മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം49

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 49

1 [സ്]
     തത ആഹൂയ പുത്രം സ്വം ജരത്കാരുർ ഭുജംഗമാ
     വാസുകേർ നാഗരാജസ്യ വചനാദ് ഇദം അബ്രവീത്
2 അഹം തവ പിതുഃ പുത്രഭ്രാത്രാ ദത്താ നിമിത്തതഃ
     കാലഃ സ ചായം സമ്പ്രാപ്തസ് തത് കുരുഷ്വ യഥാതഥം
3 [ആസ്തീക]
     കിംനിമിത്തം മമ പിതുർ ദത്താ ത്വം മാതുലേന മേ
     തൻ മമാചക്ഷ്വ തത്ത്വേന ശ്രുത്വാ കർതാസ്മി തത് തഥാ
4 [സ്]
     തത ആചഷ്ട സാ തസ്മൈ ബാന്ധവാനാം ഹിതൈഷിണീ
     ഭഗിനീ നാഗരാജസ്യ ജരത്കാരുർ അവിക്ലവാ
5 ഭുജഗാനാം അശേഷാണാം മാതാ കദ്രൂർ ഇതി ശ്രുതിഃ
     തയാ ശപ്താ രുഷിതയാ സുതാ യസ്മാൻ നിബോധ തത്
6 ഉച്ഛൈഃ ശ്രവാഃ സോ ഽശ്വരാജോ യൻ മിഥ്യാ ന കൃതോ മമ
     വിനതാ നിമിത്തം പണിതേ ദാസഭാവായ പുത്രകാഃ
7 ജനമേജയസ്യ വോ യജ്ഞേ ധക്ഷ്യത്യ് അനിലസാരഥിഃ
     തത്ര പഞ്ചത്വം ആപന്നാഃ പ്രേതലോകം ഗമിഷ്യഥ
8 താം ച ശപ്തവതീം ഏവം സാക്ഷാൽ ലോകപിതാമഹഃ
     ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി തദ് വാക്യം പ്രോവാചാനുമുമോദ ച
9 വാസുകിശ് ചാപി തച് ഛ്രുത്വാ പിതാമഹവചസ് തദാ
     അമൃതേ മഥിതേ താത ദേവാഞ് ശരണം ഈയിവാൻ
10 സിദ്ധാർഥാശ് ച സുരാഃ സർവേ പ്രാപ്യാമൃതം അനുത്തമം
    ഭ്രാതരം മേ പുരസ്കൃത്യ പ്രജാപതിം ഉപാഗമൻ
11 തേ തം പ്രസാദയാം ആസുർ ദേവാഃ സർവേ പിതാമഹം
    രാജ്ഞാ വാസുകിനാ സാർധം സ ശാപോ ന ഭവേദ് ഇതി
12 വാസുകിർ നാഗരാജോ ഽയം ദുഃഖിതോ ജ്ഞാതികാരണാത്
    അഭിശാപഃ സ മാത്രാസ്യ ഭഗവൻ ന ഭവേദ് ഇതി
13 [ബ്ര്]
    ജരത്കാരുർ ജരത്കാരും യാം ഭാര്യാം സമവാപ്സ്യതി
    തത്ര ജാതോ ദ്വിജഃ ശാപാദ് ഭുജഗാൻ മോക്ഷയിഷ്യതി
14 [ജ്]
    ഏതച് ഛ്രുത്വാ തു വചനം വാസുകിഃ പന്നഗേശ്വരഃ
    പ്രാദാൻ മാം അമരപ്രഖ്യ തവ പിത്രേ മഹാത്മനേ
    പ്രാഗ് ഏവാനാഗതേ കാലേ തത്ര ത്വം മയ്യ് അജായഥാഃ
15 അയം സ കാലഃ സമ്പ്രാപ്തോ ഭയാൻ നസ് ത്രാതും അർഹസി
    ഭ്രാതരം ചൈവ മേ തസ്മാത് ത്രാതും അർഹസി പാവകാത്
16 അമോഘം നഃ കൃതം തത് സ്യാദ് യദ് അഹം തവ ധീമതേ
    പിത്രേ ദത്താ വിമോക്ഷാർഥം കഥം വാ പുത്ര മന്യസേ
17 [സ്]
    ഏവം ഉക്തസ് തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ സ ആസ്തീകോ മാതരം തദാ
    അബ്രവീദ് ദുഃഖസന്തപ്തം വാസുകിം ജീവയന്ന് ഇവ
18 അഹം ത്വാം മോക്ഷയിഷ്യാമി വാസുകേ പന്നഗോത്തമ
    തസ്മാച് ഛാപാൻ മഹാസത്ത്വസത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
19 ഭവ സ്വസ്ഥമനാ നാഗ ന ഹി തേ വിദ്യതേ ഭയം
    പ്രയതിഷ്യേ തഥാ സൗമ്യ യഥാ ശ്രേയോ ഭവിഷ്യതി
    ന മേ വാഗ് അനൃതം പ്രാഹ സ്വൈരേഷ്വ് അപി കുതോ ഽന്യഥാ
20 തം വൈ നൃപ വരം ഗത്വാ ദീക്ഷിതം ജനമേജയം
    വാഗ്ഭിർ മംഗലയുക്താഭിസ് തോഷയിഷ്യേ ഽദ്യ മാതുല
    യഥാ സ യജ്ഞോ നൃപതേർ നിർവർതിഷ്യതി സത്തമ
21 സ സംഭാവയ നാഗേന്ദ്ര മയി സർവം മഹാമതേ
    ന തേ മയി മനോ ജാതു മിഥ്യാ ഭവിതും അർഹതി
22 [വ്]
    ആസ്തീക പരിഘൂർണാമി ഹൃദയം മേ വിദീര്യതേ
    ദിശശ് ച ന പ്രജാനാമി ബ്രഹ്മദണ്ഡനിപീഡിതഃ
23 [ആ]
    ന സന്താപസ് ത്വയാ കാര്യഃ കഥം ചിത് പന്നഗോത്തമ
    ദീപ്തദാഗ്നേഃ സമുത്പന്നം നാശയിഷ്യാമി തേ ഭയം
24 ബ്രഹ്മദണ്ഡം മഹാഘോരം കാലാഗ്നിസമതേജസം
    നാശയിഷ്യാമി മാത്രത്വം ഭയം കാർഷീഃ കഥം ചന
25 [സ്]
    തതഃ സ വാസുകേർ ഘോരം അപനീയ മനോ ജ്വരം
    ആധായ ചാത്മനോ ഽംഗേഷു ജഗാമ ത്വരിതോ ഭൃശം
26 ജനമേജയസ്യ തം യജ്ഞം സർവൈഃ സമുദിതം ഗുണൈഃ
    മോക്ഷായ ഭുജഗേന്ദ്രാണാം ആസ്തീകോ ദ്വിജസത്തമഃ
27 സ ഗത്വാപശ്യദ് ആസ്തീകോ യജ്ഞായതനം ഉത്തമം
    വൃതം സദസ്യൈർ ബഹുഭിഃ സൂര്യവഹ്നി സമപ്രഭൈഃ
28 സ തത്ര വാരിതോ ദ്വാഃസ്ഥൈഃ പ്രവിശൻ ദ്വിജസത്തമഃ
    അഭിതുഷ്ടാവ തം യജ്ഞം പ്രവേശാർഥീ ദ്വിജോത്തമഃ