മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം67
| ←അധ്യായം66 | മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം രചന: അധ്യായം 67 |
അധ്യായം68→ |
1 [ദുഹ്സന്ത]
സുവ്യക്തം രാജപുത്രീ ത്വം യഥാ കല്യാണി ഭാഷസേ
ഭാര്യാ മേ ഭവ സുശ്രോണി ബ്രൂഹി കിം കരവാണി തേ
2 സുവർണമാലാ വാസാംസി കുണ്ഡലേ പരിഹാടകേ
നാനാപത്തനജേ ശുഭ്രേ മണിരത്നേ ച ശോഭനേ
3 ആഹരാമി തവാദ്യാഹം നിഷ്കാദീന്യ് അജിനാനി ച
സർവം രാജ്യം തവാദ്യാസ്തു ഭാര്യാ മേ ഭവ ശോഭനേ
4 ഗാന്ധർവേണ ച മാം ഭീരു വിവാഹേനൈഹി സുന്ദരി
വിവാഹാനാം ഹി രംഭോരു ഗാന്ധർവഃ ശ്രേഷ്ഠ ഉച്യതേ
5 [ഷക്]
ഫലാഹാരോ ഗതോ രാജൻ പിതാ മേ ഇത ആശ്രമാത്
തം മുഹൂർതം പ്രതീക്ഷസ്വ സ മാം തുഭ്യം പ്രദാസ്യതി
6 [ദുഹ്]
ഇച്ഛാമി ത്വാം വരാരോഹേ ഭജമാനാം അനിന്ദിതേ
ത്വദർഥം മാം സ്ഥിതം വിദ്ധി ത്വദ്ഗതം ഹി മനോ മമ
7 ആത്മനോ ബന്ധുർ ആത്മൈവ ഗതിർ ആത്മൈവ ചാത്മനഃ
ആത്മനൈവാത്മനോ ദാനം കർതും അർഹസി ധർമതഃ
8 അഷ്ടാവ് ഏവ സമാസേന വിവാഹാ ധർമതഃ സ്മൃതാഃ
ബ്രാഹ്മോ ദൈവസ് തഥൈവാർഷഃ പ്രാജാപത്യസ് തഥാസുരഃ
9 ഗാന്ധർവോ രാക്ഷസശ് ചൈവ പൈശാചശ് ചാഷ്ടമഃ സ്മൃതഃ
തേഷാം ധർമാൻ യഥാപൂർവം മനുഃ സ്വായംഭുവോ ഽബ്രവീത്
10 പ്രശസ്താംശ് ചതുരഃ പൂർവാൻ ബ്രാഹ്മണസ്യോപധാരയ
ഷഡ് ആനുപൂർവ്യാ ക്ഷത്രസ്യ വിദ്ധി ധർമാൻ അനിന്ദിതേ
11 രാജ്ഞാം തു രാക്ഷസോ ഽപ്യ് ഉക്തോ വിട് ശൂദ്രേഷ്വ് ആസുരഃ സ്മൃതഃ
പഞ്ചാനാം തു ത്രയോ ധർമ്യാ ദ്വാവ് അധർമ്യൗ സ്മൃതാവ് ഇഹ
12 പൈശാചശ് ചാസുരശ് ചൈവ ന കർതവ്യൗ കഥം ചന
അനേന വിധിനാ കാര്യോ ധർമസ്യൈഷാ ഗതിഃ സ്മൃതാ
13 ഗാന്ധർവരാക്ഷസൗ ക്ഷത്രേ ധർമ്യൗ തൗ മാ വിശങ്കിഥാഃ
പൃഥഗ് വാ യദി വാ മിശ്രൗ കർതവ്യൗ നാത്ര സംശയഃ
14 സാ ത്വം മമ സകാമസ്യ സകാമാ വരവർണിനി
ഗാന്ധർവേണ വിവാഹേന ഭാര്യാ ഭവിതും അർഹസി
15 [ഷക്]
യദി ധർമപഥസ് ത്വ് ഏഷ യദി ചാത്മാ പ്രഭുർ മമ
പ്രദാനേ പൗരവശ്രേഷ്ഠ ശൃണു മേ സമയം പ്രഭോ
16 സത്യം മേ പ്രതിജാനീഹി യത് ത്വാം വക്ഷ്യാമ്യ് അഹം രഹഃ
മമ ജായേത യഃ പുത്രഃ സ ഭവേത് ത്വദ് അനന്തരം
