മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം27

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 27

1 [ഷ്]
     കോ ഽപരാധോ മഹേന്ദ്രസ്യ കഃ പ്രമാദശ് ച സൂതജ
     തപസാ വാലഖില്യാനാം സംഭൂതോ ഗരുഡഃ കഥം
2 കശ്യപസ്യ ദ്വിജാതേശ് ച കഥം വൈ പക്ഷിരാട് സുതഃ
     അധൃഷ്യഃ സർവഭൂതാനാം അവധ്യശ് ചാഭവത് കഥം
3 കഥം ച കാമചാരീ സ കാമവീര്യശ് ച ഖേചരഃ
     ഏതദ് ഇച്ഛാമ്യ് അഹം ശ്രോതും പുരാണേ യദി പഠ്യതേ
4 [സ്]
     വിഷയോ ഽയം പുരാണസ്യ യൻ മാം ത്വം പരിപൃച്ഛസി
     ശൃണു മേ വദതഃ സർവം ഏതത് സങ്ക്ഷേപതോ ദ്വിജ
5 യജതഃ പുത്ര കാമസ്യ കശ്യപസ്യ പ്രജാപതേഃ
     സാഹായ്യം ഋഷയോ ദേവാ ഗന്ധർവാശ് ച ദദുഃ കില
6 തത്രേധ്മാനയനേ ശക്രോ നിയുക്തഃ കശ്യപേന ഹ
     മുനയോ വാലഖില്യാശ് ച യേ ചാന്യേ ദേവതാ ഗണാഃ
7 ശക്രസ് തു വീര്യസദൃശം ഇധ്മ ഭാരം ഗിരിപ്രഭം
     സമുദ്യമ്യാനയാം ആസ നാതികൃച്ഛ്രാദ് ഇവ പ്രഭുഃ
8 അഥാപശ്യദ് ഋഷീൻ ഹ്രസ്വാൻ അംഗുഷ്ഠോദര പർവണഃ
     പലാശവൃന്തികാം ഏകാം സഹിതാൻ വഹതഃ പഥി
9 പ്രലീനാൻ സ്വേഷ്വ് ഇവാംഗേഷു നിരാഹാരാംസ് തപോധനാൻ
     ക്ലിശ്യമാനാൻ മന്ദബലാൻ ഗോഷ്പദേ സമ്പ്ലുതോദകേ
10 താംശ് ച സർവാൻ സ്മയാവിഷ്ടോ വീര്യോന്മത്തഃ പുരന്ദരഃ
    അവഹസ്യാത്യഗാച് ഛീഘ്രം ലംഘയിത്വാവമന്യ ച
11 തേ ഽഥ രോഷസമാവിഷ്ടാഃ സുഭൃശം ജാതമന്യവഃ
    ആരേഭിരേ മഹത് കർമ തദാ ശക്ര ഭയങ്കരം
12 ജുഹുവുസ് തേ സുതപസോ വിധിവജ് ജാതവേദസം
    മന്ത്രൈർ ഉച്ചാവചൈർ വിപ്രാ യേന കാമേന തച് ഛൃണു
13 കാമവീര്യഃ കാമഗമോ ദേവരാജഭയപ്രദഃ
    ഇന്ദ്രോ ഽന്യഃ സർവദേവാനാം ഭവേദ് ഇതി യതവ്രതാഃ
14 ഇന്ദ്രാച് ഛതഗുണഃ ശൗര്യേ വീര്യേ ചൈവ മനോജവഃ
    തപസോ നഃ ഫലേനാദ്യ ദാരുണഃ സംഭവത്വ് ഇതി
15 തദ് ബുദ്ധ്വാ ഭൃശസന്തപ്തോ ദേവരാജഃ ശതക്രതുഃ
    ജഗാമ ശരണം തത്ര കശ്യപം സംശിതവ്രതം
16 തച് ഛ്രുത്വാ ദേവരാജസ്യ കശ്യപോ ഽഥ പ്രജാപതിഃ
    വാലഖില്യാൻ ഉപാഗമ്യ കർമസിദ്ധിം അപൃച്ഛത
17 ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി തം ചാപി പ്രത്യൂചുഃ സത്യവാദിനഃ
