മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം2

1 [ബലദേവ]
     ശ്രുതം ഭവദ്ഭിർ ഗദ പൂർവജസ്യ; വാക്യം യഥാ ധർമവദ് അർഥവച് ച
     അജാതശത്രോശ് ച ഹിതം ഹിതം ച; ദുര്യോധനസ്യാപി തഥൈവ രാജ്ഞഃ
 2 അർധം ഹി രാജ്യസ്യ വിസൃജ്യ വീരാഃ; കുന്തീസുതാസ് തസ്യ കൃതേ യതന്തേ
     പ്രദായ ചാർധം ധൃതരാഷ്ട്ര പുത്രഃ; സുഖീ സഹാസ്മാഭിർ അതീവ മോദേത്
 3 ലബ്ധ്വാ ഹി രാജ്യം പുരുഷപ്രവീരാഃ; സമ്യക് പ്രവൃത്തേഷു പരേഷു ചൈവ
     ധ്രുവം പ്രശാന്താഃ സുഖം ആവിശേയുസ്; തേഷാം പ്രശാന്തിശ് ച ഹിതം പ്രജാനാം
 4 ദുര്യോധനസ്യാപി മതം ച വേത്തും; വക്തും ച വാക്യാനി യുധിഷ്ഠിരസ്യ
     പ്രിയം മമ സ്യാദ് യദി തത്ര കശ് ചിദ്; വ്രജേച് ഛമാർഥം കുരുപാണ്ഡവാനാം
 5 സ ഭീഷ്മം ആമന്ത്ര്യ കുരുപ്രവീരം; വൈചിത്ര വീര്യം ച മഹാനുഭാവം
     ദ്രോണം സപുത്രം വിദുരം കൃപം ച; ഗാന്ധാരരാജം ച സസൂതപുത്രം
 6 സർവേ ച യേ ഽന്യേ ധൃതരാഷ്ട്ര പുത്രാ; ബലപ്രധാനാ നിഗമ പ്രധാനാഃ
     സ്ഥിതാശ് ച ധർമേഷു യഥാ സ്വകേഷു; ലോകപ്രവീരാഃ ശ്രുതകാലവൃദ്ധാഃ
 7 ഏതേഷു സർവേഷു സമാഗതേഷു; പൗരേഷു വൃദ്ധേഷു ച സംഗതേഷു
     ബ്രവീതു വാക്യം പ്രണിപാത യുക്തം; കുന്തീസുതസ്യാർഥ കരം യഥാ സ്യാത്
 8 സർവാസ്വ് അവസ്ഥാസു ച തേ ന കൗട്യാദ്; ഗ്രസ്തോ ഹി സോ ഽർഥോ ബലം ആശ്രിതൈസ് തൈഃ
     പ്രിയാഭ്യുപേതസ്യ യുധിഷ്ഠിരസ്യ; ദ്യൂതേ പ്രമത്തസ്യ ഹൃതം ച രാജ്യം
 9 നിവാര്യമാണശ് ച കുരുപ്രവീരൈഃ; സർവൈഃ സുഹൃദ്ഭിർ ഹ്യ് അയം അപ്യ് അതജ്ജ്ഞഃ
     ഗാന്ധാരരാജസ്യ സുതം മതാക്ഷം; സമാഹ്വയേദ് ദേവിതും ആജമീഢഃ
 10 ദുരോദരാസ് തത്ര സഹസ്രശോ ഽന്യേ; യുധിഷ്ഠിരോ യാൻ വിഷഹേത ജേതും
    ഉത്സൃജ്യ താൻ സൗബലം ഏവ ചായം; സമാഹ്വയത് തേന ജിതോ ഽക്ഷവത്യാം
11 സ ദീവ്യമാനഃ പ്രതിദേവനേന; അക്ഷേഷു നിത്യം സുപരാങ്മുഖേഷു
    സംരംഭമാണോ വിജിതഃ പ്രസഹ്യ; തത്രാപരാധഃ ശകുനേർ ന കശ് ചിത്
12 തസ്മാത് പ്രണമ്യൈവ വചോ ബ്രവീതു; വൈചിത്രവീര്യം ബഹു സാമ യുക്തം
    തഥാ ഹി ശക്യോ ധൃതരാഷ്ട്ര പുത്രഃ; സ്വാർഥേ നിയോക്തും പുരുഷേണ തേന
13 [വ്]
    ഏവം ബ്രുവത്യ് ഏവ മധു പ്രവീരേ; ശിനിപ്രവീരഃ സഹസോത്പപാത
    തച് ചാപി വാക്യം പരിനിന്ദ്യ തസ്യ; സമാദദേ വക്യം ഇദം സമന്യുഃ