മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം108

1 [സുപർണ]
     ഇയം ദിഗ് ദയിതാ രാജ്ഞോ വരുണസ്യ തു ഗോപതേഃ
     സദാ സലിലരാജസ്യ പ്രതിഷ്ഠാ ചാദിർ ഏവ ച
 2 അത്ര പശ്ചാദ് അഹഃ സൂര്യോ വിസർജയതി ഭാഃ സ്വയം
     പശ്ചിമേത്യ് അഭിവിഖ്യാതാ ദിഗ് ഇയം ദ്വിജസത്തമ
 3 യാദസാം അത്ര രാജ്യേന സലിലസ്യ ച ഗുപ്തയേ
     കശ്യപോ ഭഗവാൻ ദേവോ വരുണം സ്മാഭ്യഷേചയത്
 4 അത്ര പീത്വാ സമസ്താൻ വൈ വരുണസ്യ രസാംസ് തു ഷട്
     ജായതേ തരുണഃ സോമഃ ശുക്ലസ്യാദൗ തമിസ്രഹാ
 5 അത്ര പശ്ചാത് കൃതാ ദൈത്യാ വായുനാ സംയതാസ് തദാ
     നിഃശ്വസന്തോ മഹാനാഗൈർ അർദിതാഃ സുഷുപുർ ദ്വിജ
 6 അത്ര സൂര്യം പ്രണയിനം പ്രതിഗൃഹ്ണാതി പർവതഃ
     അസ്തോ നാമ യതഃ സന്ധ്യാ പശ്ചിമാ പ്രതിസർപതി
 7 അതോ രാത്രിശ് ച നിദ്രാ ച നിർഗതാ ദിവസക്ഷയേ
     ജായതേ ജീവലോകസ്യ ഹർതും അർധം ഇവായുഷഃ
 8 അത്ര ദേവീം ദിതിം സുപ്താം ആത്മപ്രസവ ധാരിണീം
     വിഗർഭാം അകരോച് ഛക്രോ യത്ര ജാതോ മരുദ്ഗണഃ
 9 അത്ര മൂലം ഹിമവതോ മന്ദരം യാതി ശാശ്വതം
     അപി വർഷസഹസ്രേണ ന ചാസ്യാന്തോ ഽധിഗമ്യതേ
 10 അത്ര കാഞ്ചനശൈലസ്യ കാഞ്ചനാംബുവഹസ്യ ച
    ഉദധേസ് തീരം ആസാദ്യ സുരഭിഃ ക്ഷരതേ പയഃ
11 അത്ര മധ്യേ സമുദ്രസ്യ കബന്ധഃ പ്രതിദൃശ്യതേ
    സ്വർഭാനോഃ സൂര്യകൽപസ്യ സോമസൂര്യൗ ജിഘാംസതഃ
12 സുവർണശിരസോ ഽപ്യ് അത്ര ഹരിരോമ്ണഃ പ്രഗായതഃ
    അദൃശ്യസ്യാപ്രമേയസ്യ ശ്രൂയതേ വിപുലോ ധ്വനിഃ
13 അത്ര ധ്വജവതീ നാമ കുമാരീ ഹരി മേധസഃ
    ആകാശേ തിഷ്ഠ തിഷ്ഠേതി തസ്ഥൗ സൂര്യസ്യ ശാസനാത്
14 അത്ര വായുസ് തഥാ വഹ്നിർ ആപഃ ഖം ചൈവ ഗാലവ
    ആഹ്നികം ചൈവ നൈശം ച ദുഃഖസ്പർശം വിമുഞ്ചതി
    അതഃ പ്രഭൃതി സൂര്യസ്യ തിര്യഗ് ആവർതതേ ഗതിഃ
15 അത്ര ജ്യോതീംഷി സർവാണി വിശന്ത്യ് ആദിത്യമണ്ഡലം
    അഷ്ടാവിംശതി രാത്രം ച ചങ്ക്രമ്യ സഹ ഭാനുനാ
    നിഷ്പതന്തി പുനഃ സൂര്യാത് സോമസംയോഗയോഗതഃ
16 അത്ര നിത്യം സ്രവന്തീനാം പ്രഭവഃ സാഗരോദയഃ
    അത്ര ലോകത്രയസ്യാപസ് തിഷ്ഠന്തി വരുണാശ്രയാഃ
17 അത്ര പന്നഗരാജസ്യാപ്യ് അനന്തസ്യ നിവേശനം
    അനാദി നിധനസ്യാത്ര വിഷ്ണോഃ സ്ഥാനം അനുത്തമം
18 അത്രാനല സഖസ്യാപി പവനസ്യ നിവേശനം
    മഹർഷേഃ കശ്യപസ്യാത്ര മാരീചസ്യ നിവേശനം
19 ഏഷ തേ പശ്ചിമോ മാർഗോ ദിഗ് ദ്വാരേണ പ്രകീർതിതഃ
    ബ്രൂഹി ഗാലവ ഗച്ഛാവോ ബുദ്ധിഃ കാ ദ്വിജസത്തമ