മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം191

1 ഭീഷ്മ ഉവാച
     ഏവം ഉക്തസ്യ ദൂതേന ദ്രുപദസ്യ തദാ നൃപ
     ചോരസ്യേവ ഗൃഹീതസ്യ ന പ്രാവർതത ഭാരതീ
 2 സ യത്നം അകരോത് തീവ്രം സംബന്ധൈർ അനുസാന്ത്വനൈഃ
     ദൂതൈർ മധുരസംഭാഷൈർ നൈതദ് അസ്തീതി സന്ദിശൻ
 3 സ രാജാ ഭൂയ ഏവാഥ കൃത്വാ തത്ത്വത ആഗമം
     കന്യേതി പാഞ്ചാലസുതാം ത്വരമാണോ ഽഭിനിര്യയൗ
 4 തതഃ സമ്പ്രേഷയാം ആസ മിത്രാണാം അമിതൗജസാം
     ദുഹിതുർ വിപ്രലംഭം തം ധാത്രീണാം വചനാത് തദാ
 5 തതഃ സമുദ്രയം കൃത്വാ ബലാനാം രാജസത്തമഃ
     അഭിയാനേ മതിം ചക്രേ ദ്രുപദം പ്രതി ഭാരത
 6 തഥ സംമന്ത്രയാം ആസ മിത്രൈഃ സഹ മഹീപതിഃ
     ഹിരണ്യവർമാ രാജേന്ദ്ര പാഞ്ചാല്യം പാർഥിവം പ്രതി
 7 തത്ര വൈ നിശ്ചിതം തേഷാം അഭൂദ് രാജ്ഞാം മഹാത്മനാം
     തഥ്യം ചേദ് ഭവതി ഹ്യ് ഏതത് കന്യാ രാജഞ് ശിഖണ്ഡിനീ
     ബദ്ധ്വാ പാഞ്ചാലരാജാനം ആനയിഷ്യാമഹേ ഗൃഹാൻ
 8 അന്യം രാജാനം ആധായ പാഞ്ചാലേഷു നരേശ്വരം
     ഘാതയിഷ്യാമ നൃപതിം ദ്രുപദം സശിഖണ്ഡിനം
 9 സ തദാ ദൂതം ആജ്ഞായ പുനഃ ക്ഷത്താരം ഈശ്വരഃ
     പ്രാസ്ഥാപയത് പാർഷതായ ഹന്മീതി ത്വാം സ്ഥിരോ ഭവ
 10 സ പ്രകൃത്യാ ച വൈ ഭീരുഃ കിൽബിഷീ ച നരാധിപഃ
    ഭയം തീവ്രം അനുപ്രാപ്തോ ദ്രുപദഃ പൃഥിവീപതിഃ
11 വിസൃജ്യ ദൂതം ദാശാർണം ദ്രുപദഃ ശോകകർശിതഃ
    സമേത്യ ഭാര്യാം രഹിതേ വാക്യം ആഹ നരാധിപഃ
12 ഭയേന മഹതാവിഷ്ടോ ഹൃദി ശോകേന ചാഹതഃ
    പാഞ്ചാലരാജോ ദയിതാം മാതരം വൈ ശിഖണ്ഡിനഃ
13 അഭിയാസ്യതി മാം കോപാത് സംബന്ധീ സുമഹാബലഃ
    ഹിരണ്യവർമാ നൃപതിഃ കർഷമാണോ വരൂഥിനീം
14 കിം ഇദാനീം കരിഷ്യാമി മൂഢഃ കന്യാം ഇമാം പ്രതി
    ശിഖണ്ഡീ കില പുത്രസ് തേ കന്യേതി പരിശങ്കിതഃ
15 ഇതി നിശ്ചിത്യ തത്ത്വേന സമിത്രഃ സബലാനുഗഃ
    വഞ്ചിതോ ഽസ്മീതി മന്വാനോ മാം കിലോദ്ധർതും ഇച്ഛതി
16 കിം അത്ര തഥ്യം സുശ്രോണി കിം മിഥ്യാ ബ്രൂഹി ശോഭനേ
    ശ്രുത്വാ ത്വത്തഃ ശുഭേ വാക്യം സംവിധാസ്യാമ്യ് അഹം തഥാ
17 അഹം ഹി സംശയം പ്രാപ്തോ ബാലാ ചേയം ശിഖണ്ഡിനീ
    ത്വം ച രാജ്ഞി മഹത് കൃച്ഛ്രം സമ്പ്രാപ്താ വരവർണിനി
18 സാ ത്വം സർവവിമോക്ഷായ തത്ത്വം ആഖ്യാഹി പൃച്ഛതഃ
    തഥാ വിദധ്യാം സുശ്രോണി കൃത്യസ്യാസ്യ ശുചിസ്മിതേ
    ശിഖണ്ഡിനി ച മാ ഭൈസ് ത്വം വിധാസ്യേ തത്ര തത്ത്വതഃ
19 ക്രിയയാഹം വരാരോഹേ വഞ്ചിതഃ പുത്രധർമതഃ
    മയാ ദാശാർണകോ രാജാ വഞ്ചിതശ് ച മഹീപതിഃ
    തദ് ആചക്ഷ്വ മഹാഭാഗേ വിധാസ്യേ തത്ര യദ് ധിതം
20 ജാനതാപി നരേന്ദ്രേണ ഖ്യാപനാർഥം പരസ്യ വൈ
    പ്രകാശം ചോദിതാ ദേവീ പ്രത്യുവാച മഹീപതിം