17 യുവരാജോ മഹാരാജ സത്യം ഏതദ് ബ്രവീഹി മേ
യദ്യ് ഏതദ് ഏവം ദുഃഷന്ത അസ്തു മേ സംഗമസ് ത്വയാ
18 [വ്]
ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി താം രാജാ പ്രത്യുവാചാവിചാരയൻ
അപി ച ത്വാം നയിഷ്യാമി നഗരം സ്വം ശുചിസ്മിതേ
യഥാ ത്വം അർഹാ സുശ്രോണി സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
19 ഏവം ഉക്ത്വാ സ രാജർഷിസ് താം അനിന്ദിതഗാമിനീം
ജഗ്രാഹ വിധിവത് പാണാവ് ഉവാസ ച തയാ സഹ
20 വിശ്വാസ്യ ചൈനാം സ പ്രായാദ് അബ്രവീച് ച പുനഃ പുനഃ
പ്രേഷയിഷ്യേ തവാർഥായ വാഹിനീം ചതുരംഗിണീം
തയാ ത്വാം ആനയിഷ്യാമി നിവാസം സ്വം ശുചിസ്മിതേ
21 ഇതി തസ്യാഃ പ്രതിശ്രുത്യ സ നൃപോ ജനമേജയ
മനസാ ചിന്തയൻ പ്രായാത് കാശ്യപം പ്രതി പാർഥിവഃ
22 ഭഗവാംസ് തപസാ യുക്തഃ ശ്രുത്വാ കിം നു കരിഷ്യതി
ഏവം സഞ്ചിന്തയന്ന് ഏവ പ്രവിവേശ സ്വകം പുരം
23 മുഹൂർതയാതേ തസ്മിംസ് തു കണ്വോ ഽപ്യ് ആശ്രമം ആഗമത്
ശകുന്തലാ ച പിതരം ഹ്രിയാ നോപജഗാമ തം
24 വിജ്ഞായാഥ ച താം കണ്വോ ദിവ്യജ്ഞാനോ മഹാതപാഃ
ഉവാച ഭഗവാൻ പ്രീതഃ പശ്യൻ ദിവ്യേന ചക്ഷുഷാ
25 ത്വയാദ്യ രാജാന്വയയാ മാം അനാദൃത്യ യത്കൃതഃ
പുംസാ സഹ സമായോഗോ ന സ ധർമോപഘാതകഃ
26 ക്ഷത്രിയസ്യ ഹി ഗാന്ധർവോ വിവാഹഃ ശ്രേഷ്ഠ ഉച്യതേ
സകാമായാഃ സകാമേന നിർമന്ത്രോ രഹസി സ്മൃതഃ
27 ധർമാത്മാ ച മഹാത്മാ ച ദുഃഷന്തഃ പുരുഷോത്തമഃ
അഭ്യഗച്ഛഃ പതിം യം ത്വം ഭജമാനം ശകുന്തലേ
28 മഹാത്മാ ജനിതാ ലോകേ പുത്രസ് തവ മഹാബലഃ
യ ഇമാം സാഗരാപാംഗാം കൃത്സ്നാം ഭോക്ഷ്യതി മേദിനീം
29 പരം ചാഭിപ്രയാതസ്യ ചക്രം തസ്യ മഹാത്മനഃ
ഭവിഷ്യത്യ് അപ്രതിഹതം സതതം ചക്രവർതിനഃ
30 തതഃ പ്രക്ഷാല്യ പാദൗ സാ വിശ്രാന്തം മുനിം അബ്രവീത്
വിനിധായ തതോ ഭാരം സംനിധായ ഫലാനി ച
31 മയാ പതിർ വൃതോ യോ ഽസൗ ദുഃഷന്തഃ പുരുഷോത്തമഃ
തസ്മൈ സസചിവായ ത്വം പ്രസാദം കർതും അർഹസി
32 [ക്]
പ്രസന്ന ഏവ തസ്യാഹം ത്വത്കൃതേ വരവർണിനി
ഗൃഹാണ ച വരം മത്തസ് തത് കൃതേ യദ് അഭീപ്സിതം
33 [വ്]
തതോ ധർമിഷ്ഠതാം വവ്രേ രാജ്യാച് ചാസ്ഖലനം തഥാ
ശകുന്തലാ പൗരവാണാം ദുഃഷന്ത ഹിതകാമ്യയാ