മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം107

1 [സുപർണ]
     ഇയം വിവസ്വതാ പൂർവം ശ്രൗതേന വിധിനാ കില
     ഗുരവേ ദക്ഷിണാ ദത്താ ദക്ഷിണേത്യ് ഉച്യതേ ഽഥ ദിക്
 2 അത്ര ലോകത്രയസ്യാസ്യ പിതൃപക്ഷഃ പ്രതിഷ്ഠിതഃ
     അത്രോഷ്മപാനാം ദേവാനാം നിവാസഃ ശ്രൂയതേ ദ്വിജ
 3 അത്ര വിശ്വേ സദാ ദേവാഃ പിതൃഭിഃ സാർധം ആസതേ
     ഇജ്യമാനാഃ സ്മ ലോകേഷു സമ്പ്രാപ്താസ് തുല്യഭാഗതാം
 4 ഏതദ് ദ്വിതീയം ധർമസ്യ ദ്വാരം ആചക്ഷതേ ദ്വിജ
     ത്രുടിശോ ലവശശ് ചാത്ര ഗണ്യതേ കാലനിശ്ചയഃ
 5 അത്ര ദേവർഷയോ നിത്യം പിതൃലോകർഷയസ് തഥാ
     തഥാ രാജർഷയഃ സർവേ നിവസന്തി ഗതവ്യഥാഃ
 6 അത്ര ധർമശ് ച സത്യം ച കർമ ചാത്ര നിശാമ്യതേ
     ഗതിർ ഏഷാ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠ കർമണാത്മാവസാദിനഃ
 7 ഏഷാ ദിക് സാ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠ യാം സർവഃ പ്രതിപദ്യതേ
     വൃതാ ത്വ് അനവബോധേന സുഖം തേന ന ഗമ്യതേ
 8 നൈരൃതാനാം സഹസ്രാണി ബഹൂന്യ് അത്ര ദ്വിജർഷഭ
     സൃഷ്ടാനി പ്രതികൂലാനി ദ്രഷ്ടവ്യാന്യ് അകൃതാത്മഭിഃ
 9 അത്ര മന്ദരകുഞ്ജേഷു വിപ്രർഷിസദനേഷു ച
     ഗന്ധർവാ ഗാന്തി ഗാഥാ വൈ ചിത്തബുദ്ധിഹരാ ദ്വിജ
 10 അത്ര സാമാനി ഗാഥാഭിഃ ശ്രുത്വാ ഗീതാനി രൈവതഃ
    ഗതദാരോ ഗതാമാത്യോ ഗതരാജ്യോ വനം ഗതഃ
11 അത്ര സാവർണിനാ ചൈവ യവക്രീതാത്മജേന ച
    മര്യാദാ സ്ഥാപിതാ ബ്രഹ്മൻ യാം സൂര്യോ നാതിവർതതേ
12 അത്ര രാക്ഷസരാജേന പൗലസ്ഥ്യേന മഹാത്മനാ
    രാവണേന തപശ് ചീർത്വാ സുരേഭ്യോ ഽമരതാ വൃതാ
13 അത്ര വൃത്തേന വൃത്രോ ഽപി ശക്രശത്രുത്വം ഈയിവാൻ
    അത്ര സർവാസവഃ പ്രാപ്താഃ പുനർ ഗച്ഛന്തി പഞ്ചധാ
14 അത്ര ദുഷ്കൃതകർമാണോ നരാഃ പച്യന്തി ഗാലവ
    അത്ര വൈതരണീ നാമ നദീ വിതരണൈർ വൃതാ
    അത്ര ഗത്വാ സുഖസ്യാന്തം ദുഃഖസ്യാന്തം പ്രപദ്യതേ
15 അത്രാവൃത്തോ ദിനകരഃ ക്ഷരതേ സുരസം പയഃ
    കാഷ്ഠാം ചാസാദ്യ ധാനിഷ്ഠാം ഹിമം ഉത്സൃജതേ പുനഃ
16 അത്രാഹം ഗാലവ പുരാ ക്ഷുധാർതഃ പരിചിന്തയൻ
    ലബ്ധവാൻ യുധ്യമാനൗ ദ്വൗ ബൃഹന്തൗ ഗല കച്ഛപൗ
17 അത്ര ശക്രധനുർ നാമ സൂര്യാജ് ജാതോ മഹാൻ ഋഷിഃ
    വിദുർ യം കപിലം ദേവം യേനാത്താഃ സഗരാത്മജാഃ
18 അത്ര സിദ്ധാഃ ശിവാ നാമ ബ്രാഹ്മണാ വേദപാരഗാഃ
    അധീത്യ സഖിലാൻ വേദാൻ ആലഭന്തേ യമക്ഷയം
19 അത്ര ഭോഗവതീ നാമ പുരീ വാസുകിപാലിതാ
    തക്ഷകേണ ച നാഗേന തഥൈവൈരാവതേന ച
20 അത്ര നിര്യാണകാലേഷു തമഃ സമ്പ്രാപ്യതേ മഹത്
    അഭേദ്യം ഭാസ്കരേണാപി സ്വയം വാ കൃഷ്ണവർത്മനാ
21 ഏഷ തസ്യാപി തേ മാർഗഃ പരിതാപസ്യ ഗാലവ
    ബ്രൂഹി മേ യദി ഗന്തവ്യം പ്രതീചീം ശൃണു വാ മമ