മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 7

1 [സൂത]
     ശപ്തസ് തു ഭൃഗുണാ വഹ്നിഃ ക്രുദ്ധോ വാക്യം അഥാബ്രവീത്
     കിം ഇദം സാഹസം ബ്രഹ്മൻ കൃതവാൻ അസി സാമ്പ്രതം
 2 ധർമേ പ്രയതമാനസ്യ സത്യം ച വദതഃ സമം
     പൃഷ്ടോ യദ് അബ്രുവം സത്യം വ്യഭിചാരോ ഽത്ര കോ മമ
 3 പൃഷ്ടോ ഹി സാക്ഷീ യഃ സാക്ഷ്യം ജാനമാനോ ഽന്യഥാ വദേത്
     സ പൂർവാൻ ആത്മനഃ സപ്ത കുലേ ഹന്യാത് തഥാ പരാൻ
 4 യശ് ച കാര്യാർഥതത്ത്വജ്ഞോ ജാനമാനോ ന ഭാഷതേ
     സോ ഽപി തേനൈവ പാപേന ലിപ്യതേ നാത്ര സംശയഃ
 5 ശക്തോ ഽഹം അപി ശപ്തും ത്വാം മാന്യാസ് തു ബ്രാഹ്മണാ മമ
     ജാനതോ ഽപി ച തേ വ്യക്തം കഥയിഷ്യേ നിബോധ തത്
 6 യോഗേന ബഹുധാത്മാനം കൃത്വാ തിഷ്ഠാമി മൂർതിഷു
     അഗ്നിഹോത്രേഷു സത്രേഷു ക്രിയാസ്വ് അഥ മഖേഷു ച
 7 വേദോക്തേന വിധാനേന മയി യദ് ധൂയതേ ഹവിഃ
     ദേവതാഃ പിതരശ് ചൈവ തേന തൃപ്താ ഭവന്തി വൈ
 8 ആപോ ദേവഗണാഃ സർവേ ആപഃ പിതൃഗണാസ് തഥാ
     ദർശശ് ച പൗർണമാസശ് ച ദേവാനാം പിതൃഭിഃ സഹ
 9 ദേവതാഃ പിതരസ് തസ്മാത് പിതരശ് ചാപി ദേവതാഃ
     ഏകീഭൂതാശ് ച പൂജ്യന്തേ പൃഥക്ത്വേന ച പർവസു
 10 ദേവതാഃ പിതരശ് ചൈവ ജുഹ്വതേ മയി യത് സദാ
    ത്രിദശാനാം പിതൄണാം ച മുഖം ഏവം അഹം സ്മൃതഃ
11 അമാവാസ്യാം ച പിതരഃ പൗർണമാസ്യാം ച ദേവതാഃ
    മൻ മുഖേനൈവ ഹൂയന്തേ ഭുഞ്ജതേ ച ഹുതം ഹവിഃ
    സർവഭക്ഷഃ കഥം തേഷാം ഭവിഷ്യാമി മുഖം ത്വ് അഹം
12 ചിന്തയിത്വാ തതോ വഹ്നിശ് ചക്രേ സംഹാരം ആത്മനഃ
    ദ്വിജാനാം അഗ്നിഹോത്രേഷു യജ്ഞസത്ര ക്രിയാസു ച
13 നിരോം കാരവഷട്കാരാഃ സ്വധാ സ്വാഹാ വിവർജിതാഃ
    വിനാംഗിനാ പ്രജാഃ സർവാസ് തത ആസൻ സുദുഃഖിതാഃ
14 അഥർഷയഃ സമുദ്വിഗ്നാ ദേവാൻ ഗത്വാബ്രുവൻ വചഃ
    അഗ്നിനാശാത് ക്രിയാ ഭ്രംശാദ് ഭ്രാന്താ ലോകാസ് ത്രയോ ഽനഘാഃ
    വിധധ്വം അത്ര യത് കാര്യം ന സ്യാത് കാലാത്യയോ യഥാ
15 അഥർഷയശ് ച ദേവാശ് ച ബ്രാഹ്മണം ഉപഗമ്യ തു
    അഗ്നേർ ആവേദയഞ് ശാപം ക്രിയാ സംഹാരം ഏവ ച
16 ഭൃഗുണാ വൈ മഹാഭാഗ ശപ്തോ ഽഗ്നിഃ കാരണാന്തരേ
    കഥം ദേവ മുഖോ ഭൂത്വാ യജ്ഞഭാഗാഗ്ര ഭുക് തഥാ
    ഹുതഭുക് സർവലോകേഷു സർവഭക്ഷത്വം ഏഷ്യതി
17 ശ്രുത്വാ തു തദ് വചസ് തേഷാം അഗ്നിം ആഹൂയ ലോകകൃത്
    ഉവാച വചനം ശ്ലക്ഷ്ണം ഭൂതഭാവനം അവ്യയം
18 ലോകാനാം ഇഹ സർവേഷാം ത്വം കർതാ ചാന്ത ഏവ ച
    ത്വം ധാരയസി ലോകാംസ് ത്രീൻ ക്രിയാണാം ച പ്രവർതകഃ
    സ തഥാ കുരു ലോകേശ നോച്ഛിദ്യേരൻ ക്രിയാ യഥാ
19 കസ്മാദ് ഏവം വിമൂഢസ് ത്വം ഈശ്വരഃ സൻ ഹുതാശനഃ
    ത്വം പവിത്രം യദാ ലോകേ സർവഭൂതഗതശ് ച ഹ
20 ന ത്വം സർവശരീരേണ സർവഭക്ഷത്വം ഏഷ്യസി
    ഉപാദാനേ ഽർചിഷോ യാസ് തേ സർവം ധക്ഷ്യന്തി താഃ ശിഖിൻ
21 യഥാ സൂര്യാംശുഭിഃ സ്പൃഷ്ടം സർവം ശുചി വിഭാവ്യതേ
    തഥാ ത്വദ് അർചിർ നിർദഗ്ധം സർവം ശുചി ഭവിഷ്യതി
22 തദ് അഗ്നേ ത്വം മഹത് തേജഃ സ്വപ്രഭാവാദ് വിനിർഗതം
    സ്വതേജസൈവ തം ശാപം കുരു സത്യം ഋഷേർ വിഭോ
    ദേവാനാം ചാത്മനോ ഭാഗം ഗൃഹാണ ത്വം മുഖേ ഹുതം
23 ഏവം അസ്ത്വ് ഇതി തം വഹ്നിഃ പ്രത്യുവാച പിതാമഹം
    ജഗാമ ശാസനം കർതും ദേവസ്യ പരമേഷ്ഠിനഃ
24 ദേവർഷയശ് ച മുദിതാസ് തതോ ജഗ്മൗർ യഥാഗതം
    ഋഷയശ് ച യഥാപൂർവം ക്രിയാഃ സർവാഃ പ്രചക്രിരേ
25 ദിവി ദേവാ മുമുദിരേ ഭൂതസംഘാശ് ച ലൗകികാഃ
    അഗ്നിശ് ച പരമാം പ്രീതിം അവാപ ഹതകൽമഷഃ
26 ഏവം ഏഷ പുരാവൃത്ത ഇതിഹാസോ ഽഗ്നിശാപജഃ
    പുലോമസ്യ വിനാശശ് ച ച്യവനസ്യ ച സംഭവഃ