    താൻ കശ്യപ ഉവാചേദം സാന്ത്വപൂർവം പ്രജാപതിഃ
18 അയം ഇന്ദ്രസ് ത്രിഭുവനേ നിയോഗാദ് ബ്രഹ്മണഃ കൃതഃ
    ഇന്ദ്രാർഥം ച ഭവന്തോ ഽപി യത്നവന്തസ് തപോധനാഃ
19 ന മിഥ്യാ ബ്രഹ്മണോ വാക്യം കർതും അർഹഥ സത്തമാഃ
    ഭവതാം ച ന മിഥ്യായം സങ്കൽപോ മേ ചികീർഷിതഃ
20 ഭവത്വ് ഏഷ പതത്രീണാം ഇന്ദ്രോ ഽതിബലസത്ത്വവാൻ
    പ്രസാദഃ ക്രിയതാം ചൈവ ദേവരാജസ്യ യാചതഃ
21 ഏവം ഉക്താഃ കശ്യപേന വാലഖില്യാസ് തപോധനാഃ
    പ്രത്യൂചുർ അഭിസമ്പൂജ്യ മുനിശ്രേഷ്ഠം പ്രജാപതിം
22 ഇന്ദ്രാർഥോ ഽയം സമാരംഭഃ സർവേഷാം നഃ പ്രജാപതേ
    അപത്യാർഥം സമാരംഭോ ഭവതശ് ചായം ഈപ്സിതഃ
23 തദ് ഇദം സഫലം കർമ ത്വയാ വൈ പ്രതിഗൃഹ്യതാം
    തഥാ ചൈവ വിധത്സ്വാത്ര യഥാ ശ്രേയോ ഽനുപശ്യസി
24 ഏതസ്മിന്ന് ഏവ കാലേ തു ദേവീ ദാക്ഷായണീ ശുഭാ
    വിനതാ നാമ കല്യാണീ പുത്ര കാമാ യശസ്വിനീ
25 തപസ് തപ്ത്വാ വ്രതപരാ സ്നാതാ പുംസവനേ ശുചിഃ
    ഉപചക്രാമ ഭർതാരം താം ഉവാചാഥ കശ്യപഃ
26 ആരംഭഃ സഫലോ ദേവി ഭവിതായം തവേപ്സിതഃ
    ജനയിഷ്യസി പുത്രൗ ദ്വൗ വീരൗ ത്രിഭുവനേശ്വരൗ
27 തപസാ വാലഖില്യാനാം മമ സങ്കൽപജൗ തഥാ
    ഭവിഷ്യതോ മഹാഭാഗൗ പുത്രൗ തേ ലോകപൂജിതൗ
28 ഉവാച ചൈനാം ഭഗവാൻ മാരീചഃ പുനർ ഏവ ഹ
    ധാര്യതാം അപ്രമാദേന ഗർഭോ ഽയം സുമഹോദയഃ
29 ഏകഃ സർവപതത്രീണാം ഇന്ദ്രത്വം കാരയിഷ്യതി
    ലോകസംഭാവിതോ വീരഃ കാമവീര്യോ വിഹംഗമഃ
30 ശതക്രതും അഥോവാച പ്രീയമാണഃ പ്രജാപതിഃ
    ത്വത്സഹായൗ ഖഗാവ് ഏതൗ ഭ്രാതരൗ തേ ഭവിഷ്യതഃ
31 നൈതാഭ്യാം ഭവിതാ ദോഷഃ സകാശാത് തേ പുരന്ദര
    വ്യേതു തേ ശക്ര സന്താപസ് ത്വം ഏവേന്ദ്രോ ഭവിഷ്യസി
32 ന ചാപ്യ് ഏവം ത്വയാ ഭൂയഃ ക്ഷേപ്തയാ ബ്രഹ്മവാദിനഃ
    ന ചാവമാന്യാ ദർപാത് തേ വാഗ് വിഷാ ഭൃശകോപനാഃ
33 ഏവം ഉക്തോ ജഗാമേന്ദ്രോ നിർവിശങ്കസ് ത്രിവിഷ്ടപം
    വിനതാ ചാപി സിദ്ധാർഥാ ബഭൂവ മുദിതാ തദാ
34 ജനയാം ആസ പുത്രൗ ദ്വാവ് അരുണം ഗരുഡം തഥാ
    അരുണസ് തയോസ് തു വികല ആദിത്യസ്യ പുരഃസരഃ
35 പതത്രീണാം തു ഗരുഡ ഇന്ദ്രത്വേനാഭ്യഷിച്യത
    തസ്യൈതത് കർമ സുമഹച് ഛ്രൂയതാം ഭൃഗുനന്ദന