മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 86

1 [ആ]
     ചരൻ ഗൃഹസ്ഥഃ കഥം ഏതി ദേവാൻ; കഥം ഭിക്ഷുഃ കഥം ആചാര്യ കർമാ
     വാനപ്രസ്ഥഃ സത്പഥേ സംനിവിഷ്ടോ; ബഹൂന്യ് അസ്മിൻ സമ്പ്രതി വേദയന്തി
 2 [യ്]
     ആഹൂതാധ്യായീ ഗുരു കർമ സ്വചോദ്യഃ; പൂർവോത്ഥായീ ചരമം ചോപശായീ
     മൃദുർ ദാന്തോ ധൃതിമാൻ അപ്രമത്തഃ; സ്വാധ്യായശീലഃ സിധ്യതി ബ്രഹ്മ ചാരീ
 3 ധർമാഗതം പ്രാപ്യ ധനം യജേത; ദദ്യാത് സദൈവാതിഥീൻ ഭോജയേച് ച
     അനാദദാനശ് ച പരൈർ അദത്തം; സൈഷാ ഗൃഹസ്ഥോപനിഷത് പുരാണീ
 4 സ്വവീര്യജീവീ വൃജിനാൻ നിവൃത്തോ; ദാതാ പരേഭ്യോ ന പരോപതാപീ
     താദൃങ് മുനിഃ സിദ്ധിം ഉപൈതി മുഖ്യാം; വസന്ന് അരണ്യേ നിയതാഹാര ചേഷ്ടഃ
 5 അശിൽപ ജീവീ നഗൃഹശ് ച നിത്യം; ജിതേന്ദ്രിയഃ സർവതോ വിപ്രമുക്തഃ
     അനോക സാരീ ലഘുർ അൽപചാരശ്; ചരൻ ദേശാൻ ഏകചരഃ സ ഭിക്ഷുഃ
 6 രാത്ര്യാ യയാ ചാഭിജിതാശ് ച ലോകാ; ഭവന്തി കാമാ വിജിതാഃ സുഖാശ് ച
     താം ഏവ രാത്രിം പ്രയതേന വിദ്വാൻ; അരണ്യസംസ്ഥോ ഭവിതും യതാത്മാ
 7 ദശൈവ പൂർവാൻ ദശ ചാപരാംസ് തു; ജ്ഞാതീൻ സഹാത്മാനം അഥൈക വിംശം
     അരണ്യവാസീ സുകൃതേ ദധാതി; വിമുച്യാരണ്യേ സ്വശരീരധാതൂൻ
 8 [ആ]
     കതിസ്വിദ് ഏവ മുനയോ മൗനാനി കതി ചാപ്യ് ഉത
     ഭവന്തീതി തദ് ആചക്ഷ്വ ശ്രോതും ഇച്ഛാമഹേ വയം
 9 [യ്]
     അരണ്യേ വസതോ യസ്യ ഗ്രാമോ ഭവതി പൃഷ്ഠതഃ
     ഗ്രാമേ വാ വസതോ ഽരണ്യം സ മുനിഃ സ്യാജ് ജനാധിപ
 10 [ആ]
    കഥംസ്വിദ് വസതോ ഽരണ്യേ ഗ്രാമോ ഭവതി പൃഷ്ഠതഃ
    ഗ്രാമേ വാ വസതോ ഽരണ്യം കഥം ഭവതി പൃഷ്ഠതഃ
11 [യ്]
    ന ഗ്രാമ്യം ഉപയുഞ്ജീത യ ആരണ്യോ മുനിർ ഭവേത്
    തഥാസ്യ വസതോ ഽരണ്യേ ഗ്രാമോ ഭവതി പൃഷ്ഠതഃ
12 അനഗ്നിർ അനികേതശ് ച അഗോത്ര ചരണോ മുനിഃ
    കൗപീനാച്ഛാദനം യാവത് താവദ് ഇച്ഛേച് ച ചീവരം
13 യാവത് പ്രാണാഭിസന്ധാനം താവദ് ഇച്ഛേച് ച ഭോജനം
    തഥാസ്യ വസതോ ഗ്രാമേ ഽരണ്യം ഭവതി പൃഷ്ഠതഃ
14 യസ് തു കാമാൻ പരിത്യജ്യ ത്യക്തകർമാ ജിതേന്ദ്രിയഃ
    ആതിഷ്ഠേത മുനിർ മൗനം സ ലോകേ സിദ്ധിം ആപ്നുയാത്
15 ധൗതദന്തം കൃത്തനഖം സദാ സ്നാതം അലങ്കൃതം
    അസിതം സിതകർമസ്ഥം കസ് തം നാർചിതും അർഹതി
16 തപസാ കർശിതഃ ക്ഷാമഃ ക്ഷീണമാംസാസ്ഥി ശോണിതഃ
    യദാ ഭവതി നിർദ്വന്ദ്വോ മുനിർ മൗനം സമാസ്ഥിതഃ
    അഥ ലോകം ഇമം ജിത്വാ ലോകം വിജയതേ പരം
17 ആസ്യേന തു യദാഹാരം ഗോവൻ മൃഗയതേ മുനിഃ
    അഥാസ്യ ലോകഃ പൂർവോ യഃ സോ ഽമൃതത്വായ കൽപതേ