുരുധ്വം അതന്ദ്രിതാഃ
23 തതസ് തേ തദ് വചഃ ശ്രുത്വാ ഗ്രാഹ്യ രൂപം ഹലായുധാത്
തൂഷ്ണീംഭൂതാസ് തതഃ സർവേ സാധു സാധ്വ് ഇതി ചാബ്രുവൻ
24 സമം വചോ നിശമ്യേതി ബലദേവസ്യ ധീമതഃ
പുനർ ഏവ സഭാമധ്യേ സർവേ തു സമുപാവിശൻ
25 തതോ ഽബ്രവീത് കാമപാലോ വാസുദേവം പരന്തപം
കിം അവാഗ് ഉപവിഷ്ടോ ഽസി പ്രേക്ഷമാണോ ജനാർദന
26 സത്കൃതസ് ത്വത്കൃതേ പാർതഃ സർവൈർ അസ്മാഭിർ അച്യുത
ന ച സോ ഽർഹതി താം പൂജാം ദുർബുദ്ധിഃ കുലപാംസനഃ
27 കോ ഹി തത്രൈവ ഭുക്ത്വാന്നം ഭാജനം ഭേത്തും അർഹതി
മന്യമാനഃ കുലേ ജാതം ആത്മാനം പുരുഷഃ ക്വ ചിത്
28 ഈപ്സമാനശ് ച സംബന്ധം കൃപ പൂർവം ച മാനയൻ
കോ ഹി നാമ ഭവേനാർഥീ സാഹസേന സമാചരേത്
29 സോ ഽവമന്യ ച നാമാസ്മാൻ അനാദൃത്യ ച കേശവം
പ്രസഹ്യ ഹൃതവാൻ അദ്യ സുഭദ്രാം മൃത്യും ആത്മനഃ
30 കഥം ഹി ശിരസോ മധ്യേ പദം തേന കൃതം മമ
മർഷയിഷ്യാമി ഗോവിന്ദ പാദസ്പർശം ഇവോരഗഃ
31 അദ്യ നിഷ്കൗരവാം ഏകഃ കരിഷ്യാമി വസുന്ധരാം
ന ഹി മേ മർഷണീയോ ഽയം അർജുനസ്യ വ്യതിക്രമഃ
32 തം തഥാ ഗർജമാനം തു മേഘദുന്ദുഭി നിഃസ്വനം
അന്വപദ്യന്ത തേ സർവേ ഭോജവൃഷ്ണ്യന്ധകാസ് തദാ