മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം190

1 ഭീഷ്മ ഉവാച
     ചകാര യത്നം ദ്രുപദഃ സർവസ്മിൻ സ്വജനേ മഹത്
     തതോ ലേഖ്യാദിഷു തഥാ ശിൽപേഷു ച പരം ഗതാ
     ഇഷ്വസ്ത്രേ ചൈവ രാജേന്ദ്ര ദ്രോണശിഷ്യോ ബഭൂവ ഹ
 2 തസ്യ മാതാ മഹാരാജ രാജാനം വരവർണിനീ
     ചോദയാം ആസ ഭാര്യാർഥം കന്യായാഃ പുത്രവത് തദാ
 3 തതസ് താം പാർഷതോ ദൃഷ്ട്വാ കന്യാം സമ്പ്രാപ്തയൗവനാം
     സ്ത്രിയം മത്വാ തദാ ചിന്താം പ്രപേദേ സഹ ഭാര്യയാ
 4 ദ്രുപദ ഉവാച
     കന്യാ മമേയം സമ്പ്രാപ്താ യൗവനം ശോകവർധിനീ
     മയാ പ്രച്ഛാദിതാ ചേയം വചനാച് ഛൂലപാണിനഃ
 5 ന തൻ മിഥ്യാ മഹാരാജ്ഞി ഭവിഷ്യതി കഥം ചന
     ത്രൈലോക്യകർതാ കസ്മാദ് ധി തൻ മൃഷാ കർതും അർഹതി
 6 ഭാര്യോവാച
     യദി തേ രോചതേ രാജൻ വക്ഷ്യാമി ശൃണു മേ വചഃ
     ശ്രുത്വേദാനീം പ്രപദ്യേഥാഃ സ്വകാര്യം പൃഷതാത്മജ
 7 ക്രിയതാം അസ്യ നൃപതേ വിധിവദ് ദാരസംഗ്രഹഃ
     സത്യം ഭവതി തദ് വാക്യം ഇതി മേ നിശ്ചിതാ മതിഃ
 8 ഭീഷ്മ ഉവാച
     തതസ് തൗ നിശ്ചയം കൃത്വാ തസ്മിൻ കാര്യേ ഽഥ ദമ്പതീ
     വരയാം ചക്രതുഃ കന്യാം ദശാർണാധിപതേഃ സുതാം
 9 തതോ രാജാ ദ്രുപദോ രാജസിംഹഃ; സർവാൻ രാജ്ഞഃ കുലതഃ സംനിശാമ്യ
     ദാശാർണകസ്യ നൃപതേസ് തനൂജാം; ശിഖണ്ഡിനേ വരയാം ആസ ദാരാൻ
 10 ഹിരണ്യവർമേതി നൃപോ യോ ഽസൗ ദാശാർണകഃ സ്മൃതഃ
    സ ച പ്രാദാൻ മഹീപാലഃ കന്യാം തസ്മൈ ശിഖണ്ഡിനേ
11 സ ച രാജാ ദശാർണേഷു മഹാൻ ആസീൻ മഹീപതിഃ
    ഹിരണ്യവർമാ ദുർധർഷോ മഹാസേനോ മഹാമനാഃ
12 കൃതേ വിവാഹേ തു തദാ സാ കന്യാ രാജസത്തമ
    യൗവനം സമനുപ്രാപ്താ സാ ച കന്യാ ശിഖണ്ഡിനീ
13 കൃതദാരഃ ശിഖണ്ഡീ തു കാമ്പില്യം പുനർ ആഗമത്
    ന ച സാ വേദ താം കന്യാം കം ചിത് കാലം സ്ത്രിയം കില
14 ഹിരണ്യവർമണഃ കന്യാ ജ്ഞാത്വാ താം തു ശിഖണ്ഡിനീം
    ധാത്രീണാം ച സഖീനാം ച വ്രീഡമാനാ ന്യവേദയത്
    കന്യാം പഞ്ചാലരാജസ്യ സുതാം താം വൈ ശിഖണ്ഡിനീം
15 തതസ് താ രാജശാർദൂല ധാത്ര്യോ ദാശാർണികാസ് തദാ
    ജഗ്മുർ ആർതിം പരാം ദുഃഖാത് പ്രേഷയാം ആസുർ ഏവ ച
16 തതോ ദശാർണാധിപതേഃ പ്രേഷ്യാഃ സർവം ന്യവേദയൻ
    വിപ്രലംഭം യഥാവൃത്തം സ ച ചുക്രോധ പാർഥിവഃ
17 ശിഖണ്ഡ്യ് അപി മഹാരാജ പുംവദ് രാജകുലേ തദാ
    വിജഹാര മുദാ യുക്തഃ സ്ത്രീത്വം നൈവാതിരോചയൻ
18 തഥാ കതിപയാഹസ്യ തച് ഛ്രുത്വാ ഭരതർഷഭ
    ഹിരണ്യവർമാ രാജേന്ദ്ര രോഷാദ് ആർതിം ജഗാമ ഹ
19 തതോ ദാശാർണകോ രാജാ തീവ്രകോപസമന്വിതഃ
    ദൂതം പ്രസ്ഥാപയാം ആസ ദ്രുപദസ്യ നിവേശനേ
20 തതോ ദ്രുപദം ആസാദ്യ ദൂതഃ കാഞ്ചനവർമണഃ
    ഏക ഏകാന്തം ഉത്സാര്യ രഹോ വചനം അബ്രവീത്
21 ദശാർണരാജോ രാജംസ് ത്വാം ഇദം വചനം അബ്രവീത്
    അഭിഷംഗാത് പ്രകുപിതോ വിപ്രലബ്ധസ് ത്വയാനഘ
22 അവമന്യസേ മാം നൃപതേ നൂനം ദുർമന്ത്രിതം തവ
    യൻ മേ കന്യാം സ്വകന്യാർഥേ മോഹാദ് യാചിതവാൻ അസി
23 തസ്യാദ്യ വിപ്രലംഭസ്യ ഫലം പ്രാപ്നുഹി ദുർമതേ
    ഏഷ ത്വാം സജനാമാത്യം ഉദ്ധരാമി സ്ഥിരോ ഭവ