മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം157

1 [സ്]
     ഹിരണ്വത്യാം നിവിഷ്ടേഷു പാണ്ഡവേഷു മഹാത്മസു
     ദുര്യോധനോ മഹാരാജ കർണേന സഹ ഭാരത
 2 സൗബലേന ച രാജേന്ദ്ര തഥാ ദുഃശാസനേന ച
     ആഹൂയോപഹ്വരേ രാജന്ന് ഉലൂകം ഇദം അബ്രവീത്
 3 ഉലൂക ഗച്ഛ കൈതവ്യ പാണ്ഡവാൻ സഹ സോമകാൻ
     ഗത്വാ മമ വചോ ബ്രൂഹി വാസുദേവസ്യ ശൃണ്വതഃ
 4 ഇദം തത് സമനുപ്രാപ്തം വർഷപൂഗാഭിചിന്തിതം
     പാണ്ഡവാനാം കുരൂണാം ച യുദ്ധം ലോകഭയങ്കരം
 5 യദ് ഏതത് കത്ഥനാ വാക്യം സഞ്ജയോ മഹദ് അബ്രവീത്
     മധ്യേ കുരൂണാം കൗന്തേയ തസ്യ കാലോ ഽയം ആഗതഃ
     യഥാ വഃ സമ്പ്രതിജ്ഞാതം തത് സർവം ക്രിയതാം ഇതി
 6 അമർഷം രാജ്യഹരണം വനവാസം ച പാണ്ഡവ
     ദ്രൗപദ്യാശ് ച പരിക്ലേശം സംസ്മരൻ പുരുഷോ ഭവ
 7 യദർഥം ക്ഷത്രിയാ സൂതേ ഗർഭം തദ് ഇദം ആഗതം
     ബലം വീര്യം ച ശൗര്യം ച പരം ചാപ്യ് അസ്ത്രലാഘവം
     പൗരുഷം ദർശയൻ യുദ്ധേ കോപസ്യ കുരു നിഷ്കൃതിം
 8 പരിക്ലിഷ്ടസ്യ ദീനസ്യ ദീർഘകാലോഷിതസ്യ ച
     ന സ്ഫുടേദ് ധൃദയം കസ്യ ഐശ്വര്യാദ് ഭ്രംശിതസ്യ ച
 9 കുലേ ജാതസ്യ ശൂരസ്യ പരവിത്തേഷു ഗൃധ്യതഃ
     ആച്ഛിന്നം രാജ്യം ആക്രമ്യ കോപം കസ്യ ന ദീപയേത്
 10 യത് തദ് ഉക്തം മഹദ് വാക്യം കർമണാ തദ് വിഭാവ്യതാം
    അകർമണാ കത്ഥിതേന സന്തഃ കുപുരുഷം വിദുഃ
11 അമിത്രാണാം വശേ സ്ഥാനം രാജ്യസ്യ ച പുനർ ഭവഃ
    ദ്വാവ് അർഥൗ യുധ്യമാനസ്യ തസ്മാത് കുരുത പൗരുഷം
12 അസ്മാൻ വാ ത്വം പരാജിത്യ പ്രശാധി പൃഥിവീം ഇമാം
    അഥ വാ നിഹതോ ഽസ്മാഭിർ വീരലോകം ഗമിഷ്യസി
13 രാഷ്ട്രാത് പ്രവ്രാജനം ക്ലേശം വനവാസം ച പാണ്ഡവ
    കൃഷ്ണായാശ് ച പരിക്ലേശം സംസ്മരൻ പുരുഷോ ഭവ
14 അപ്രിയാണാം ച വചനേ പ്രവ്രജത്സു പുനഃ പുനഃ
    അമർഷം ദർശയാദ്യ ത്വം അമർഷോ ഹ്യ് ഏവ പൗരുഷം
15 ക്രോധോ ബലം തഥാ വീര്യം ജ്ഞാനയോഗോ ഽസ്ത്രലാഘവം
    ഇഹ തേ പാർഥ ദൃശ്യന്താം സംഗ്രാമേ പുരുഷോ ഭവ
16 തം ച തൂബരകം മൂഢം ബഹ്വ് ആശിനം അവിദ്യകം
    ഉലൂക മദ്വചോ ബ്രൂയാ അസകൃദ് ഭീമസേനകം
17 അശക്തേനൈവ യച് ഛപ്തം സഭാമധ്യേ വൃകോദര
    ദുഃശാസനസ്യ രുധിരം പീയതാം യദി ശക്യതേ
18 ലോഹാഭിഹാരോ നിർവൃത്തഃ കുരുക്ഷേത്രം അകർദമം
    പുഷ്ടാസ് തേ ഽശ്വാ ഭൃതാ യോധാഃ ശ്വോ യുധ്യസ്വ സകേശവഃ